رئیس جمهور: من و اوباما نامه مینویسیم؛ گاهی ایشان و گاهی من مینویسم!
رییس جمهوری در گفت وگویی با شبکه
تلویزیونی سی ان ان آمریکا با تاکید بر اینکه ” عربستان باید پاسخگوی
بیبرنامگی ها و حوادث در مراسم حج باشد”، اظهارداشت: این جای تاسف دارد که
دولت عربستان همه ذهن، فکر و برنامهاش مشغول کشتار مردم یمن شده و ظاهراً
زمان ندارد که راجع به مردم خودش و یا راجع به میهمانهای خانه خدا، فکر و
برنامهریزی کند.
پايگاه اطلاع رساني رياست جمهوري متن کامل مصاحبه رئيس جمهور با سي ان ان را منتشر کرد.
حجت الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی گفت که عربستان باید بخاطر این
بیبرنامگی، بیانضباطی و عدم کارآیی که منجر به کشته شدن تعداد زیادی از
حاجیان از کشورهای مختلف شده، پاسخگو باشد و جمهوری اسلامی ایران از لحاظ
سیاسی و حقوقی مسأله را دنبال خواهد کرد.
متن کامل گفت و گوی “کریستین
امانپور” خبرنگار شبکه “سی ان ان” آمریکا با رییس جمهوری که در حاشیه
هفتادمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک انجام شد، به این شرح هست:
مجری: به نظر میرسد کوششهای دیپلماتیک بسیار زیاد و متمرکزی این هفته در
رابطه با سوریه انجام خواهد شد. آیا ایران به گفتگوی سیاسی دعوت شده و آیا
ایران در کنار ایالات متحده کوششهایی را برای اتمام جنگ در سوریه ارائه
خواهد داد؟
رییس جمهوری: ما از آغاز تحولات سوریه در طول ۵ سال
گذشته همواره تلاش کردیم که امنیت و ثبات به سوریه برگردد. در این راه
اقدامات فراوانی را انجام دادهایم. از جمله گفتگو و رایزنی با کشورهای
مختلف؛ هم اکنون نیز با برخی از کشورهای قسمت از قبیل عراق و روسیه و
همچنین با برخی از کشورهای دیگر از اتحادیه اروپایی راجع به سوریه گفتگو
میکنیم و هدف اصلی ما آن هست که با تروریسم به طور جدی در سوریه مسابقه و
شرایطی فراهم شود که مردم سوریه به کشورشان برگردند و در نهایت یک دموکراسی
در این کشور حاکم شود.
مجری: ولی برای مدت زیادی ایالات متحده
میگفت که ایران نمیتواند عضو این گفتگوهای سیاسی برای پیدا کردن راه و
چاره سیاسی باشد. با توجه به آنچه از دیدار وزیر خارجه آقای جان کری با
دکتر ظریف شنیده ایم، آیا این شرایط عوض شده هست؟
رییس جمهوری:
آنچه که قبلا هم اعلام شده بود این که گفتگوی ما با ایالات متحده آمریکا
صرفاً راجع به مسأله هستهای خواهد بود و پس از آن که مسأله هستهای اجرایی
و عملیاتی شد و مطمئن شدیم که این مسیر به درستی پیش میرود، آن زمان ممکن
هست که موضوع دیگری قابل گفتگو شود. هنوز راجع به اجرای برجام قدمهایی
باقی هست که باید انجام بدهیم.
مجری: پس میفرمایید که در حال حاضر ایران با آمریکا گفتگویی درباره سوریه نخواهد داشت ؟
رییس
جمهوری: بین ایران و آمریکا مذاکره مستقیمی راجع به سوریه وجود ندارد اما
در عین حال ایران با اتحادیه اروپا و کشورهای دیگر مذاکره دارد و آن کشورها
هم با ایالات متحده در گفتگو هستند. بنابراین گفتگوی غیرمستقیم وجود دارد.
