پاسخ: اولا بررسی رفتار خود شما و پدر این كودک خیلی مهم هست چون گاه تماشا می شود كه پرخاشگری خود والدین كودك را به این دست رفتارها سوق می دهد.البته در جریان تحول كودكی در بیشتر بچه ها این رفتارها تماشا می شود كه بعد از  مدتی رفع می شود اما به هر حال بررسی علت شناسی نیز توصیه می شود. در برخورد با كودكتان در این دست شرایط ، چند توصیه های زیر توجه كنید: – ابتدا كودك را به ارامش دعوت كنید. – در جوی كاملاً ارام، با ارامش اما جدی، كودك را به سكوت تشویق نمایید. – احساس خود را از عملكرد او بیان كرده و یاداور شوید از كاری كه انجام می دهد، ناراحت هستید.

– از تهدید، تمسخر، تحقیر و تنبیه كودك تان، بطور جدی خودداری نمایید. – در صورت امكان، در اغوشش گرفته و از او بخواهید كه سكوت كند و آرام بگیرد.

– علاقه ی خود را نسبت به او بیان نموده و بگویید به دلیل رفتار بدش، از او ناراحت اید.

– علت رفتارش را بپرسید. – او را نسبت به كاری كه كرده و عواقب احتمالی ان، اگاه نمایید.

– دلایل خود را مبنی بر بد بودن رفتارش، عنوان نموده و راه های بهتر را بازگو كنید.

– برای اطمینان از این كه به حرف های تان گوش داده یا نه، از او بخواهید حرف های شما را تكرار كند.

– تا حد ممكن، محرك هایی كه باعث بروز چنین رفتارهایی می شود را از محیط پیرامونش حذف كنید. این محرك ها ممكن هست مستقیم و زنده مانند رفتارهای خود پدر و مادر و یا غیرمستقیم و از طریق تلویزیون، سینما و… باشد.

– اگر احساس می كنید كودك تان از نظر جسمی ضعیف هست، تقویتش كنید.

– اگر  كودك دچار بحران های عاطفی ست، او را مورد حمایت عاطفی قرار دهید.

– در صورتی كه مشكل كودك از درك و یادگیری او نشات می گیرد و امكان برخورد با مشكلات پیش امده را ندارد، به او كمك فكری كنید تا موانع را از سر راه بردارد.

– توجه داشته باشید كه گاهی پرخاش گری، اكتسابی ست و در اثر تماشا ی رفتار پرخاش گرانه ی دیگران به وجود می اید، پس كودك را از محیط های پرتنش دور نگه دارید.