پورتال۱ آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>سلامت جنسی>طبق اعلام مرکز پیشگیری و کنترل بیماری های آمریکا، از هر ۸ زوج، یک زوج (۱۲درصد از خواهران متاهل)، با مشکلاتی در باروری و تداوم بارداری روبرو هستند.به گزارش شفا آنلاین ،به علاوه، تحقیقات نشان داده اند که تمایل خواهران به بارداری در سنین بالاتر، موجب افزایش شمار زنانی شده که برای فرزندآوری به درمان های کمکی باروری نیازمند هستند.  وقتی که علت ناباروری-چه عوامل مربوط به خواهران، چه عوامل مربوط به مردان-تشخیص داده می شود، گزینه های درمانی مختلفی را می توان برای افزایش شانس باروری به کار گرفت. گزینه های دارویی مورد استفاده برای درمان ناباروری بسته به علت ایجادکننده نازایی متفاوت اند. براساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، نازایی به عدم باروری پس از ۱۲ ماه عدم استفاده از وسیله جلوگیری از بارداری (۶ ماه اگر سن زن بیشتر از ۳۵ سال باشد) گفته می شود. در سال ۲۰۱۳ میلادی، میزان باروری در خواهران ۳۰ الی ۳۴ سال آمریکایی، ۷/۹۸ مورد فرزندآوری در هر هزار زن بوده؛ یعنی یک درصد بیشتر از میزان فرزندآوری در سال ۲۰۱۲ میلادی میزان فرزندآوری در خواهران ۳۵ الی ۳۹ سال این کشور، ۶/۴۹ تولد در هر هزار زن، یعنی ۳ درصد بیشتر از آمار سال ۲۰۱۲ و بیشترین میزان از سال ۱۹۶۳ تاکنون بوده هست. با متمایل شدن خواهران به طولانی تر بودن دوره باروری، شمار زنانی که به درمان های کمکی باروری برای باردار شدن نیاز دارند نیز بیشتر شده هست. گزینه ها برای درمان ناباروری ناباروری ممکن هست به چندین علت باشد و یک یا هر دو والد مسبب آن باشند. عوامل مردانه ناباروری، در ۲۵ درصد از زوج ها مقصرند و عوامل زنانه منتهی به ناباروری، ۵۸ درصد موارد را شامل می شود. در ۱۷ درصد زوج ها نیز علت ناباروری نامشخص هست. پس از مشخص شدن علت ناباروری، از بین بردن علت ایجادکننده با مداخله درمانی (درمان دارویی یا جراحی) باید انجام شود. تلقیح داخل رحمی (IUI)، شایع ترین روش مورد استفاده در زوج هایی هست که با تشخیص ناباروری مردانه خفیف تا متوسط یا ناباروری با علت ناشناخته روبرو شده اند. در روش تلقیح داخل رحمی، اسپرم آماده دقیقا قبل از تخمک گذاری در داخل رحم زن گذاشته می شود. به علاوه، داروهایی نظیر کلومیفن سیترات و گونادوتروپین ها ممکن هست برای تحریک تخمک گذاری قبل از انجام این روش مورد استفاده قرار گیرند. روش های کمکی باروری (ART) بیش از ۲۰ سال هست که مورد استفاده اند. از این روش ها در شرایطی استفاده می شود که روش های دیگر برای از بین بردن علت ایجادکننده ناباروری، غیرموثر بوده اند یا هنگامی که مداخلات بالینی یا آزمایشگاهی برای دستیابی به باروری لازم اند. از جمله این روش ها می توان به باروری داخل آزمایشگاهی (IVF)، تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI)، اهدای تخمک، انتقال داخل فالوپ گامت و انتقال داخل فالوپ زیگوت اشاره کرد. استفاده از درمان های القای تخمک گذاری بسته به روش کمکی باروری مورد استفاده، متفاوت هست. ترکیبی از گونادوتروپین ها و آنالوگ های هورمون آزادکننده گونادوتروپین، فرآورده های FSH، آگونیست های LH و/یا گونادوتروپین های دوره یائسگی انسانی، به تنهایی یا در ترکیب با روش های کمکی باروری مورد استفاده قرار می گیرند. داروها در درمان ناباروری علاوه بر گزینه های متنوع موجود برای روش کمک باروری، داروهای مختلفی نیز برای درمان ناباروری موجودند. گزینه های دارویی مطرح بسته به علت ناباروری متفاوت اند. کلومیفن سیترات: این داروی مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان خط اول ناباروری ناشی از اختلال تخمک گذاری مورد استفاده قرار می گیرد. در واقع کلومیفن سیترات، مدولاتور انتخابی گیرنده استروژن هست که برای القای تخمک گذاری به کار می رود. کلومیفن سیترات به طور رقابتی گیرنده های استروژن را مهار کرده و در نتیجه موجب بالارفتن سطح FSH و LH می شود. افزایش این هورمون ها موجب بهبود روند