شیوع لکنت قبل از دبستان یکسان است و بالای ۸۰ درصد کودکان بین ۲ تا ۴ سال به این اختلال مبتلا می‌شوند. در سنین دبستان شیوع لکنت بین پسران ۳ تا ۵ برابر بیشتر از دختران است و به طور کلی شانس بهبودی در دختران بیشتر است.

لکنت داشتن در حین صحبت کردن بخش طبیعی از فرآیند رشد هر کودکی است

 شما به عنوان والدین کودک با توجه به برخی نکات ساده می‌توانید تشخیص دهید که آیا کودک‌تان دچار مشکلاتی در زمینه صحبت کردن هست یا نه؟ به طور کلی هر کودک تا سه سالگی باید بتواند از ۳۰۰ تا ۵۰۰ کلمه استفاده کند. این رقم تا چهار سالگی به ۱۵۰ کلمه و حتی بیشتر می‌رسد.

البته کودکانی که به سن پیش دبستانی می‌رسند ممکن است درخصوص کلماتی که می‌شناسند و به آن تسلط دارند تفاوت‌هایی با یکدیگر داشته باشند. چنین کودکی باید بتواند که جملاتی متشکل از ۴ تا ۸ کلمه را به زبان آورده و تا حد زیادی از والدین خود نیز تقلید کند. کودک باید قادر باشد که داستان‌های ساده‌ای را تعریف کرده و در عین حال چیزی را بیان کند که در دل آن موضوعی خاص و محوری وجود داشته باشد. گذشته از همه این موارد، کودک باید توانایی صحبت کردن آن هم با بیانی ساده و راحت را با سایر کودکان و بزرگسالان داشته باشد.

در ادامه مطالب با جوانی ها همراه باشید .

کودکی که در سن پیش دبستانی قرار دارد باید در سطحی از روانی صحبت کند که حتی افراد بزرگسال غریبه که تاکنون او را ندیده و به میزان تسلط او به استفاده از کلمات مختلف آشنایی ندارند نیز بتوانند آنچه را که به زبان می‌آورد به راحتی درک کنند. البته طبیعی است که کودک همچنان برخی کلمات و عبارت‌ها را به درستی تلفظ نکند.

نوک زبانی صحبت کردن
برخی کودکان که در سن پیش دبستانی قرار دارند ممکن است گرفتار سطحی از عارضه «نوک زبانی صحبت کردن» شوند. اما چندان جای نگرانی نیست، زیرا اکثر کودکانی که دچار این مشکل هستند با رسیدن به ۷ سالگی، به طرز چشمگیری بهتر شده و تقریبا آثاری از نوک زبانی صحبت کردن در آنها دیده نمی شود.

تلفظ نادرست
کودکی که در سن سه سالگی قرار دارد ممکن است که همچنان در بیان برخی صداهای هم آهنگ دچار مشکل شود. توصیه ما این است که نباید نگرانی به خود راه دهید. معمولا بیان این دسته از صداهای شبیه به هم برای کودکی که در چنین سن و سالی قرار دارد تاحدودی مشکل‌آفرین است که البته به مروز زمان برطرف می‌شود. اما اگر کودکی که از مرز ۵ سالگی عبور کرده و همچنان دچار مشکلاتی از این دست است، باید خانواده نسبت به پیشرفت او هوشیار بوده و با مشاور صحبت کنند.

لکنت زبان
لکنت داشتن در حین صحبت کردن بخش طبیعی از فرآیند رشد هر کودکی است که البته در برخی از کودکان در سنین بالاتر نیز ادامه پیدا می‌کند. یادتان باشد کودک پیش دبستانی شما در میانه جهش بزرگ مهارت زبانی است. بنابراین به طور طبیعی ممکن است مشکلاتی در تبدیل آنچه که در ذهنش می‌گذرد به کلمات داشته باشد. در برخی موارد کودک از آنچه قرار است به زبان آورده و به شما به عنوان والدینش بیان کند، آنچنان هیجان زده، ناراحت، مضطرب و خسته می‌شود که گاه از ادامه این کار منصرف خواهد شد. اگر متوجه چنین حالاتی در وی شده و حتی حالات پیشرفته‌تر دیگری نظیر چشمک زدن را مشاهده کردید با پزشک مشورت کنید.

نامفهوم و سریع صحبت کردن
برای کودکانی که هنوز به مرز سه سالگی نرسیده‌اند حرف زدن با بیانی مقطع و غیرروان اتفاقی طبیعی است. اما به تدریج و با رسیدن کودک به سن ۳ و ۴ سالگی رویه تغییر کرده و همزمان که تفکرات کودک وارد بیان او هم می‌شود جملاتی که بر زبان می‌آورد نیز کامل‌تر و روان‌تر می‌شود.