مجری:
به نظر میرسد که ایالات متحده، بریتانیا، روسیه و ایران همگی از تعویض
قدرت به نوعی صحبت میکنند که برجا ماندن پرزیدنت اسد را ولو برای مدت
محدودی در بر خواهد داشت. آیا زمانی را میتوانید پیش بینی کنید که اسد جزو
جغرافیای سیاسی این کشور قرار نگیرد؟
رییس جمهوری: وقتی در
سوریه هدف اول ما بیرون راندن تروریستها باشد و مسابقه با آنها، چارهای
نداریم جز این که حکومت مرکزی آن کشور را به عنوان مرکزیت برای مسابقه
بپذیریم. والا اگر حکومت آن کشور را در نظر نگیرید، کجاست آن مرکزی که
میخواهد با تروریستها بجنگد و مسابقه کند؟ من فکر میکنم که امروز همه
پذیرفتهاند که حکومت اسد باید بماند تا بتوانیم با تروریزم مسابقه کنیم.
اما به محض این که دیدیم این حرکت در حال موفقیت هست و میتواند قدم به قدم
تروریستها را به عقب براند، باید اقدامات دیگری انجام گیرد برای اینکه
صدای مخالفین هم شنیده شود. و در سوریه آنهایی که معترض حکومت اسد هستند –
البته نه آنهایی که تروریست هستند – پای میز مذاکره بیایند و با گروههای
دیگر بنشینند و از جمله مقامات دولتی و آنوقت توسط خودشان برای آینده سوریه
تصمیمگیری شود.
مجری: جناب رییس جمهور فکر میکنید روسیه در
حال انجام چه کاری هست؟ چرا پرزیدنت پوتین پرسنل، تسلیحات و جتهای جنگنده
میفرستد سوریه و آنجا اردوگاه میسازد؟ فکر میکنید برای این هست که از
پیشرفتها و موفقیتهای ایالات متحده جلوگیری کند؟
رییس
جمهوری: چند ماه پیش در ملاقاتی که با آقای پوتین داشتیم ایشان این مسأله
را بطور مفصل مطرح کرد که روسیه تصمیم گرفته یک مسابقه جدیتری را با داعش
در قسمت شروع کند. حتی در آن ملاقات پیشنهاد کرد که برخی از کشورها مثل
ایران، عراق و روسیه با هم یک نوع شبه ائتلافی را تشکیل بدهند و به هم برای
مسابقه با داعش و گروههایی شبیه به آن کمک کنند و در اصل مسأله، من موافق
بودم و گفتم به هر حال هدف ما مسابقه با داعش هست و هر کس کمک کند چه
بهتر. او در آن ملاقات به من گفت که در این زمینه با آقای اوباما هم صحبت
کرده و گفت که میخواهد مسابقه با داعش را تشدید کند و به من گفت که آقای
اوباما هم از این کار استقبال کرده هست. بنابراین از این حرکت جدید روسیه
قبلاً ما مطلع بودیم. خود آمریکا هم مطلع بوده و حتی در آن ملاقات به من
گفت که با آقای اردوغان صحبت کرده و با دیگران. بنابراین از قبل پیش بینی
میشد که روسیه در زمینه مسایل قسمتای و از جمله مسابقه با داعش فعالتر
شود و الان توان خودش را در قسمت برای مسابقه با داعش بیشتر کرده هست.
مجری: ایالات متحده مدام تکرار میکند که اهداف روسیه معلوم نیست؟ چرا
ایران از کسی که بیش از صدها هزار نفر از مردم خودش را کشته و از بمبهای
بشکهای استفاده کرده و چندین میلیون نفر از هموطنان خودش را از خانههای
خودشان رانده، پشتیبانی میکند؟ از چنین شخصی که خیلیها میگویند مسئولیت
بوجود آمدن داعش و این گروهها را دارد؟
رییس جمهوری: واقعیت
این هست که دو نوع تصویر از سوریه مطرح هست. یک تصویر همانی هست که شما
بیان کردید که عمدتاً در غرب و در آمریکا بیشتر مطرح هست. و یک تصویر دیگری
که در ایران و در برخی از کشورهای قسمت و به نظر برسد از جمله روسیه مطرح باشد.
