حدود دو ماه می باشد که بخشی از اراضی پارک ملی ارژن و پریشان که نه در مالکیت خصوصی کسی قرار دارد و نه جز مستثنیات شخصی می باشد بلکه گذشته از پارک ملی دارای سند به اسم کوچک سازمان محیط زیست می باشد مورد هجوم لودرهای شرکت کاخ ایرانیان قرار گرفته تا مقدمات ساخت هتل چندین طبقه و جاده های دسترسی برا ی تله کابینی که قرار می باشد در ارتفاعات این قسمت نصب شود، فراهم گردد.

در حقیقت حدود ۴۴ سال پیش کارشناسان داخلی و خارجی کنوانسیون رامسر که به این قسمت اشراف کامل داشتند تصمیم گرفتند که یکی از تالاب های خوب این قسمت را تحت مدیریت بین المللی قرار دهند بنابراین با توجه به تنوع بسیار زیاد پرندگان این قسمت و زیبایی چشم انداز آن در سال ۱۳۵۰ قسمت ای به وسعت ۱۹۱ هزار هکتار از دشت ارژن و پریشان به عنوان پارک بین المللی و مرکز پژوهش جهانی تالاب ها تحت نظر کنوانسیون رامسر معرفی شد.

اما حدود ۳ سال بعد یعنی در سال ۱۳۵۳ به دلیل پاره ای از مشکلات اجرایی در حفاظت قسمت سطح آن از ۱۹۱ هزار هکتار به ۶۵ هزار هکتار کاهش و عنوان آن از پارک بین المللی به پارک ملی تنزل یافت.

با این حال در همان سال این قسمت توسط یونسکو به عنوان ذخیره گاه زیستکره معرفی و در فهرست تالابهای کنوانسیون رامسر جای گرفت.

اگر چه در طی ۳۸ سال گذشته و بر اساس آمار سازمان محیط زیست در سال ۱۳۸۵ مساحت این پارک ۶ هزار هکتار کمتر و به حدود ۵۹ هزار هکتار رسیده می باشد اما عضویت آن در کنوانسیون رامسر و معرفی اش به عنوان ذخیره گاه زیستکره ارزش و اهمیت زیست محیطی این قسمت را کاملا روشن می کند.

به طوریکه رئیس هیئت مدیره کانون سبز فارس در پورتال ۱ به این اقدام شرکت کاخ ایرانیان می گوید: قسمت ارژن و پریشان آخرین زیستگاه شیر ایرانی بود که حدود ۹۰ سال پیش توسط والیان و شکارچیان قسمت منقرض شد بنابراین این قسمت به لحاظ اکو لوژیکی و اینکه خواستگاه یکی از گونه های بی نطیر حیات وحش کشور محسوب می شود بسیار رزشمند می باشد.

به گفته بهمن ایزدی، بر این اساس و برای حفاظت بیشتر قسمت سازمان محیط زیست در سال ۱۳۵۰ بخشی از اراضی پارک ملی ارژن و پریشان را که جزو مستثنیات مردم بود، خرید و به اسم کوچک محیط زیست برای آنها سند گرفت که اتفاقا درست همین مکانی که شرکت کاخ ایرانیان در آن تجهیزات و لودرهای مورد نیاز برای گود برداری وساخت و سازهتل را مستقر کرده از اراضی می باشد که به اسم کوچک سازمان محیط زیست سند مالکیت دارد.

او به احداث جاده شیراز به کازرون که توسط وزارت راه بدون در نظر گرفتن ملاحظات زیست محیطی در دوره قبل انجام شد اشاره می کند و می افزاید: این جاده نیز اتفاق دیگری بود که در این قسمت با دو نیم کردن جنگل های بلوط زاگرسی انبوه دشت برم و با وجود مخالفت و ایستادگی فعالان محیط زیست آسیب جدی به اکوسیستم یکدست قسمت وارد و تعادل اکولوژیک دشت ارژن و پریشان را برهم زد.

آنطور که ایزدی می گوید: این قسمت علاوه بر اینکه خواستگاه شیر ایرانی می باشد سپر حفاظتی انبوه ترین رویشگاه بلوط زاگرس می باشد که حتی نباید اجازه داد سنگی در آن جابجا شود چه برسد به اینکه هتل و تله کابین که یکی از مخرب ترین سازه ها در منازق زیست محیطی می باشد در آن ساخته شود.