تکامل فولیکول و تحریک تخمدان می شود. گونادوتروپین ها: FSH و LH برای تحریک گونادها طی روند باروری لازم اند. گونادوتروپین های برون زاد برای القای تخمک گذاری در روش های کمکی باروری یا IUI مورد استفاده قرار می گیرند. انواع مختلفی از گونادوتروپین ها در بازارهای دارویی جهان موجودند که اختلاف اصلی میانشان، منبع آنها و حضور یا غیاب فعالیت LH هست. منوتروپین ها: استخراج شده از ادرار خواهران یائسه اند. در واقع، منوپور یک منوتروپین تغلیظ شده حاوی LH و FSH به نسبت ۱به ۱ هست. این دارو برای تکامل چندفولیکولی و القای بارداری مرتبط با تخمدان به عنوان بخشی از روش کمک باروری مورد استفاده قرار می گیرد. به دنبال بلوغ نهایی فولیکولی، hCG پس از منوتروپین برای القای تخمک گذاری تجویز می شود. رپرونکس (Repronex)، عصاره استخراج شده گونادوتروپین ها از ادرار خواهران یائسه هست. مانند منوپور، رپرونکس مستقیما تخمدان ها را تحریک کرده و موجب القای تخمک گذاری می شود. رپرونکس به شکل داخل عضلانی یا زیر جلدی تجویز می شود. FSH انسانی: اخیرا ۳ شکل تغلیظ شده FSH در بازارهای دارویی موجودند. اوروفولیتروپین، FSH انسانی تغلیظ شده هست که تمام فعالیت های LH آن برداشته شده هست. ۲ شکل نوترکیب، فولیتروپین آلفا و فولیتروپین بتا، نیز موجودند. اشکال نوترکیب FSH نیمه عمر کوتاه تری در مقایسه با فراورده های مشتق از ادرار انسانی دارند. البته اشکال نوترکیب به مراتب گران قیمت ترند. گونادوتروپین های جفتی: hCG، یک هورمون پلی پپتیدی تولید شده توسط جفت هست که برای تشخیص بارداری به کار می رود. نقش hCG در بدن از LH به سختی قابل افتراق هست. طی چرخه قاعدگی، LH در تکامل و بلوغ فولیکول تخمدان نقش دارد و نیز مسئول شروع تخمک گذاری طی افزایش LH در نیمه چرخه قاعدگی هست. به هر حال به دلیل شباهت آنها در قابلیت اتصال به گیرنده، hCG ممکن هست در هدف قرار دادن تخمک گذاری در درمان های مختلف ناباروری شرکت داشته باشد. هم اکنون ۳ شکل hCG موجودند: کوریوگونادوتروپین آلفای تزریقی (اویدرل)، به شکل سرنگ آماده تزریق موجود هست. اویدرل برای القای تخمک گذاری و بارداری در خواهران نازای بدون تخمکی که دلیل ناباروری آنها عملکردی هست و به نارسایی اولیه تخمدان ارتباطی ندارد، کاربرد دارد. آگونیست های GnRH: لوپرولاید استات، یک آنالوگ غیرپپتیدی صناعی GnRH هست. هر چند که لوپرولاید برای درمان نازایی مورد تایید نیست، اما به صورت تاییدنشده برای کنترل تحریک تخمک گذاری و مدیریت درد ناشی از اندومتریوز نسخه می شود. آنتاگونیست های GnRH: آنتاگونیست های GnRH به طور رقابتی و قابل برگشت به گیرنده های GnRH موجود در غده هیپوفیز متصل شده و موجب کاهش تولید LH می شوند. به دنبال مهار تولید LH، از اوج گرفتن زودرس LH جلوگیری و در نتیجه تحریک کنترل شده تخمدان ممکن می شود. اخیرا سترورلیکس (Cetrorelix) و گانیرلیکس (Ganirelix) تنها آنتاگونیست های GnRH مورد تایید برای درمان ناباروری هستند. این فراورده ها معمولا برای گروه بیمارانی نسخه می شوند که به درمان با آگونیست های GnRH و گونادوتروپین ها به تنهایی پاسخ نداده اند. گزینه های آلترناتیو: مت فورمین (یک بیگوانید) داروی ضددیابتی هست که جذب روده ای گلوکز را کاهش داده و موجب بهبود حساسیت به انسولین می شود. هر چند به صورت تایید نشده، اما مت فورمین به عنوان درمان همراه در ناباروری خواهران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک تجویز می شود. مهارکننده های آروماتاز، آنزیم آروماتاز مسئول تبدیل آندروژن به استروژن را بلوک می کند. هر چند که اندیکاسیون مورد تایید آنها درمان بدخیمی پستان هست، در درمان نازایی نیز کاربرد دارند. برای اندیکاسیون نازایی و القای تخمک گذاری، لتروزول و اناستروزول بین روزهای ۳ تا ۷ چرخه قاعدگی برای مدت ۵ روز تجویز می شوند. . به دلیل نیمه عمر کوتاه و طول دوره درمانی کم، عوارض ناشی از مصرف مهار کننده های آرروماتاز نسبتا اندک اند.سپید

دوشنبه ، ۲۰مهر۱۳۹۴

[دیدن متن کامل خبر]