شما میدانید که در زمانی که ما در جنگ با عراق بودیم و صدام به ما حمله
کرد و یک جنگ هشت ساله داشتیم یکی از کشورهای معدودی که در قسمت از ما
حمایت میکرد علیه صدام، پدر همین آقای بشار اسد، حافظ اسد بود. ما از آن
زمان یک روابط بسیار خوب و نزدیکی با این کشور داشتیم. باز شما میدانید آن
زمانی که اسراییلیها حمله کردند به لبنان و با حزبالله وارد جنگ شدند –
مقصودم البته جنگ ۳۳ روزه در سال ۲۰۰۶ هست- وقتی که اسراییل شکست خورد و
حزبالله پیروز شد، فرمانده حزبالله در یک سخنرانی اعلام کرد که در این
جنگ ما از کمکهای سوریه هم برخوردار بودیم. بنابر این سوریه در قسمت
بعنوان یک دوست قدیمی ما بوده و مطرح هست. این خیلی روشن هست. اما این که
امروز در سوریه چه میگذرد، ممکن هست اشکالاتی هم بر حکومت آقای اسد وارد
باشد و ممکن هست برخی از معترضین فضای بازتری را در سوریه بخواهند. اما
واقعیت امر این هست که خطر اول امروز در سوریه داعش هست؛ داعش حدود دو سوم
این کشور را اشغال کرده، از شهرها و روستاها مردم فرار کردند. از این مناطق
به لبنان، ترکیه، کردستان و جاهای مختلف رفته و پناهنده شدهاند و مردم
وضع بسیار بدی دارند. داعش بسیار بیرحمانه با مردم رفتار میکند. به هیچ
چارچوبی معتقد نیست. به نظر من همه باید قبول و باور کنیم امروز در سوریه
اولویت اول، باید مسابقه با تروریسم و با داعش و اولویت دوم اصلاحات سیاسی
در حکومت سوریه باشد.
مجری: شما توضیح دادید که سوریه مدت
زیادی دوست خوب شما بود. آیا زمان آن شده که ایران تفسیر جدیدی را در دیدن
خودش و دوستان دیگری بدست بیاورد. همه میگویند که قبل از بوجود آمدن داعش،
رژیم اسد مردم را به فرار از شهرهایشان وا داشت؟
رییس جمهوری:
ببینید آن زمانی که تظاهرات در سوریه شروع شد، خیلی طول نکشید که تظاهرات
مردم با حضور گروههای تروریستی توأم شد. البته اول اسم کوچک کوچک اینها داعش نبود
واسمهای دیگری داشتند و الان هم هستند گروههای مختلف با اسم کوچکهای مختلف.
داعش بعداً فضای بیشتری را در سوریه پیدا کرد و یک مدتی هم با سایر
گروههای تروریستی جنگید و آنها را منزوی کرد و خودش میداندار معرکه شد.
بنابراین از همان ماههای اولیه اعتراض مردم، بلافاصله تبدیل به جنگ داخلی
شد. وقتی اعتراض تبدیل به جنگ داخلی میشود شرایط فرق میکند و هر کشوری که
حکومت مرکزی دارد وقتی ببیند در آن کشور جنگ داخلی به پا شده با جنگجویان و
تروریستها میجنگد. این طبیعت هر کشوری هست و شما در انگلیس دیدید که
چطور حکومت مرکزی لندن با یک گروه میجنگید و مسابقه میکرد و آنها را
تروریست میدانست. مشابه همین داستان در آمریکا هم اگر اتفاق بیفتد همین
حالت خواهد شد. یک وقتی در اوکلاهما چه بساطی شد و نیروها ریختند و گفتند
این گروه یک گروه تروریستی هست و مغازهها را آتش زدند. همه جای دنیا همین
هست وقتی یک جنگ داخلی رخ بدهد و عدهای بخواهند در کشور از اسلحه استفاده
و نا امنی کنند با آنها مقابله می شود. بنابراین آنچه وجود دارد یک
واقعیتی هست در سوریه امروز. مردمی آواره شدند، گروههای تروریستی بخش
بزرگی از کشور را اشغال کردند و امنیت وجود ندارد. داعش بسیار بیرحم هست و
من شک ندارم که اگر از مردم سوریه حتی آنهایی که مخالف حکومت اسد هستند
سؤال کنید که در منظقه شما ارتش سوریه بیاید بهتر هست یا داعش؟ حتماً ارتش را
انتخاب میکنند نه داعش را. برای این که ارتش سوریه به هر حال یک قواعد و
چارچوب و نظاماتی از گذشته دارد ولی داعش به هیچ اصلی معتقد نیست. بنابراین
من معتقدم در این اصل نباید تردید کنیم که در اولین قدم ما باید داعش و
سایر تروریستها را از سوریه بیرون برانیم بعد برویم سراغ اقدامات بعدی.
