واضح آرشیو وب فارسی:فارس: معاون فنی اداره کل دامپزشکی آذربایجان غربی خبر داد
تعطیلی میادین دواب آذربایجان غربی تا اطلاع ثانویه
معاون فنی اداره کل دامپزشکی آذربایجان غربی از تعطیلی میادین دواب این استان تا اطلاع ثانویه به علت شیوع تب برفکی خبر داد.

حسین دهقان امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در ارومیه اظهار داشت: به منظور کاهش و به حداقل رساندن جابجایی و تماس دام و همچنین کنترل بیماری‌های دامی از نظر تبادل دام سنگین تمامی میادین سنتی دواب در سطح استان تا اطلاع ثانویه تعطیل خواهند شد. وی ادامه داد: علت تعطیلی این میادین اقدامات پیشگیرانه فراگیر به منظور عملیات مایه‌کوبی در نزد دام‌های حساس به بیماری‌های دامی است. معاون فنی اداره کل دامپزشکی آذربایجان غربی گفت: با توجه به اطلاعیه اداره دامپزشکی از طریق رسانه‌ها به مردم خرید و فروش هرگونه دام در میادین دواب ممنوع بوده و در صورت دیدن با این موضوع برخورد جدی خواهد شد. این مسئول در خصوص بیماری تب برفکی گفت: تب برفکی یک بیماری عفونی و گاهی کشنده ویروسی است که موجب بیمار شدن حیوانات زوج سم از جمله گاو اهلی و اعضای خانوادهٔ گاوسانان می‌شود. این ویروس عامل بیماری در ابتدا به مدت دو تا سه روز تب شدید ایجاد نموده و متعاقباً تاول‌هایی در داخل دهان و روی پا ظاهر می‌شود که ممکن است پاره شده و موجب لنگش حیوان شود. این بیماری بسیار واگیردار است و قطرات آیروسل دفع شده از حیوان آلوده، تماس با تجهیزات دامداری، غذا، وسایل نقلیه، البسه آلوده و حیوانات شکارچی اهلی و وحشی موجب گسترش بیماری می‌شوند. این بیماری بعنوان طاعون برای صنعت دامداری محسوب می‌شود. وی گفت: کنترل این بیماری منوط به واکسیناسیون، مراقبت شدید نقل و انتقال حیوانات، قرنطینه نمودن حیوانات مبتلا، اعمال محدودیت در خرید و فروش حیوانات و گاهی معدوم نمودن میلیون‌ها راس دام است. به گزارش فارس، گاو، گاو میش، گوسفند، بز، خوک، گوزن و آهو به بیماری تب برفکی حساس می‌باشند. فیل، جوجه تیغی نسبت به بیماری مقاومت بیشتری داشته و در صورت ابتلا علایم خفیف بروز داده و بیماری را به حیوانات دیگر منتقل نمی‌کنند. این بیماری، نشخوار کنندگان اهلی مانند گاو، گاومیش، گوسفند و بز ونیز نشخوارکنندگان وحشی از جمله آهو، گوزن و گراز را مبتلا می‌کند. تب برفکی به عنوان مهم‌ترین بیماری واگیر دام‌ها محسوب گردیده و باعث مرگ و میر در دام‌های جوان و بروز خسارات اقتصادی سنگین به دامداری‌ها می‌شود. ویروس عامل بیماری نسبت به شرایط محیطی و تغییرات دمایی مقاوم بوده و ماندگاری زیادی در محیط دارد به طوری که در کود حیوان حدود ۹۰روز و در لوازم و ادوات دامپروری گاهی تا ۷۰ روز زنده می‌ماند. در دام‌های ماده، این بیماری باعث عوارضی از جمله ورم پستان حاد، سقط جنین در دام‌های آبستن و کاهش اشتها و در نتیجه باعث کاهش تولیدات دامی می‌شود، گاهی بروز این بیماری در دام سبب کاهش مقاومت بدن در مقابل بیماری‌ها و بروز عفونت های ثانویه می‌شود. انتهای پیام/۶۱۰۰۳/و۳۰

۹۴/۰۹/۰۳ – ۱۲:۰۴