پرچم ایران در گذر تاریخ

در ادامه از پرچم ایران در گذر تاریخ دیدن نمایید.

پرچم ایران در گذر تاریخ

به اسم خدا

تاریخچه پرچم ایران

پرچم
ایران، به رنگ‌های سبز، سفید، و قرمز، درمیان این سه رنگ بسته به نوع
حکومت‌هایی که بر ایران فرمان‌روایی کرده‌اند گاه شیر و خورشید – که قدمت
بیشتری دارد – و گاه سفید (بدون نشان( قرار گرفته‌می باشد، درحال حاضر و بعد از
انقلاب ۱۳۵۷ هجری شمسی ایران نشانی که بیان‌گر «الله» و شعار «لا اله الا
الله» می باشد به رنگ قرمز در میان پرچم و روی رنگ سفید قرار گرفته‌می باشد، همچنین
۲۲ «الله‌اکبر» به رنگ سفید و به نشانه پیروزی انقلاب در روز ۲۲ بهمن، در
حاشیه پایین رنگ سبز و حاشیه بالای رنگ قرمز قرار گرفته‌می باشد.

 معنای رنگ‌های پرچم

سبز – نشانه خرمی و دوستی
سفید – صلح و دوستی (بر گرفته از نشانه زرتشتیان(
قرمز – نشان خون از دست رفتگان در راه ایران (شهیدان(
این سه رنگ از دیر باز در نمادهای ایرانی بکار می‌رفته‌اند. برای نمونه در نگاره‌هایی که از کاخ‌های شوش بدست آمده‌می باشد این سه رنگ را با این ترتیب می‌توان دید.

 پرچم ایران پس از تازش تازیان

پس از تازش تازیان به ایران، ایرانیان تا ۲۰۰ سال هیچ درفش یا پرچمی نداشتند
و تنها دو نفر از قهرمانان ملی ایران زمین، یعنی ابومسلم خراسانی و بابک
خرمدین، دارای پرچم بودند. ابومسلم پرچمی یک سره سیاه رنگ داشت و بابک سرخ‌
رنگ، به همین روی بود که طرفداران این دو را سیاه‌جامگان و سرخ‌جامگان
می‌خواندند. از آنجایی که علمای اسلام تصویرپردازی و نگارگری را حرام
می‌دانستند تا سال‌های مدید هیچ نقش و نگاری از جانداران بر روی درفش‌ها
تصویر نمی‌شد.

 نخستین تصویر بر روی پرچم ایران

در
سال ۲۵۵ خورشیدی ( ۹۷۶ میلادی) که غزنویان، با شکست دادن سامانیان، زمام
امور را در دست گرفتند، سلطان محمود غزنوی برای نخستین بار دستور داد نقش
یک ماه را بر روی پرچم خود که رنگ زمینه آن یک‌سره سیاه بود، زردوزی کنند.
سپس در سال ۴۱۰ خورشیدی (۱۰۳۱ میلادی) سلطان مسعود غزنوی به انگیزه دلبستگی
به شکار شیر دستور داد نقش و نگار یک شیر جایگزین ماه شود و از آن پس
هیچگاه تصویر شیر از روی پرچم ملی ایران برداشته نشد؛ تا انقلاب اسلامی در
سال (۱۹۷۹ میلادی(

  پرچم در دوران صفویان

در
میان شاهان سلسله صفویان که حدود ۲۳۰ سال بر ایران حاکم بودند، تنها شاه
اسماعیل اول و شاه تهماسب اول بر روی پرچم خود نقش شیر و خورشید نداشتند.
پرچم شاه اسماعیل یک‌ سره سبز رنگ بود و بر بالای آن تصویر ماه قرار داشت.
شاه تهماسب نیز چون خود زاده ماه فروردین (برج حمل) بود، دستور داد به جای
شیر و خورشید تصویر گوسفند (نماد برج حمل) را هم بر روی پرچمها و هم بر
سکه‌ها ترسیم کنند. پرچم ایران در بقیه دوران حاکمیت صفویان سبز رنگ بود و
شیر و خورشید را بر روی آن زردوزی می‌کردند. البته موقعیت و طرز قرار گرفتن
شیر در همه این پرچمها یکسان نبوده، شیر، گاه نشسته بوده، گاه نیمرخ و گاه
رو به سوی بیننده. در بعضی موارد هم خورشید از شیر جدا بوده و گاه چسبیده
به آن. به استناد سیاحت نامه ژان شاردن جهانگرد فرانسوی استفاده او
بیرق‌های نوک تیز و باریک که بر روی آن آیه‌ای از قرآن و تصویر شمشیر دو سر
حضرت علی (ع) یا شیر خورشید بوده، در دوران صفویان رسم بوده‌می باشد. به نظر
می‌آید که پرچم ایران تا زمان قاجارها، مانند پرچم اعراب، سه گوشه بوده نه
چهارگوش.

امیرکبیر و پرچم ایران

میرزا
تقی خان امیرکبیر، بزرگمرد تاریخ ایران، دلبستگی ویژه‌ای به نادرشاه داشت و
به همین سبب بود که پیوسته به ناصرالدین شاه توصیه می‌کرد شرح زندگی نادر
را بخواند. امیرکبیر همان رنگ‌های پرچم نادر را پذیرفت، اما دستور داد شکل
پرچم مستطیل باشد (بر خلاف شکل سه گوشه در عهد نادرشاه) و سراسر زمینه پرچم
سفید، با یک نوار سبز به عرض تقریبی ۱۰ سانتی متر در گوشه بالایی و نواری
سرخ رنگ به همان اندازه در قسمت پایین پرچم دوخته شود و نشان شیر و خورشید و
شمشیر در میانه پرچم قرار گیرد، بدون آنکه تاجی بر بالای خورشید گذاشته
شود. بدین ترتیب پرچم ایران تقریباً به شکل و فرم پرچم امروزی ایران درآمد.

پرچم بعد از انقلاب اسلامی

در اصل هجدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
مصوب سال ۱۳۵۸ (۱۹۷۹ میلادی) در مورد پرچم گفته شده‌می باشد که پرچم جمهوری
اسلامی از سه رنگ سبز، سفید و سرخ تشکیل می‌شود و نشانه جمهوری اسلامی
(تشکیل شده با حروف الله اکبر) در وسط آن قرار دارد

پرچم, ایران , تاریخ ,تاریخچه, ایران شناسی

منبع : http://iranikan.rozblog.com

تهیه و گرد آوری : وبسایت تفریحی و سرگرمی پورتال یک

لطفا نظرات خود را درباره مطالب پرچم ایران در گذر تاریخ با ما در میان بگذارید.