مجری: توجه کنیم به چیزی که بسیار نگران کننده هست برای مردم ایالات متحده
آمریکا. در حالی که شما یک توافق تاریخی را با ایالات متحده آمریکا و بقیه
دنیا امضا کردید، چند آمریکایی را شما آنجا در زندان نگه داشتهاید که
تابعیت آمریکایی دارند. یکی از آنها همکار ماست آقای جیسون رضاییان. آیا
شما فکر میکنید که رسیدگی قانونی به این پروندهها حداقل بتواند با عدالت و
سرعت بیشتری انجام شود؟
رییس جمهوری: فکر میکنم یک سؤال
مربوطتری در اینجا وجود دارد. شما سؤال کردید که ما با آمریکاییها در
زمینه مسایل هستهای به یک توافقاتی رسیدیم و زندانیهای دوتابعیتی در
ایران وجود دارند. زندانی شدن آنها که ربطی به توافق هستهای نداشته و
اتهاماتشان چیز دیگری هست. ولی من از این طرف سؤال میکنم عدهای از
ایرانیها در آمریکا زندانی هستند که دقیقاً در رابطه با مسایل هستهای در
زندان هستند. یعنی بخاطر تحریمی که بوده و امروز در این توافق با قطعنامه
۲۲۳۱ این تحریم برداشته شده و وقتی این تحریم برداشته می شود، ماندن آنها
در زندان چه معنایی دارد؟ یعنی بعد از این توافق اولین سؤال این هست که
ایرانیهایی که به خاطر دور زدن تحریم در زندان به سر میبرند، برای چه در
زندان هستند؟ بلافاصله باید آنها آزاد شوند و اگر آمریکاییها در این زمینه
اقدام درست خودشان را انجام دهند و آنها را آزاد کنند حتما فضایی باز
میشود که ما هم از همه توانمان استفاده کنیم برای کمک به زندانیها در
ایران که آنها هم زودتر آزاد شوند.
مجری: یعنی اگر یک طرف
زندانیها را رها کند آن طرف هم همین کار را خواهد کرد؟ هیچ راه دیگری
نمیبینید که مثلاً حداقل یک روزنامهنگار را زودتر از اقدام طرف مقابل
آزاد کنید؟
رییس جمهوری: من نظر شخصی خودم این هست که به هر
زندانیای که امکانش باشد کمک کنیم. تا آنچه از دیدگاه قانونی باید نسبت به
او انجام گیرد، تسریع و زودتر تمام شود. یا بخشی از زندانش مورد عفو قرار
گیرد. من که شخصاً بسیار خوشحالم، نه نسبت به یک روزنامهنگار بلکه نسبت به
دیگران هم خوشحالم که اقدامی شود که اینها زودتر آزاد شوند. در واقع هر
کسی که ضرورت ندارد که در زندان بماند، چرا در زندان بماند؟ ما باید
بتوانیم از شیوههای جایگزین استفاده کنیم، در دنیای امروز خیلی شیوه های
جایگزین وجود دارد بجای زندان با ابزار الکترونیکی که در اختیار همه هست می
توان کنترل کرد. بنابراین اصل این که ما تسهیلات را در اختیار زندانیان
بگذاریم و تلاش کنیم برای آزادی زودتر آنها، این یک حرف درستی هست و هم
دولت و هم خود من دنبال این کار هستیم. اما اگر در عین حال آمریکاییها
نسبت به زندانیهای ما اقدامات درستی انجام دهند در فضای ایران بسیار مؤثر
خواهد بود.
مجری: برای این که درست متوجه بشوم فرمایشتان را؛ آیا اکنون درباره همین نوشته دقیقی که به آن اشاره کردید پیگیری میکنید؟
رییس
جمهوری: راجع به مسایل کنسولی هم گاهی بحث بوده. بله. اگر امروز هم باشد
من تعجب نمیکنم چون قبلا در این زمینهها بحثهایی مطرح بوده هست.
مجری:
این اولین دفعهای هست که پس از امضای توافق برجام به ایالات متحده آمده
اید. آیا رهبر معظم ایران پشتیبان و مدافع این توافق هستهای هستند؟
رییس
جمهوری: از اول در بیانات رسمی ایشان فرمودند که من با اصل توافق موافق
هستم و ادامه پیدا کند. نکاتی را ایشان اعلام کردند بعنوان خط قرمزهایی که
باید مذاکره کنندهها مراعات کنند. آن خطوط قرمز هم مورد مراعات مذاکره
کنندهها همیشه بوده و بنابراین دلیلی ندارد که ایشان مخالفتی با توافق
هستهای داشته باشند.
