جلال الدین موفق یامی

در ادامه از جلال الدین موفق یامی تماشا نمایید.

جلال الدین موفق یامی (ت ۱۳۳۹ش– م ۱۳۶۵ش)

   
جلال الدين موفق فرزند غلامحسین در سال ۱۳۳۹ هجری شمسی در روستاى يام از
توابع فاروج در خانواده‏اى متوسط و مذهبى متولد گرديد. محيط پاك و سالم و
بى آلايش روستا سهم مهمى در تربيت او داشت. تا سال سوم ابتدايى در زادگاهش
تحصيل نمود و بعد از آن همزمان با نقل مكان خانواده‏اش در فاروج ساكن شد.
تحصيلات راهنمايى خود را در فاروج گذراند و جهت تحصيلات متوسطه عازم مشهد
مقدس گرديد. در تمام دوران تحصيل از شاگردان ممتاز و با استعداد كلاس بود و
در درس هايش دانش آموزى فعال و پر كار به حساب مى‏آمد.وی قبل از رفتن به
دبستان نيز در كار كشاورزى به خانواده كمك مى‏كرد. فردى با ايمان و مخلص و
بسيار خوشرو و خوش‏مشرب بود. صداقت و راستگويى از جمله خصوصياتِ بارز وى
بود و علاقه زيادى به مسائل مذهبى و دينى داشت.

   
فعاليتهاى سياسى شهيد از اوايل سال ۱۳۵۶ شمسی در مشهد آغاز شد و وی در تمام
صحنه‏ها حضورى فعال داشت. در سال ۵۸ در آزمون ورودى دانشگاه شركت كرد و در
رشته رياضى در دانشگاه فردوسى مشهد پذيرفته شد. وی سنگر دانشگاه را نه فقط
براى تحصيل علم بلكه براى رشد و آگاهى و مسابقه با خط و مشى‏هاى انحرافى و
مخالف انقلاب اسلامى مى‏دانست. در سال ۵۸ و ۵۹ كه اوج فعاليتهاى منافقين و
گروهكها در دانشگاه بود ايشان يكى از اعضاى بسيار فعال گروه‏هاى اسلامى در
دانشگاه بود، به طورى كه چهره ايشان براى تمامى دانشجويان مذهبى مشخص و
آشناست. پس از انقلاب فرهنگى و بسته شدن دانشگاهها به جهت علاقه وافرى كه
نسبت به پاسدارى از دستاوردهاى انقلاب اسلامى داشت، در سپاه پاسداران
شيروان واحد امور پرسنلى مشغول خدمت شد. اخلاص، صداقت، پركارى، احساس
دلسوزى از خصوصيات بارز اخلاقى ايشان بود.

     در سال
۱۳۶۱ ازدواج کرد. در اين ايام همواره در جبهه‏هاى نبرد حق عليه باطل، حضور
فعال داشت. در مهر ماه ۶۳ پس از بازگشايى دانشگاهها مجدداً به دانشگاه
بازگشت و مشغول تحصيل شد و در طول مدت تحصيل گاه به همسرش مى‏گفت، كه روح
من فقط در سپاه آرامش مى‏يابد و بالاخره پس از پيام امام امت، در اوايل سال
۶۵ تصميم به رفتن به جبهه تا پايان جنگ را گرفت و در واحد اطلاعات عمليات
مشغول به فعاليت شد.

    سردار شهید جلال الدین موفق یامی
از طريق سپاه پاسداران شيروان عازم جبهه‏هاى عملياتى شد و در عمليات كربلاى
۴ شركت نمود. شهيد جلال الدين موفق در اين عمليات درواحد اطلاعات عمليات
مشغول فعاليت بود و سرانجام در ساعات اوليه شروع عمليات كربلاى ۴ در جزيره
‏ام الرصاص در چهارم دیماه ۱۳۶۵ بر اثر اصابت تركش به قلب مباركش به فيض
عظيم شهادت نايل گرديد و پيكر مطهرش بعد از تشييع در شهرستان فاروج به خاك
سپرده شد.

 بخشى از وصيتنامه شهيد :

 «…
سعى مى‏نمايم احساس درونى ام را كه شور و شوقى وصف ناشدنى هست و اشك شوق
در چشمان گنهكارم جارى مى‏كند، بر روى كاغذ آورم، ولى اين مهم ميسر نيست، و
با پرهيز از قلم فرسايى و با الهام از آيه شريفه «وذكروا فان الذكر تنفع
المومنين» يادآورى كن كه در يادآورى براى مؤمنين سود و نفعى وجود دارد.
همان طورى كه خداوند متعال در سوره مباركه ملك مى‏فرمايد: «الذى خلق الموت و
الحيوة ليبلوكم ايكم احسن عملاً و…» خدايى كه آفريد مرگ و حيات را تا
بيازمايد كدامين نيكوتريد.

 يكى از اهداف خلقت آزمايش و
ابتلا هست، ابتلا و آزمايش الهى امرى هست كه تمامى بندگان خداوند را شامل و
آنها كه دستورات پيامبر (ص) و ائمه را راهنماى خويش قرار داده‏اند از اين
ابتلائات سربلند بيرون مى‏آيند. اى مردم ايهاالناس، دنيا محل آزمايش هست، و
آنها كه در اين آزمايشات مكرر موفق شوند خداوند وعده فردوس و بهشت جاويدان
به آنها داده هست و آگاه باشيد و وجود خود را جز به بهشت مفروشيد.

