ماجرای سقاخانه اسمال طلا + عکس

سقاخانه در معماری سنتی ایرانی، فضاهای
کوچکی در معابر عمومی می باشد که اهالی و کسبه برای آب دادن به رهگذران تشنه،
آن را درست می‌کردند.

سقاخانه اسماعیل طلا، که در مرکز صحن عتیق قرار دارد از قدیمی ترین سقاخانه هاست

کاسه های برنجی طلایی رنگ را زیر شیر
آب می گرفتیم و بعد از گفتن بسم الله چشم ها را می بستیم و به نیت تبرک و
شفا، آب را سر می کشیدیم. زائران قدیمی حرم رضوی کاسه های برنجی سقاخانه
صحن عتیق را خوب به یاد دارند. چند سالی می باشد که به دلایل بهداشتی، ظروف
برنجی جمع شده و جایش، لیوان های یکبار مصرف در اطراف شیرهای آب سقانه
جانمایی شده و برای سهولت دسترسی به زائران به آب و کثرت جمعیت، شیرهای آب
سقاخانه نیز اتومات شده می باشد اما هنوز همان رسم همیشگی در بین زائران وجود
دارد، بسم ا… گفتن قبل از نوشیدن به نیت تبرک و تیمن.

سقاخانه در معماری سنتی ایرانی،
فضاهای کوچکی در معابر عمومی می باشد که اهالی و کسبه برای آب دادن به رهگذران
تشنه، آن را درست می‌کردند. سقاخانه معمولاً ظروف سنگی بزرگی بود که آب
آشامیدنی را در آنها ریخته می ریختند و پیاله‌هایی را با زنجیر به آنها می
بستند. بانیان سقاخانه به قصد ثواب بردن و سیراب کردن تشنگان، اقدام به
ساخت و نگه داری آنها می‌کردند. برخی سقاخانه‌ها دائمی بودند و برخی دیگر
در زمانهای خاص بویژه در ایام عزاداری محرم برپا می‌شدند. برای اینکه
رهگذران در شب بدانند که سقاخانه کجاست تا رفع تشنگی کنند، در اطراف آن نیز
شمع هایی را روشن می کردند.

تهیه و گرد آوری : پورتال تفریحی و سرگرمی پورتال یک

لطفا نظرات خود را درباره مطالب ماجرای سقاخانه اسمال طلا + عکس با ما در میان بگذارید.