پاسخ دکتر پرویز رزاقی، روانشناس:
معمولا در این سن اغلب کودکان به مادر وابستگی دارند. وجود دلبستگی عاطفی نوازد به مادر از بدو تولد تا ۶ ماهگی هست و کودک نیاز دارد که همواره مادر نزدیک او باشد وقتی مادر با او تماس بدنی و پوستی دارد کودک آرام هست. به تدریج این دلبستگی و وابستگی کودک کاهش پیدا می کند. اگرچه وابستگی به والدین در کودکان تا حدود زیادی طبیعی هست ولی گاهی وابستگی شکل منفی به خودش می گیرد و کودک بیش از حد به مادر وابسته هست و نبود او باعث ترس و بی قراری کودک می شود. در این شرایط لازم هست که پدر و مادر راهکارهای لازم را برای از بین بردن این حالت به کار ببرند. بنابراین در وهله اول شما باید تعریف درستی از میزان وابسته بودن کودک به خود داشته باشید. اگر وابستگی کودک در حدی هست که او را بغل کنید، آرام می گیرد این وابستگی طبیعی هست ولی اگر وابستگی کودک به شما باعث ایجاد اختلال در انجام کارهای روزمره تان می شود یعنی اجازه نمی دهد به حمام بروید، غذا درست کنید، بیرون بروید و… در این شرایط این وابستگی بیش از حد هست. بنابراین اگر وابستگی کودک تان به خصوص در این سن که طبیعی هم به نظر می رسد، به قدری هست که می توانید به کارهای خانه برسید، حمام بروید، آشپزی کنید، فقط توصیه می شود زمانی که کودک می خواهد او را بغل کنید یا کنارش باشید، برای مدت کوتاهی کنار او بنشنید و بعد او را سرگرم بازی کنید و کارتان را انجام دهید. حین انجام کارتان با صدای بلند با کودک حرف بزنید. وقتی کودک می خواهد غذا بخورد او را در بغل نگیرید بلکه روی مبل بنشانید و به او غذا بدهید. به تدریج با این رفتارها وابستگی کودک را هم کمتر می کند. یادتان باشد که هر چه پورتال یک تندی با کودک داشته باشید وضعیت بدتر می شود پس با مهربانی با فرزندتان برخورد کنید.