مهمترین شهری که برای برگزاری مراسم عزاداری امام حسین (ع) در استان خراسان رضوی می توان به آن اشاره کرد، منظقه مقدس مشهد هست.

اگر می خواهید تعداد زیادی از هیات های حسینی را که زنجیرزنی و سینه زنی می کنند یکجا و در جوار نوادگان سیدالشهدا ببینید بهترین گزینه سفر به مشهد مقدس هست.

در مشهد همه عزاداری ها به حرم مطهر حضرت رضا (ع) ختم می شود. در روزهای تاسوعا و عاشورا خیابان های منتهی به حرم یعنی خبابان تهران، چهارراه شهدا و خیابان طبرسی چنان مملو از جمعیت عزادار و دسته های سینه زنی و زنجیرزنی هست که از چهار طرف حرم مطهر، محدودیت های ترافیکی ایجاد می شود. حتی هیات های عزاداری سایر شهرهای دور و نزدیک همچون تبریز،^ شیراز، اصفهان و حتی بندرعباس نیز در این ایام به مشهد می آیند.

شام غریبان در حرم امام رضا (ع) خیلی دیدنی هست. در این مراسم همه خادمان حرم دور تا دور یکی از بزرگترین صحن ها شمع به دست می ایستند و یکی در وسط نوحه می خواند. مردم نیز همراه خادمان می شوند و شمع دست می گیرند. یک سینی بزرگ هم وسط صحن می گذارند که با شن پر شده و شمع های روشن را در آن فرو می کنند.

از نذری های رایج در مشهد می توان به نان قاق و چای شیرین (برای صبحانه)، شله مشهدی و شربت اشاره کرد.

همچنین ظهر عاشورا در مراسمی در میدان طبرسی همه خیمه آتش می زنند. پس از آن نماز ظهر عاشورا در چهارراه شهدا نیز شکوه خاصی دارد.

مراسم حسن حسین هم یکی از مراسم رایج در استان خراسان جنوبی هست. این مراسم در دهه اول محرم اجرا می شود. بهترین اجرای آن را می توانید در روستای بصیران از توابع بیرجند ببینید. در این مراسم وقتی عزاداران دور علم می چرخند دست چپ را روی دوش فردی که پهلویش قرار دارد، گذاشته و با دست راست در حین چرخیدن دوبار به سینه و دو بار به پای خود می زنند و یک نفر که معمولا بزرگ روستا هست، اشعاری را می خواند. قسمت اول این ابیات توسط مداح یا ذاکر و قسمت دوم توسط عزاداران یا همان افرادی که دور علم می چرخند تکرار می شود.

استان لرستان

یکی از عزاداری های رایج در استان لرستان به ویژه خرم آباد مراسم گل مالی هست. روز عاشورا در خرم آباد مراسمی با اسم محلی «ده خره اوفتایه» که به مفهوم به گل افتادن هست، اجرا می شود. در این مراسم، از پیر تا جوان، زن و مرد همه و همه با گلی ترکیب شده از خاکی نرم و گلاب ناب خود را یک رنگ می کنند. بدین ترتیب عده ای در حوضچه های گل می ایستند و به بقیه در گل مالی کردن تنشان کمک می کنند. بعد از این کار جلوی آتش می ایستند خشک شوند و یادشان آیدکه از خاک ساخته شده و به خاک بازمی گردند. آنها سپس در دسته های منظم به عزاداری می پردازند.

همچنین بسیاری از خواهران و مردان بروجرد در این استان در شامگاه عاشورا با تهیه ۴۰ شمع، با پای برهنه و پوشیدن چند لایه جوراب و بدون اینکه با کسی صحبت کنند از این خانه به آن خانه رفته و شمع های خود را در ۴۰ سقاخانه می گذارند. همچنین زن ها عموما کل صورت خود را می پوشانند. آنها با این کار ضمن عزاداری، حاجات و خواسته های خودرا نیز یادآوری می کنند. این آئین به ۴۰ منبر سر شناس هست. سقاخانه هم الزاما به معنای سقاخانه هایی که در ذهن ماست، نیست؛ بلکه مردم درهای خانه خود را به روی دیگرانباز کرده و سینی بزرگی در ورودی خانه یا حیاط می گذارند و در آن شمعی روشن می کنند. این رسم در شهرهای دیگری چون کرمان هم رایج هست.

استان همدان

در منظقه همدان امامزاده ای به اسم امامزاده عبدالله وجود دارد که همه دسته های عزاداری از خیابان های مختلف به این بقعه می رسند و در آنجا عزاداری می کنند. روز سوم شهادت امام حسین و یارانش هم دسته های عزاداری با پوشیدن لباس های تعزیه و سوار بر اسب در خیابان ها رژه می روند.

یکی از نذری های رایج در این منظقه هم آبگوشتی هست که عاری از هرگونه حبوبات هست. غذاهای نذری در همدان مانندفرهنگ تغذیه آنها با ترشی یا با مربا سرو می شود.

روستایی به اسم مریانج هم در استان همدان در این ایام خیلی سرشناس هست؛ چرا که غذای نذری مردمان این روستا در روز عاشورا فقط حلیم هست و غیر از حلیم هیچ نذری دیگری توزیع نمی شود تا جایی که همسایه ها برای دادن حلیم به عزاداران با یکدیگر مسابقه می کنند.

استان گیلان

در منظقه لاهیجان می توانیدمراسم زیبای ۴۰ منبر را تماشا کنید.

کسبه لاهیجانی شمع های رشته ای تهیه می کنند. بدین ترتیب که با آغشته کردنموم روی رشته های پنبه ای تقریبا ضخیم شمع می سازند و سپس آنها را در بسته ای ۴۰ تایی و در کنار بسته های ۴۰ دانه ای خرما روی طبق می گذارند و به کسانی که می خواهند در مراسم ۴۰ منبر شرکت کنند، می فروشند.

این مراسم بعد از اقامه نماز مغرب و عشای تاسوعا شروع می شود. عده ای از مردم که عصرهای پنجشنبه در خانه های شان روضه خوانی دارند منبرهای روضه خوانی را جلوی خانه های شان قرار می دهند و روی آن سینی و دو ظرف خالی و یک ظرف برنج خام می گذارند.

مردم هم شمعی روشن می کنند و خرما یا سکه ای داخل ظرف می گذارند و در عوض چند دانه برنج خام برمی دارند و این کار را تا ۴۰ منبر انجام می دهند.