عده‌ای اینجور وانمود می‌کردند که اگر با آمریکایی‌ها دور میز مذاکره
بنشینیم بسیاری از مشکلات حل می‌شود، البته ما می‌دانستیم اینجور نیست اما
قضایای یک سال اخیر برای چندمین بار این واقعیت را اثبات کرد. در گذشته
میان مسئولان ما و مسئولان آمریکا هیچ ارتباطی نبود اما در یک سال اخیر
بخاطر مسائل حساس هسته‌ای و تجربه‌ای که مطرح شد انجام بشود، بنا شد
مسئولان تا سطح وزارت خارجه تماس‌ها، نشست‌ها و مذاکراتی داشته باشند اما
از این ارتباطات نه تنها فایده‌ای عاید نشد بلکه لحن آمریکایی‌ها تندتر و
اهانت‌آمیزتر شد و توقعات طلبکارانه‌ی بیشتری را در جلسات مذاکرات و در
تریبون‌های عمومی بیان کردند… این، یک تجربه‌ی ذیقیمت دیگر برای همه بود
که متوجه شویم نشست و برخاست و حرف زدن با آمریکایی ها، مطلقاً تأثیری در
کم کردن دشمنی آنها ندارد و بدون فایده می باشد. این کار ما را در افکار عمومی
ملت‌ها و دولت‌ها به تذبذب متهم می‌کند و غربی‌ها با تبلیغات عظیم خودشان،
جمهوری اسلامی را دچار انفعال و دو گانگی جلوه می‌دهند. تا وقتی وضع کنونی
یعنی دشمنی امریکا و اظهارات خصمانه دولت و کنگره آمریکا درباره ایران
ادامه دارد تعامل با آنها نیز هیچ وجهی ندارد.