فضاهای مجازی می توانند نقش بسزایی در زندگی زوجین داشته باشند و موجب جدایی و ایجاد فاصله در آنان شوند این قبیل نرم افزارها جز مشغول کردن افراد به خود و دورکردن آن ها از جمع خانواده کار دیگری ندارند

وابستگی به نرم‌افزارهای به ظاهر بی‌آزار وایبر، تلگرام ،لاین و.. که قرار می باشد دوری فاصله‌ها را جبران کنند، زندگی مشترک را به باد می‌دهند.

شبکه‌های اجتماعی که هر روز به تعداد آنها اضافه می‌شود، سرمان شلوغ‌تر شده می باشد. نمی‌توان وایبر داشت و از پیچ اینستاگرام غافل بود یا هر دوی اینها را داشت، اما لاین و تانگو را مورد بی‌مهری قرار داد. ما می‌خواهیم همه جا باشیم و در حقیقت هیچ کجا به صورت واقعی نیستیم.

مشکل از جایی شروع می‌شود که در زندگی و خانواده خط قرمزی برای استفاده از ابزارهای تکنولوژی نداریم. از صبح که چشم باز می‌کنیم، به جای آن‌که کنار پنجره برویم و به آسمان مشاهده کنیم و خدا را شاکر باشیم‌، پنجره تلفن همراهمان را چک می‌کنیم تا در وایبر و فضاهای دیگر، پیغام‌های شبانه دوستان را بخوانیم.

اگر اینترنت دائم نداشته باشیم تا رسیدن به سر کار و وصل شدن به وای‌فای کلافه‌ایم. وقتی به خانه برمی‌گردیم هم به جای گذراندن زمان با عزیزترین افراد زندگی‌مان، مشغول خواندن لطیفه‌های بعضا تکراری، جملات سر شناس انسان‌های بزرگ و پیام‌ها و گروه‌هایی می‌شویم که به نظر برسد یک ربع زمان صرف آنها کردن، خالی از لطف و تنوع نباشد، اما بیشتر از آن فراموش کردن یک مساله مهم می باشد؛ “زمان با هم بودنمان کمتر از آن می باشد که فکرش را می‌کنیم”.

زوجین حیران در دنیای پر از وسوسه تلگرام
به نظر می‌رسد امروزه این‌گونه فناوری‌های ارتباطی که از طریق موبایل و به سهولت در دسترس همگان می باشد باعث سرد شدن فضای خانواده و روابط زوجین و همچنین فرزندان می‌شود. در گذشته نزدیک، خانواده‌ها دور هم می‌نشستند و در دنیای واقعی از حال یکدیگر باخبر می‌شدند و اگر مشکل یا غصه‌ای داشتند با همدیگر مطرح کرده به گونه‌ای آن را برطرف می‌کردند. پدران و مادران از وضعیت، احوالات و شادی‌ها و نگرانی‌های فرزندانشان خبر داشتند و فرزند می‌دانست که پدر و مادر نظاره‌گر رفتار او هستند. اکنون شرایط به گونه‌ای شده می باشد که جمع یک خانواده سه یا چهار نفره امروزی اگر چه در کنار هم نشسته‌اند اما هرکدام مسیر و افکار خود را در فضایی غیرقابل مقایسه با یک خانواده گرم و معتقد و با اصالت پیش می‌برد. این کوچکترین خروجی تکنولوژی‌های ارتباطی دنیای مدرن می باشد.

تنهایی ما به بهانه فناوری!
دکتر سلطان یزدی متخصص روانشناسی می گوید : از دیدگاه روانشناسی اعتیاد به استفاده از نرم‌افزارهای ارتباطی شبیه اعتیاد به مواد مخدر می باشد و جالب اینکه ویژگی‌های روانی معتادان به این دو هم با یکدیگر تشابه زیادی دارد ،به این  ترتیب همانطور که هیچ معتادی به دوز مشخصی از مواد مخدر وابسته نمی‌ماند و در طول دوره اعتیاد، مواد مخدر مصرفی‌اش را افزایش می‌دهد، معتادان به نرم‌افزارهای ارتباطی هم با گذشت زمان، میزان حضورشان در فضای مجازی را بیشتر و بیشتر می‌کنند.

این روانشناس ادامه داد : هرچه خواهران یا مردان زمان بیشتری را به حضور در فضای مجازی اختصاص دهند زمان کمتری برای ارتباط با شریک زندگی و خاطره ساختن در کنار او دارند. درواقع هر چه زمان کمتری را با هم بگذرانید، زمان کمتری را صرف شناخت یکدیگر می‌کنید و کمتر برای بررسی و حل چالش‌های زندگی زمان اختصاص می‌دهید، بنیان زندگی مشترک‌تان، سست‌تر و احتمال از هم گسستن آن بیشتر و خداحافظ گفتن‌تان به یکدیگر، آسان‌تر می شود.

