بی­خبر از هم دگر آسوده
خوابیدن چه سود؟!

بر مزار مردگان خویش نالیدن چه سود؟!

زنده را تا زنده هست باید به فریادش رسید

ورنه بر سنگ مزارش آب پاشیدن چه سود؟!

گر نرفتی سوی او تو در زمان بودنش

 خانه­ی صاحب عزا تا صبح
خوابیدن چه سود؟!

زنده را زنده هست اکنون قدرش را بدان

ورنه بر روی مزارش کوزه گل چیدن چه سود؟!

زنده را در زندگی باید به درد او رسید

ورنه مشکی از برای مرده پوشیدن چه سود؟!

با محبت دست پیران را عزیز من ببوس

ورنه بر روی مزارش تاج گل چیدن چه سود؟!

یک شبی با زنده­ها غمخوار
باش

ورنه بر روی مزارش زار نالیدن چه سود؟!

تا زمانی زنده­ایم از هم
همه بیگانه­ایم

در عزاها روی هم دیگر ببوسیدن چه سود؟!

گر توانی زنده­ای را یک
دمی تو شاد کن

در عزا عطر و گلاب ناب پاشیدن چه سود؟!

گر نپرسی حال او تا زنده هست

گریه و زاری و نالید برای او چه سود؟!

سال­ها عید آمد و رفت
و نکردی یاد من

 جای خالی مرا در خانه­ام تماشا چه
سود؟!

گر نکردی یاد من تا زنده­ام

سنگ مرمر روی قبر من تو را چیدن چه سود؟!

گر نپرسی حال و احوال همه فامیل خود

بعد مرگش اشک باریدن و کاهیدن چه سود؟!

بهر دور افکندن کینه تو حرکت کن کنون

فصل صلح و جشن و آیین هست جنگیده چه سود؟!

حق همدیگر به جا آریم و باهم به شویم

 نرم و نیکو گفتگو سازیم غرّیدن چه سود؟!

زمان بگذارید بهر کودک و فرزند خویش

گر نهال الوار شد بیهوده پیچیدن چه سود؟!

دست و دامان پدر مادر ببوییم همچو گل

گر کنی پژمرده گل­ها را بوییدن
چه سود؟!

اختیار مال و اموالش کنون در دست توست

بعد مردن آب در هاون و کوبیدن چه سود؟!

برگ سبزی را کنون خود تحفه­ی درویش کن

 لیک از فرزند و وارث چشم پاییدن چه سود؟!

(شیخ بهایی)

نوع مطالب :
مناسبت ها، 
برچسب ها :
قدر همدیگر را دانستن،
لینک های مرتبط :