به اعتقاد رئیس هیدت مدیره کانون سبز فارس، تله کابین تسهیلاتی می باشد برای تخریب ارتفاعات یک حوزه آبخیز که به دلیل انتقال جمعیت به ارتفاعات بالاتر در چنین قسمت ای که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان محیط زیست رو به احتضار می باشد سرعت تخریب را چندین برابر می کند.

این زمین ها انفال می باشد

او می افزاید: اراضی قسمت ارژن و پریشان حتی اگر متعلق به سازمان محیط زیست نبود و در مالکیت شخصی قرار داشت به دلیل ارزش های اکولوژیکی باید جز انفال محسوب و به دلیل مضراتی که متوجه کل جامعه به لحاظ بحران های آب و خاک می شد هر گونه ساخت و ساز در آن ممنوع می شد.

آنطور که ایزدی می گوید: اداره کل محیط زیست فارس نه تنها با این اقدام شرکت کاخ ایرانیان مخالف می باشد که با ایستادگی در برابر این تخلف آن را از محاکم قضایی پیگیری کرده و اعلام کرده می باشد براساس بررسی ها و رسیدگی های انجام شده به احتمال زیاد دادگاه رای به قلع و قمع ساخت و ساز ها در این قسمت می دهد.

با این حال رئیس هیئت مدیره کانون سبز فارس به طیف وسیعی از دخل و تصرفاتی که در اراضی تحت مدیریت سازمان محیط زیست از اشوراده تا دنا و ارژن و پریشان به بهانه های مختلف توسعه و گردشگری رخ می دهد اشاره می کند و ادامه می دهد: آنچه که نیاز به ریشه یابی دارد این می باشد که چرا عده ای با لابی گری و متوسل شدن به اشخاص سیاسی در برابر قانون ایستادگی کرده و دست به چنین تخلفات آشکاری می زنند.

او معتقد می باشد: یکی از دلایل اصلی این اتفاقات نبود سازمان محیط زیست در جایگاه بایسته اجرایی می باشد و تا زمانی که محیط زیست مانند بسیاری کشورهای پیشرفته وحتی کشورهای همجوار نتواند در برابر خواسته ای توسعه ای دیگر دستگاه ها و سودجویان با زیر ساخت های محکم اجرایی و قانونی ایستادگی کند همین آش و همین کاسه می باشد و ناگزیر هر روز باید با یکی از مناطق ارزشمند زیست محیطی کشور وداع کنیم.

با این همه ایزدی، ساخت هتل و تله کابین در دشت ارژن و پریشان را با هر بهانه ای خیانت به محیط زیست و آب و خاک کشور می داند و استفاده از اهرم های حفاظتی برای مقابله با آن را ضروری توصیف می کند.

مدیرکل زیستگاه ها و امور مناطق سازمان محیط زیست، مخالفت محیط زیست با هرگونه ساخت و ساز و سازه ای که خارج از چارچوب ها و قوانین سازمان محیط زیست باشد اعلام می کند و می گوید: هر اقدامی که با ضوابط مدیریتی و حفاظتی این سازمان در تناقض باشد ممنوع می باشد.

حمید گشتاسب میگونی در پورتال ۱ به ساخت و سازهای شرکت کاخ ایرانیان در دشت ارژن و پریشان می گوید: این ساخت و ساز ها در اراضی تحت مالکیت سازمان محیط زیست رخ داده و از طریق اداره کل فارس و واحد حقوقی و بازرسی سازمان محیط زیست، آن را پیگیری و اقدامات قانونی لازم را انجام می دهیم.

او این اقدام مدیر پروژه کاخ ایرانیان را به لحاظ قانونی تحلف می داند و تأکید می کند: این شرکت بر اساس قانون مکلف به پرداخت ضرر و زیان وارده به سازمان حفاظت محیط زیست می باشد.

این نخستین باری نیست که مناطق تحت حفاظت و مدیریت سازمان محیط زیست از سوی افراد متخلف و دیگر دستگاههای دولتی مورد تعرض قرار می گیرد اما ممکن است اولین دفعه ای می باشد که چنین آشکارا مناطقی که دارای سند مالکیت سازمان محیط زیست می باشد زیر چرخ لودرهای توسعه و گردشگری له می شود و قوانین و حقوق زیست محیطی نادیده گرفته می شود.