به گزارش پایگاه سرگرمی شبکه العالم، “عبدالباری عطوان” سردبیر روزنامه
فرامنطقه ای رأی الیوم، در مقاله ای در این نشریه نوشت: جان کری وزیر امور
خارجه آمریکا در کنفرانسی مطبوعاتی با شیخ عبدالله زاید وزیر خارجه امارات
سخنانی بر زبان آورد که بسیار مهم بود و مانند بمب صدا کرد؛ او برای نخستین
بار گفت که رییس جمهوری آمریکا از مذاکرات نظامی با روسیه در مورد سوریه
برای رقابت با داعش استقبال می کند و تمرکز ما در حال حاضر بر داعش و
همچنین راه حل سیاسی در سوریه هست که اعتقاد داریم که با وجود تکیه طولانی
بشار اسد بر کرسی قدرت این امر تحقق نمی یابد.

عطوان افزود: این سخنان “دیپلماتیک” یعنی اینکه واشنگتن دیگر به بشار اسد
به عنوان رییس جمهوری غیرقانونی سوریه که در هرگونه راه حل سیاسی و از جمله
دوران انتقالی پیشنهادی در کنفرانس یک و دو ژنو باید وی را کنار گذاشت،
دیدن نمی کند و این دیدگاه در خصوص بشار اسد عوض کرده هست.

“موافقت با انجام مذاکرات نظامی با روسیه در مورد درگیری های سوریه در
حقیقت به معنای تسلیم شدن در مقابل حقایق موجود هست که روسیه آن را از طریق
ارسال تجهیزات نظامی مدرن و هزاران کارشناس نظامی به سوریه رقم زده و
اصرار دارد که بشار اسد خط قرمز روسیه هست و مسکو آمادگی دارد برای باقی
ماندن وی بر کرسی قدرت بجنگد.”

عطوان در ادامه سئوال را مطرح کرد که “آمریکا چگونه به این نتیجه رسیده و
چه شده که واشنگتن موضع گیری های گذشته خود را ۱۸۰ درجه عوض داده هست”؟.

این نویسنده فلسطینی تبارساکن لندن در پاسخ به این سئوال نوشت که این مساله دلایل زیادی دارد، از جمله این که؛

نخست: پس از بیش از شش هزار حمله هوایی به داعش این گروهک واقعا ضعیف نشده
و حتی این گروهک الرمادی را در عراق و تدمر را در سوریه به اشغال خود در
آورد و آمریکا پس از این موضوع دریافته هست که در این جنگ طی چند ماه یا
چند سال پیروز نمی شود.

دوم: متحدان واشنگتن در قسمت به ویژه مثلث عربستان، ترکیه و قطر از اعزام
نیروی زمینی برای رقابت با داعش خودداری کرده اند و از سوی دیگر نیروهای
عراقی در الرمادی و موصل در مقابل داعش از هم فروپاشیدند؛ عربستان غرق در
مرداب خونین یمن شده و ترکیه تحت رهبری اردوغان نیز وارد جنگ فرسایشی با
حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) شده هست و همچنین آمریکا به این نتیجه رسیده
که ارتش عراق اراده رقابت و جنگیدن ندارد و با وجود ۲۷میلیارد دلاری که
برای آموزش و سلاح های این ارتش هزینه شده، امیدی به موفقیت آن نیست.

سوم: تمامی برنامه ها و طرح های آموزش مخالفان به اصطلاح میانه رو سوری با
شکست مواجه شده هست؛ بیشتر آن ها که در ترکیه و اردن آموزش دیده اند، حتی
پیش از شلیک یک گلوله به داعشی ها، گریخته اند.

چهارم: مسکو اعلام کرده که تصمیم دارد در صورت درخواست رسمی مقام های
دمشق، به سوریه نیرو اعزام کند و این یعنی اینکه خود را کاملا متعهد به
دفاع از رییس جمهوری سوریه و نظام حاکم بر این کشور می داند حتی اگر شده به
قیمت به راه افتادن جنگ جهانی سوم.

پنجم: پس از امضای توافقنامه هسته ای با ایران و تایید آن از سوی کنگره،
آمریکا زمینه را برای عقب نشینی تدریجی از قسمت خاورمیانه و روی آوردن به
سوی جنوب شرق آسیا مناسب دیده هست به ویژه اینکه این روزها دیگر نیازی به
نفت خاورمیانه ندارد.

