روایتی ساده از یک دوستیِ پیچیده و قدیمی

در ادامه از روایتی ساده از یک دوستیِ پیچیده و قدیمی دیدن نمایید.

"دوست بازیافته" عنوان کتابی هست با قلم فرد اولمن و ترجمه مهدی سحابی؛ سبک  این کتاب را نمی‌توان رمان نامید و ممکن است بهتر باشد از آن با عنوان یک قصه یا داستان بلند یاد کنیم. بگذریم! این اصلا موضوع مهمی نیست؛ چرا که آرتور کوستلر نویسنده‌ی اسپانیایی نیز در مقدمه‌ای که برای این کتاب نوشته، با خودش کلنجار رفته هست که آن را چه بنامد؛ رمان، نوول یا … اما وی در نهایت از این اثر با عنوان "یک شاهکار دردناک اما سرشار از دلتنگی" یاد کرده هست.

ابتدا قصد داشتم شرح مختصری از کتاب را به همراه تحلیل و برداشت خودم در  این وبلاگ بنویسم اما اکنون منصرف شدم و پیشنهاد من این هست که خودتان این نوشته‌ی تاثیرگذار را مطالعه کنید.

"دوست بازیافته" روایتِ آشنایی دو دوست در دبیرستان کارل آلکساندر هست؛ دبیرستانی که در منظقه اشتوتگارت آلمان قرار دارد. نوجوان ۱۶ ساله‌ای به اسم کوچک هانس شوارتس که آرزوی دوستی و همراه شدن با نوجوان ۱۶ ساله‌ی دیگری به اسم کوچک کنراد فون هوهنفلس  را دارد، سرانجام به آرزوی خود می‌رسد. هانس از خانواده‌ای یهودی هست و کنراد با آیین مسیحیت و از یک خانواده اصیل و سرشناس و ثروتمند.

این دو بی‌توجه به اتفاقات و رخدادهای سیاسی و مذهبی آنقدر به یکدیگر نزدیک می‌شوند که تحمل حتی یک روز دوری برایشان عذاب‌آور هست اما نفوذ نگرش‌های ضدیهودی، گسترش نژادپرستی نازی‌ها و جانبداری دانش‌آموزان دبیرستان از سیاست‌های هیتلر، در نهایت از طریق چند اتفاق کوچک، تاثیرات خود را در این دوستی نشان می‌دهد.

از آنجا که نویسنده این کتاب (فرد اولمن) نقاش هم بوده هست، خود را محدود به استفاده از بهترین و تاثیرگذارترین واژه‌ها و عبارت‌ها کرده؛ یعنی او بنا را براین گذاشته که در هر بخش از داستان فقط یک بوم در اختیار دارد که باید با کمترین گفته، بیشترین مفهوم را منتقل کند.

ادبیات و سبک نوشتار داستان بسیار روان هست و از زبان یک نوجوان ۱۶ ساله (هانس) روایت می‌شود. حتی زمانی که به موضوعات مذهبی و سیاسی اشاره می‌کند، بسیار روان و خلاصه به بیان آنها می‌پردازد و سیاست و مذهب هرچند نقش و جایگاه خاصی در ظاهر داستان ندارد اما به خوبی در آن می‌نشیند و حل می‌شود تا مخاطب را آزار ندهد.

شما با در دست گرفتن این کتاب، هرچه به جلو می‌روید، برای دانستن اتفاقات بعدی تشنه‌تر می‌شوید. اوج داستان را باید ۱۰ تا ۲۰ صفحه‌ی آخر آن دانست که با خواندن هر سطر، بدن شما سردتر می‌شود و در چند سطر آخر، نویسنده با مهارت خاصی و با استفاده از چند واژه تاثیرگذار تیر خلاص را به شما می‌زند به‌گونه‌ای که تا ساعت‌ها مبهوت خواهید ماند.

آری! چند صفحه‌ی آخر کتاب ناگهان ۳۰ سال به جلو می‌رود و دلتنگی شخصیتِ اصلی داستان را بیشتر می‌کند و نیز دلتنگی ما را.

*

– در این کتاب دو-سه بار به فرهنگ ایران اشاره می‌شود؛ هرچند این موضوع هیچ تاثیری در اتفاقات داستان ندارد اما من شخصا از اینکه نشانه‌هایی از فرهنگ ایران را در آثار غربی‌ها یا شرقی‌ها احساس کنم، لذت می‌برم و ارتباط بیشتری با این آثار برقرار می‌کنم.

– مطالعه این کتاب، دو ساعت از من وقتی را گرفت که آن را به چهار وقتیِ نیم‌ساعته تقسیم کردم.

– ناشر این کتابِ جیبیِ ۵ هزار تومانی، "نشر ماهی" هست که فروشگاه آن روبروی سینما سپیده در خیابان انقلاب قرار دارد.

تهیه و گرد آوری : وبسایت تفریحی و سرگرمی پورتال یک

لطفا نظرات خود را درباره مطالب روایتی ساده از یک دوستیِ پیچیده و قدیمی با ما در میان بگذارید.