مجری: پارلمان چطور؟ گفته موافق هست و
مشکلی ندارند؟ همانطور که میدانید پارلمان آمریکا نتوانست جلوی این توافق
را بگیرد. مجلس ایران چطور؟
رییس جمهوری: مجلس ایران همانطور
که میدانید یک کمیسیون ویژهای را در این باره انتخاب کرده و چند هفته هست
که مشغول بررسی هستند و آن مقداری که قبلاً من خبر داشتم جزو برنامههای
پارلمان بود و بنا بود که -امروز که روز یکشنبه هست- گزارش این کمیسیون در
مجلس مطرح شود و اگر آن گزارش در کمیسیون مطرح شود، معمولاً مجلس دو تا کار
میتواند انجام دهد. یکی این که تبدیل کند به یک بیانیه و آن را منتشر کند
و یکی این که تبدیل کند به یک طرح. که یک عدهای از نمایندگان امضا کنند و
در جلسهای مطرح شود و راجع به مواد آن طرح بحث و بررسی و تصویب شود و هر
کدام از آنها که باشد احتمال میدهم که در هفته جاری در مجلس تمام شود.
مجری:
شما حتماً در ایران کمپین انتخاباتی جمهوریخواهان و تعدادی از گفتگوها و
مناظرهها بین آنها را دیدن میکردید که تعداد زیادی از کاندیداها
میگفتند اگر رییس جمهور شوند این توافق را پاره میکنند. آنها میگفتند که
میتوانید اینقدر ساده فکر کنید که ایران به تعهدش عمل خواهد کرد؟! و
بازرس خودش باشد؟ عکسالعمل شما درباره عدم اعتماد جدی و عمیقی که اینجا
وجود دارد چگونه هست و بخصوص که تعداد زیادی شک دارند که ایران بر
سرتعهداتش بماند؟
رییس جمهوری: چند مسأله هست که باید اینها را
مورد توجه قرار دهیم. اولاً آنچه در ایالات متحده آمریکا گفتگو میشد گاهی
وقتها که من میرسیدم از ایران یک قسمت هایی که مستقیم پخش میشد و من
میدیدم بسیار خندهآور بود و مسایل عجیب و غریبی را مطرح میکردند. هر کس
با ایران آشنا باشد میفهمد که حرفهای اینها با واقعیت ایران چقدر زیاد
فاصله دارد. برخی از آنها حتی اسم کوچک کوچک تهران و ایران را هم اشتباه میکردند و
بلد نبودند و بعضی حتی نمیدانستند ایران کجاست و صحبتهایی که میکردند با
واقعیت خیلی فاصله داشت. خود مردم ایران بصورت یک جوک به آن دیدن میکردند
و میخندیدند. نکته دوم این که داستان برجام و توافق هستهای به یک مسأله
حزبی تبدیل شد و این از نقطه ضعفهای سیاست خارجی آمریکا بود. این گونه
مسایل که مسایل ملی هست نباید مسأله حزبی بشود و یک حزب بگوید من خیلی
موافقم یا حزبی بگوید من خیلی مخالفم. در نهایت باز هم شکل ظاهری آن یک شکل
حزبی بود نه یک نظر ملی. این هم بحث دیگری بود که ما در آمریکا دیدن
میکردیم. مسأله بعد این که بله طبیعی هست که در آمریکا عدهای مخالف یا
موافق باشند اما مسأله برجام مسأله ایران و آمریکا نیست، مسأله برجام یک
مسأله بین المللی هست. مسألهای هست که ایران با شش کشور دنیا صحبت کرده نه
فقط با آمریکا و در نهایت برجام در شورای امنیت سازمان ملل تصویب شده.
یعنی در قطعنامه ۲۲۳۱ مورد تأیید قرار گرفته هست.
بنابراین مخالفت با
برجام مخالفت با آقای اوباما یا حزب دموکرات یا توافق ایران و آمریکا نیست.