فضای مجازی زمان شما را می خورد!
وی بیان کرد: در یک زندگی مشترک موفق، هر دو طرف باید بخشی از ساعات طول روز را در کنار یکدیگر بگذرانند. وابستگی بیش از حد به شبکه های اجتماعی و ناتوانی در مدیریت زمان به واسطه زمان‌گذرانی با نرم‌افزارهای ارتباطی چه توسط مرد چه زن‌، باعث می‌شود زوجین نتوانند به وظایف اصلی‌شان در محیط خانواده عمل کنند و این وضعیت سطح نارضایتی اعضای خانواده و چالش‌های میان آنها را افزایش می‌دهد و پیوندهای عاطفی شان را کمرنگ می‌کند.

شاهد سکوت های خطرناکی هستیم!
وقتی رابطه بین زوجین چندان مطلوب نیست و از یکدیگر محبتی نمی بینند معمولا برای برطرف کردن نیازها و مطرح کردن سلایق و علایق خود ، خود را سرگرم وایبر و لاین و.. می کنند و اطلاعاتشان را بدون هزینه ای در اختیار غریبه ها و حتی جنس مقابل خود می گذارند. این رفتار ممکن می باشد باعث سوء تفاهم و احساسات منفی زوجین نسبت به یکدیگر شود.

دکتر سلطان یزدی تاکید کرد: رابطه هایی که به خیانت می انجامند معمولاً از صمیمیت های کوچک مجازی آغاز می‌شوند یعنی همان زمان که اسم کوچک خانوادگی شما به اسم کوچک کوچک تان تبدیل می شود ، فعل‌های خطاب تان مفرد می شوند ، در ساعت هایی غیر عادی با طرف مقابل چت می کنید ، راز می‌گویید و راز می شنوید ، گوشی برای درد دل کردن پیدا می‌کنید و گوشی برای درد دل شنیدن می شوید و سرانجام آرام آرام حس می کنید وابسته به کسی شده اید که از او یک عکس و یک اسم کوچک کوچک دارید.

وایبر و لاین را چک نکنیم؟ مگر می شود؟
این متخصص روانشناسی در خصوص روشی برای جلوگیری از بروز مشکلات خانوادگی تصریح کرد : عدم استفاده مطلق از نرم افزارهای ارتباطی اینترنتی محال می باشد چرا که امروزه حتی بسیاری از مسایل کاری وابسته به این نوع نرم افزارها می باشد اما برای اینکه در کنار این استفاده بتوان زندگی خانوادگی مطلوبی را داشت باید مواردی را رعایت کرد ، از جمله اینکه چه خواهران چه مردان به یک کارگاه آماتور برای شریکشان تبدیل نشوند. چک کردن مدام کارها و روابط همسران توسط یکدیگر به مرور زمان حس بی اعتمادی و شک را در بین اعضای خانواده ایجاد می کند که می تواند زمینه ساز بسیاری از مشکلات و اختلافات باشد.

شما منهای هم
دکتر سلطان یزدی گفت‌: وقتی زن یا مرد می بیند که همسرش متن یا عکس جنس مخالف خود را لایک کرده می باشد به شدت احساس نارضایتی می‌کند و بدبین می‌شود ، حتی اگر این لایک کردن و ابراز احساسات غیر عمدی باشد میتواند منجر به خشم زوجین شود. همچنین مواردی مثل بدگویی کردن از شریک زندگی  و اعلام مجردی نمودن در فضاهای مجازی، وقتی متاهل هستند و از رابطه با همسرشان خارج نشده اند ، از مواردی می باشد که باعث بزرگ ش دن مشکلات خانوادگی در کنار استفاده از نرم افزارهای مختلف اینترنتی می شود.

رفتارهایی که خیانت همسر را می رساند!
دکتر سلطان یزدی در پایان خاطر نشان کرد‌: تفریح‌های خارج از خانه را در کنار همسرتان زیاد کنید وقتی به تفریح می‌روید ، اینترنت وسایل تان را قطع کنید و به خودتان قول بدهید حتی نیم نگاهی به صفحه نمایشگر تبلت یا تلفن همراه تان نمی اندازید.

با دستگاه‌های ارتباطی مثل تلفن همراه و تبلت در محل‌های پر رفت و آمد و شلوغ خانه کار کنید و از رفتن به گوشه‌های دنج خانه برای بررسی پیام‌هایتان بپرهیزید چون هر چه مکانی که در آن پیام می‌خوانید و چت می‌کنید، امن‌تر باشد، زمان بیشتری به این نوع فعالیت‌ها اختصاص می‌دهید و پورتال یک همسرتان را به این مسیله بر می انگیزید.

اگر هزاران دوست همیشه آنلاین هم پیدا کنیم، نمی‌توانند جای یک گفت‌وگوی صمیمانه با همسرمان را بگیرد. اگر خودمان گرفتار این دنیا شویم و ندانیم چگونه زمان و روابط را مدیریت کنیم، دومین قربانی بعد از ما، فرزندانمان هستند که از دستشان می‌دهیم. چند روز پیش در یکی از همین شبکه‌ها، مطلبی به طنز نوشته شده بود که فرد نوجوانی می‌گفت: امروز اینترنتم قطع شده و مجبور شدم با خانواده زمان بگذرانم، به نظرم آدم‌های خوبی هستند؛ هرچند این نوشته طنز بود، اما تلخی این واقعیت را به رخ ما می‌کشید.

باشگاه خبرنگاران جوان