اطلاعاتی که جراج گوش درباره آنها با بیمار بحث می کند شامل بیهوشی، موضع برش (پشت گوشی) و نتایج مورد نظر برای جراحی  (شنوایی، تعادل، چشایی، حرکات صورت) می باشند. همچنین بیمار تشویق می شود که هر گونه اضطراب و نگرانی خود را در مورد جراحی بیان کند.
تسکین درد
گرچه اکثر بیماران از ناراحتی خیلی کمی در محل برش جراحی ماستوئید، شکایت می کنند اما آنها غالبا از ناراحتی گوش رنج می برند. احساس پری یا فشار در گوش پس از جراحی در اثر باقی ماندن خون یا مایع در گوش میانی ایجاد می شود. ممکنست تا ۲۴ ساعت پس از جراحی از مسکن برای کاهش درد استفاده شود. نحوه استفاده و عوارض جانبی دارو به بیمار آموزش داده می شود. ممکنست همزمان با عمل ماستوئیدکتومی، تمپانوپلاستی هم انجام شود. پس از تمپانوپلاستی، برای تثبیت پرده صماخ از یک فتیله یا پانسمان در کانال گوش استفاده می شود. باید به بیماران اطلاع داد که ممکنست دچار دردهای ناگهانی شدید در گوش شوند (تا ۳-۲ روز بعد از جراحی) که علت این دردها باز شدن لوله استاش و ورود هوا در گوش میانی است.
پیشگیری از عفونت
معیارهای لازم برای پیشگیری از عفونت در جراحی گوش اجرا می شوند. در کانال گوش خارجی ممکنست یک فتیله یا پانسمان وجود داشته باشد که باید قبلا بوسیله محلول آنتی بیوتیکی آغشته شوند. برای پیشگیری از عفونت، از آنتی بیوتیکها بصورت پروفیلاکسی استفاده می شود به بیمار آموزش داده می شود که تا ۶ هفته بعد از عمل، از ورود آب در کانال گوش جلوگیری کند.
برای پیشگیری از آلودگی ناشی از آب یک تکه پنبه یا پارچه پشمی به ژله پترولاتوم آغشته کرده و در کانال گوش قرار داده می شود. تا دو روز محل برش جراحی، خشک نگهداشته می شود. علائم عفونت از قبیل افزایش درجه حرارت و ترشح چرکی باید به پزشک گزارش گردد. مقداری درناژ سروزی- خونی از کانال گوش خارجی، بعد از جراحی طبیعی است.
بهبود شنوایی و ارتباط
شنوایی در گوش عمل شده بعلت ادم تجمع خون و مایع در بافتهای گوش میانی و پانسمان سنگین، تا چند هفته کاهش می یابد. معیارهای مورد نیاز برای بهبود شنوایی و ارتباط عبارتند از: کاهش سر و صدای محیط، روبرو شدن با بیمار در هنگام صحبت کردن، صحبت کردن بطور واضح و شمرده بدون فریاد، تامین نور کافی در صورتی که بیمار لب خوانی می کند و استفاده از پیام های غیر کلامی و سایر اشکال ارتباطی.
اعضاء خانواده باید درباره راههای موثر برقراری ارتباط با بیمار، آموزش ببینند. اگر بیمار از ابزار کمک شنوایی استفاده می کند باید آن را در گوش سالم قرار دهد.
پیشگیری از آسیب
پس از جراحی ماستوئید در صورتیکه مجاری نیم دایره یا سایر قسمتهای گوش داخلی دچار تروما شده باشند، سرگیجه وجود دارد. این نشانه بعد از این نوع جراحی گوش، نسبتا نادر است و معمولا جنبه موقتی دارد. می توان از داروهای ضد تهوع یا ضد سرگیجه استفاده کرد. بیمار باید درباره اثرات مفید دارو و عوارض جانبی آن آموزش داده شود. معیارهای ایمنی نظیر کمک به بیمار در حین حرکت، برای پیشگیری از سقوط بیمار اجرا می شوند.
پیشگیری از اختلال حس- ادراکی
آسیب به عصب صورتی یک عارضه احتمالی اما نادر پس از جراحی ماستوئید است. به بیمار آموزش داده می شود که شواهد ضعف عصب صورتی از جمله افتادگی دهان در طرف عمل شده را فورا گزارش کند. اختلال در عصب Chorda tympani شیوع بیشتری دارد این عصب یکی از شاخه های عصب صورت است که به گوش میانی
می رسد. بیماران تا چندین ماه بعد از عمل که عصب صدمه دیده دوباره ترمیم می شود ممکنست اختلال چشایی و خشکی دهان را تجربه کنند.
تامین التیام زخم
به بیمار آموزش داده می شود که از بلند کردن اشیاء سنگین، زور زدن، فعالیت زیاد و دمیدن در بینی تا ۳-۲ هفته بعد از جراحی اجتناب کند زیرا ممکنست این اقدامات منجر به بجابجا شوند پیوند در پرده صماخ یا جابجایی پروتز استخوانچه ها شوند.
افزایش آگاهی
بیمار درباره جراحی و محیط اطاق عمل آموزش داده می شود. بحث کردن در مورد انتظارات بعد از عمل به کاهش اضطراب بیمار کمک می کند. آموزشهای بعد از عمل در مورد جراحی ماستوئید به نظر جراح بستگی دارد بنابراین برای پرستار این نکته اهمیت دارد که در هنگام آموزش بیمار  از نقطه نظرات جراح، مطلع باشد.
این مطالب اختصاصی سایت دکتر سلام هست استفاده از آن فقط با ذکر منبع مجاز هست