ششم: تاثیرگذاری بحران سوریه بر اروپا با سرازیر شدن سیل صدها هزار
پناهجوی سوری به سوی این قاره که این خود یک بحران جمعیتی برای آن ها به
وجود می آورد و باعث شده که اروپا به دو اردوگاه تقسیم شود؛ نخست، اردوگاه
اروپای قدیم (آلمان، فرانسه، انگلیس و بلژیک) و دوم، اروپای جدید (لهستان،
مجارستان، رومانی و بلغارستان) که این خود اتحادیه اروپا را با خطر فروپاشی
مواجه می کند.

عطوان اضافه کرد: با توجه به مطالب ذکر شده، می توان گفت که دولت آمریکا
پرونده سوریه را به طور کامل به روسیه تحویل داده هست و کم کم شروع به عقب
نشینی از تعهدهای خود در خصوص معارضان سوری و کشورهای عربی حامی آن ها
مانند عربستان، ترکیه و قطر کرده هست.

به گفته وی، هیچ چیز در اروپا و آمریکا و به طور کلی در غرب اتفاقی نیست،
از همان لحظه نخست که وزیر خارجه اسپانیا بر ضرورت مذاکره با بشار اسد برای
رسیدن به راه حلی سیاسی جهت بحران سوریه و مشارکت دادن آن در ائتلاف
رقابت با داعش تاکید کرد و همچنین از زمانی که آنگلا مرکل صدراعظم آلمان و
فیلیپ هاموند وزیر خارجه انگلیس همین مطالب را تکرار کردند، مشخص شد که
این سخنان زمینه را برای عقب نشینی آمریکا از پرونده سوریه فراهم می آورد.

از طرفی، مذاکرات نظامی قریب الوقوع میان وزرای دفاع روسیه و آمریکا زمینه
را برای تشکیل ائتلاف نظامی روسیه –آمریکا فراهم می کند؛ ائتلافی که
اولویت را به رقابت با داعش اختصاص می دهد و به نظر برسد این نخستین بار در طول
تاریخ باشد که دو قدرت بزرگ جهان ضد یک دشمن مشترک با هم متحد می شوند و با
هم وارد جنگ با آن می شوند.

سردبیر رأی الیوم در ادامه نوشت: ولادیمیر پوتین موفق شد دیدگاه خود را به
آمریکایی ها و اروپایی ها مبنی بر تشکیل ائتلاف نظامی فوری و وارد کردن
بشار اسد به این ائتلاف و به نظر برسد ایران، تحمیل کند.

سوال اینجاست که آیا ائتلاف بین دو قدرت نظامی بزرگ جهان موفقیت آمیز
خواهد بود و این ائتلاف می تواند ریشه های داعش را از شهرهای تحت اشغال آن
در عراق و سوریه بکند؟

دشوار می توان به این سئوال پاسخی قطعی داد، زیرا داعش قدرتمند هست؛ از
نظر مالی و تسلیحاتی مشکلی ندارد و خودکفا هست، در مناطق تحت سلطه خود می
جنگد یعنی زمین را دارد، سلاحی خطرناک در اختیار دارد که همان عملیات
انتحاری هست اما این قدرت ها آن را ندارند و جدا از این، مقادیر زیادی
سیمان در شهرهای تحت اشغال خود (برای سنگر سازی) دارد و به همین دلیل شکست
دادن آن آسان نیست و این ها باعث می شود جنگ ضد آن زمانی طولانی بطلبد و
جدا از این، ممکن هست این جنگ از نظر مادی و نیروی انسانی نیز بسیار
پرهزینه باشد.

عطوان در پایان نوشت: قطعا مثلث عربستان، ترکیه و قطر و عادل الجبیر وزیر
خارجه عربستان سخنگوی این ائتلاف از این دگرگونی در موضع گیری های آمریکا
بسیار شوک زده می شوند و نمی دانیم آقای عادل الجبیر وزیر خارجه عربستان در
کنفرانس های مطبوعاتی آینده اش نیز همچنان آن سخنان خود را تکرار می کند
که “بشار اسد به زودی می رود یا با زور یا از طریق راه حل سیاسی”… باید
منتظر کنفرانس مطبوعاتی بعدی وی باشیم!