مخالفت آنها، مخالفت با یک نهاد بینالمللی هست. یعنی آنها داشتند با
سازمان ملل و شورای امنیت مخالفت میکردند. در آمریکا قبلاً کمتر دیدن
میشد کنگره یا سنا با سازمان ملل روبهرو بشود و با آنها بجنگد و یک
حرفهایی بزند که غیرقابل قبول هست. مگر میشود یک کشوری یک تعهدی را قبول
کند و دولت بعد آن، تعهد را پاره کند. این کار، کار صدام هست. صدام یک
تعهدی خودش امضاء کرد با ایران، بعداً پاره کرد. بعد هم ناچار شد که قبول
کند و بگوید اشتباه کردم. مگر چنین چیزی امکانپذیر هست.
هر دولتی در هر
کشوری که میآید، باید متعهد باشد به تعهد دولت قبلی خودش. والا آن کشور
اعتمادش از بین میرود، و هیچکس در دنیا به ان اعتماد نمی کند. من فکر
میکنم اینها بیشتر شعار هست.
مجری: جزییاتی مردم از
پایگاههای نظامی که بازرسان بینالمللی اجازه بازرسی آنجا را ندارند،
نگران هستند. جناب آقای رییس جمهوری درباره این نگرانی شما چه توضیحی
دارید؟
رییس جمهوری: چرا نگران باشند؟! اگر این توافق اجرایی و
عملیاتی شد معنیاش این هست که ما پروتکل الحاقی را اجرا می کنیم و پروتکل
الحاقی مقررات خاص خودش را دارد. امروز در دنیا ۱۲۰ کشور پروتکل الحاقی را
اجرا میکنند و ایران کشور ۱۲۱ خواهد بود هر چیزی که در کشورهای دیگر
اجرا میشود در ایران هم اجرا خواهد شد. تفاوتی بین ما با آن ۱۲۰ کشور
نخواهد بود.
مجری: از زمانی که این توافق امضا شد شعارها علیه
شیطان بزرگ در ایران شنیده شده. شما هم تندروهای خودتان را دارید که
نمیخواهند این توافق را ببینند. شما صحبت کردید از تندروهای آمریکایی، در
ایران هم وجود دارند و هنوز آمریکا را به عنوان شیطان بزرگ خطاب میکنند،
روزی را میبینید که ایالات متحده شیطان بزرگ نباشد آیا وقتش رسیده که این
شعار را بازنشسته کنیم؟
رییس جمهوری: این کلمه شیطان بزرگ
برای حالا نیست. این داستان مربوط به سال ۱۹۸۰ میشود، یعنی آن زمان بود که
امام(ره) این مسأله را مطرح کرد. زمانی که آمریکاییها ایران را به دخالت
نظامی و حضور نظامی و اشغال نظامی تهدید کردند. امام آن زمان این نکته را
مطرح کرد و این حرفها همیشه بوده هست در طول این ۳۷ سال بوده و یک چیز
جدید در ایران نیست. ایرانیان به طور طبیعی از سیاستهای ایالات متحده
آمریکا در گذشته از زمان دولت مصدق تا کنون ناراحت هستند بخاطر مداخلات
آمریکا، بخاطر حمایتهای آمریکا از برخی از کشورهای اشغالگر، بخاطر دخالت
نظامی، حمایتی که از صدام در جنگ کرد و دلایل مختلف. بنابراین در جنگ بین
ایران و عراق آمریکاییها حمایت کردند از عراق و از صدام از همه اینها مردم
ناراحت و عصبانی هستند. طبیعی هست که شعارهایی هم علیه آمریکا داشته
باشند.
مجری: درست هست تاریخش را میدانم. ولی مردم ایران
خواستار روابط بهتری هستند. حتی قبل از این توافق هستهای. آیا رابطه بهتری
را میبینید که با ایالات متحده شروع شود که فراتر از توافق هستهای باشد؟
رییس
جمهوری: مردم ایران خواستار این هستند که تنش بین ایران و آمریکا کم شود.
من جزو شعارهای انتخاباتیام قبل از اینکه انتخاب شوم، این بود که با دنیا
میخواهم تعامل سازنده داشته باشم و با کشورهایی که امروز تنش و حتی تخاصم
وجود دارد، این تنش یا تخاصم کم شود. و ما بتوانیم به یک روابط طبیعی و
نرمال نزدیکتر شویم. من این نظر را دارم الان هم میگویم. به نظر من هم در
این ۲ سال ایران و آمریکا نزدیکتر شدند تا گذشته. به هر حال ۲ سال پیش
تصور نمیشد که دو وزیر ایران و آمریکا ساعتها بنشینند با هم حرف بزنند و
مذاکره بکنند و به توافق برسند.
