به ما نگفتند …

به ما نگفتند که …

راستش را به ما نگفته اند یا لا اقل همه راست را به ما نگفتند.

گفتند: تـو بیایی خون به پا می کنی، جوی خون به راه می اندازی و از کشته پشته می سازی و ما را از ظهور تو ترساندند.

درست مثل اینکه حادثه ای به شیرینی تولد را کتمان کنند و تنها از درد زادن بگویند.

ما از همان کودکی، تـو را دوست داشتیم. با همه فطرتمان به تـو عشق می ورزیدیم و با همه ی وجودمان بی تاب آمدنت بودیم.

همه، پیش از آنکه مشاهده مهر گستر و دست های عاطفه تو را توصیف کنند، شمشیر تـو را نشانمان دادند.

آری، برای اینکه گل و نهال ها رشد کنند، باید علف های هرز را وجین کرد و این جز با داسی برنده و سهمگین، ممکن نیست.

آری، برای اینکه عدالت بر کرسی بنشیند، هر چه سریر ستم آلوده سلطنت را باید واژگون کرد و به دست نابودی سپرد.

و اینها همه، همان معجزه است که تنها از دست تـو بر می آید و تنها با دست تـو محقق می شود. 

به ما نگفتند …