 سفارش
دوم در رابطه با جنگ هست. جنگ تحميلى با تمامى خساراتى كه براى امت اسلام
داشت از جهتى الطاف الهى و نعمت عظيم براى ما شد، به طورى كه جوانان و
پيران ما در ميدان كارزار، صحنه‏هاى حماسى و تاريخى – كه نمونه‏اش را جز در
برهه‏اى از صدر اسلام نداشته‏ايم – آفريده‏اند. اكنون جبهه‏هاى جنگ ميدان
عروج عارفانه و عاشقانه عشاق به سوى معبودشان شده هست. تقاضايم از مردم
ايران خصوصاً جوانان مسلمان اين هست كه جنگ را تا پيروزى نهايى ادامه داده
تا محو تمامى مظاهر استكبار جهانى و آزادى كربلا، قدس عزيز و كعبه شريف از
چنگال صهيونيسم لحظه‏اى از پاى ننشينند و پرچم افتاده از دست سربازان گمنام
اسلام را به دست گرفته و تا فتح نهايى پيش روند.

 يكى از
عوامل مهم در پيروزى صبر و استقامت و پايدارى در امور هست. در عين حالى كه
امرى مشكل هست بر اين ساكنان طريق الهى بسيار شيرين و دلنشين هست و ما طعم
شيرين استقامت را در طول هشت سال بعد از پيروزى انقلاب بخوبى چشيده‏ايم.

 سفارش
حقير اين هست، جمهورى اسلامى را كه وديعه‏اى الهى هست بايد حفظ كرد و ملت
مسلمان همان طورى كه تاكنون در تمامى جبهه‏هاى اقتصادى، سياسى، اجتماعى،
نظامى استقامت كرده و تا به ثمر رسيدن اين نهال نوپا در صحنه‏هاى مختلف
حضور مداوم و مسؤولانه داشته و تا فتح و پيروزى نهايى به وظيفه شرعى خويش
عمل نموده و مصداق عينى اين شعارِ پرمفهوم باشند كه: ما اهل كوفه نيستيم
حسين تنها بماند، مگر امت بميرد امام تنها بماند.

 توصيه
عاجزانه به برادران عزيز پاسدار و بسيج اين هست كه قدر نعمت عظيم پاسدارى
از اسلام را بدانند و در اين راه از تحمل مشكلات و رنجها خداى ناكرده از
ميدان به در نروند و استقامت و توكل در راه هدف بزرگ را وسيله نيل به
پيروزى قرار دهند كه خداوند متعال رنج و زحمت تحمل مشقات را براى دوستان
خويش قرار داده هست. به پاسدارى عشق بورزيد و ايثار و فداكارى و شهامت و
شجاعت را پيشه خود كنيد تا در قيامت در پيشگاه امام حسين (ع) و پيامبر بزرگ
اسلام روسفيد و در جوار خداوند آسوده باشيد.

 سفارش ديگرم
اين هست كه‏اى مردم به ياد مرگ باشيد سعى كنيد هفته‏اى يك بار بر مزار
شهدا در قبرستان منظقه حاضر شده و ببينيد ديگران چگونه رفتند و اين سرنوشت در
انتظار تمامى انسانهاست كه دير يا زود بايد اين سرا را ترك و به سوى مكان
ابدى حركت كنند. هميشه اين سفارشِ مولاى متقيان على (ع) را نصب‏العين خود
قرار دهيد كه: «انما الدنيا دار المجاز و الآخرة دار القرار فخذوا…» دنيا
محل گذر و آخرت محل اقامت هست پس فرصت را غنيمت شمرده و از گذرگاه دنيا
براى قرارگاه آخرت توشه برگيريد. آگاه باشيد كه امروز روز عمل هست و حسابى
در بين نيست، و فردا روز حساب هست و عملى نيست.

 دنيا و زر
و زيور آن شما را به خود مشغول نكند، از مال و خون مردم، كاخ آتش در آن
دنيا فراهم نكنيد و آنچه امروز بكاريد فردا درو خواهيد كرد، اگر تاكنون به
خود نيامده‏ايد، بيدار شويد و گرنه شهدا با اتمام حجت بر شما در روز قيامت
شكايت شما را به خداوند متعال و پيامبر عظيم‏الشأن اسلام و ائمه معصومين
(عليهم السلام) خواهند نمود.

 در طول زمان بعد از پيروزى
انقلاب با اقتدا به مولايم حضرت على (ع) من با عشق به شهادت به آينده
نگريسته‏ام و سوز و گدازى درونى دائم مرا به مرگ خونين فرا مى‏خوانده هست؛
طورى كه هر زمان به مرگ مى‏انديشيده‏ام دعايم اين بوده كه خدايا آرزويم اين
هست كه با حالتى عاشقانه و عارفانه از اين دار فانى رخت بر بسته به سوى تو
پرواز كنم كه مرگ را عروج ملكوتى و سراى فنا به دار بقا برايم قرار دهد، كه
اگر اين مهم حاصل شد، آرزوى ديرينه من بوده و باشناخت و آگاهى در اين راه
قدم نهاده‏ام.

نویسنده: خلیل باقری مشک آبادی

 (جلال دوست، ۱۳۹۲، صص ۶۳ به بعد.)

جلال الدین موفق یامی, سردار ,شهید ,خراسان شمالی, مشاهیر, مفاخر, بجنورد, اسفراین, فاروج

منبع : http://iranikan.rozblog.com

تهیه و گرد آوری : پورتال تفریحی و سرگرمی پورتال یک

لطفا نظرات خود را درباره نوشته جلال الدین موفق یامی با ما در میان بگذارید.