مجری: پس آیا رییس جمهور ایران
و رییس جمهور ایالات متحده ممکن هست که الان دست بدهند با هم و سلامی
بکنند در سازمان ملل؟ و دقایقی با هم صرف و صحبت بکنند؟ بویژه اینکه هدف
اولی را به دست آوردید و پشت سر گذاشتید؟
رییس جمهوری: من فکر
میکنم شبیه این سوال پارسال مطرح کردید. پاسخ من این بود که خیلی من در
ذهنم این حرکات سمبلیک مطرح نیست که به هم برسیم و به هم دست دهیم. یا به
هم نرسیم. به هم سلام کنیم و یا به هم نامه بنویسیم. البته نامه مینویسیم
گاهی ایشان مینویسند و گاهی من مینویسم. مهم این هست که بین ایران و
آمریکا فاصله خیلی زیادی وجود دارد و خیلی مسایل در طول ۳۷ سال گذشته بوده
که باید جبران شود. مهم این هست که بتوانیم طراحی کنیم چگونه این مسایل را
حل و فصل کنیم. چگونه رضایت مردم خودمان را جلب بکنیم و چگونه بتوانیم مردم
دو کشور نزدیکتر بشوند. بحث این نیست که گذشته فراموش بشود، بحث این هست
که چگونه جبران شود و چگونه به آینده دیدن کنیم. من معتقدم مردم ایران
بیشتر میخواهند به آینده دیدن کنند تا در گذشته بمانند و این بسیار مهم
هست. اگر همین حالت در آمریکا هم باشد، مردم آمریکا هم همین را بخواهند؛
خواست ملی، حکومتها را وادار میکند به اینکه راه جدیدی را پیدا و انتخاب
کنند.
مجری: تعداد زیادی از ایرانیان در حادثه چند روز پیش در
زیارت حج در عربستان سعودی کشته شدند و شما فوقالعاده خشمگین بودید، چرا
این عکسالعمل شما بود؟ چرا دولت عربستان سعودی را مسئول میشناسید؟
رییس
جمهوری: به هر حال این همه حاجیانی که به عربستان سعودی میروند، دولت
عربستان سعودی به عنوان میزبان مسئولیتهایی را به عهده دارد. مخصوصاً برای
حج که برنامههای بسیار مهمی وجود دارد. امسال دو حادثه عجیب و غریب اتفاق
افتاد. یک بار، یک جرثقیل در مسجدالحرام افتاد و عدهای کشته شدند و از
جمله عدهای ایرانی. اخیراً هم در روز پنجشنبه در مراسم منا عده زیادی
کشته و مصدوم شدند. من آمار دقیقش را ندارم. هنوز عربستان آمار دقیق را
اعلام نکرده هست که عدد چه مقدار هست. کشته و زخمیها هزاران نفر هستند و
در این میان صدها ایرانی کشته و یا مصدوم شدند. تاکنون آنچه معلوم شده حدود
۱۵۰ نفر کشته از ایرانیهاست که این عدد ممکن هست بالاتر برود. بخاطر
اینکه ما عدهای مفقود داریم این کار به معنی بیبرنامگی و بیکفایتی دولت
عربستان هست. دولت عربستان علیالظاهر همه ذهن، فکر و برنامهاش را مشغول
کرده برای کشتار مردم یمن و ظاهراً زمان ندارد که راجع به مردم خودش و یا
راجع به میهمانهای خانه خدا، فکر و برنامهریزی کند. این جای بسیار بسیار
تأسف هست و عربستان باید پاسخگو باشد در برابر این بیبرنامگی، بیانضباطی و
عدم کارآیی دولتش که منجر شده به کشته شدن تعداد زیادی از حاجیان از
کشورهای مختلف. ما از لحاظ سیاسی و حقوقی مسأله را دنبال خواهیم کرد.
مجری: سپاس جناب رییس جمهوری. میدانم که زمان زیادی را از جنابعالی گرفتیم.
رییس جمهوری: خیلی متشکرم.
رئیس جمهور: من و اوباما نامه مینویسیم؛ گاهی ایشان و گاهی من مینویسم!
منبع : انتخاب
بدون دیدگاه