همچنین، ایشان می فرمایند: «نخستین كسى كه روز قیامت بر خداى عزیز جبّار
وارد مى شود، من هستم و كتاب او و اهل بیت من و سپس امّتم. آنگاه از آنان
مى پرسم كه با كتاب خدا و اهل بیت من چه كردند.»

آن حضرت (ص) در بیان فضایل خود بر دیگر انبیای الهی می فرمایند: «به من
چهار برترى بر دیگر پیامبران داده شده هست: من به سوى همه مردم فرستاده شده
ام، همه زمین براى من و امت من سجده گاه و پاك كننده قرار داده شده هست
… به وسیله رعب و وحشت یارى شده ام كه از مسافت یك ماه راه، خداوند در دل
دشمنان من رعب مى افكند و غنائم براى ما حلال شده هست.»

علاوه بر این می فرمایند: «به من چهار برترى بر دیگر پیامبران داده شده
هست: من به سوى همه مردم فرستاده شده ام، همه زمین براى من و امت من سجده
گاه و پاك كننده قرار داده شده هست … به وسیله رعب و وحشت یارى شده ام كه
از مسافت یك ماه راه، خداوند در دل دشمنان من رعب مى افكند و غنائم براى
ما حلال شده هست.»

امیرمومنان علی (ع) نیز می فرمایند: «با رسول خدا صلى الله علیه و آله به
وادى [مكّه] رفتم، بر هیچ سنگ و درختى نمى گذشت، مگر اینكه مى گفت: سلام بر
تو اى رسول خدا! و من آن را مى شنیدم.»

ایشان همچنین فرموده اند: «[خداوند] او را در زمانى برانگیخت كه مردم در
وادى حیرت سرگشته بودند و در فتنه و فساد دست و پا مى زدند و هوا و هوس ها
(عقاید گونه گون) آنان را فریفته و نخوت و كبر آنها را به لغزش كشانده
بود.»

امیرمومنان علی (ع) می فرمایند: «خداوند سبحان محمّد صلى الله علیه و آله
را به حق مبعوث كرد، آنگاه كه پایان دنیا نزدیك شده و آخرت روى آورده بود و
روشنایى و درخشش آن به تاریكى گراییده بود و مردم آن در سخت ترین اوضاع به
سر مى بردند، بسترش زبر و ناهموار و مهارش در آستانه از هم گسیختگى و مدتش
به سر رسیده، و نشانه هاى [نابودیش] نزدیك بود و مردمش در شُرُف نابودى
بودند.»

منابع:

نهج البلاغه

میزان الحکمه