تقریبا بیشتر مردم جهان در طول شبانه روز چرخه خواب ۷ یا ۸ ساعتی دارند که به آن «الگوی خواب تک مرحله ای» گفته می شود. به این مفهوم که شما شب خوابیده و صبح بیدار می شوید و هیچ وقفه ای هم در این روند ایجاد نمی شود.

اما اگر خواب انسان به چرت های کوتاه در طول روز تقسیم شده و چندین مرحله مجزا از هم داشته باشد، چه اتفاقی برای بدن روی می دهد؟ این دقیقا سوالی که «رایان برگارا» به دنبال یافتن پاسخ آن آزمایشاتی را روی خودش انجام داده است. برای این منظور به دنبال بهترین برنامه زمان بندی شده گشته و متوجه شده که الگوهای خواب متعددی توسط متخصصان خواب ارائه شده است.

«الگوی خواب چند مرحله ای»، همان طور که از نامش پیداست به این مفهوم است که فرد خواب شبانه خود را به چندین خواب کوتاه در طول شبانه روز تقسیم می کند. در ظاهر آن ها احتمالا خواب کافی نخواهند داشت. اما برخی از افراد ادعا کرده اند که با این الگوی خواب میزان خلاقیت و تمرکزشان افزایش یافته است.

وی بیان داشته که یکی از الگوهای خواب چند مرحله ای که چالش برانگیز و افراطی به نظر می رسیده، «برنامه زمان بندی اُبرمن» بوده؛ به موجب این برنامه، فرد در طول شبانه روز ۶ مرحله خواب ۲۰ دقیقه ای دارد. به این ترتیب، ساعت خواب وی به ۲ ساعت تقلیل پیدا می کند.

اما از آن جا که این برنامه زمانی یکی از روش های افراطی و شدید خواب چند مرحله ای محسوب می شود، فرد آزمایش کننده روشی کاربردی تر برای این الگو در نظر گرفته و آن را اجرا کرده است.

او از «جکسون نکسهیپ»، نویسنده کتاب «خواب چندمرحله ای و تاثیر آن بر بازدهی فرد»، مشورت می گیرد. نکسهیپ نیز الگوی «همه مردم» را به وی پیشنهاد می کند. در این برنامه زمانی، شما اجازه دارید در طول شب ۴٫۵ ساعت بخوابید و دو چرت ۲۰ دقیقه ای هم در طول روز داشته باشید. به این ترتیب، قادر خواهید بود در طول شبانه روز، ۵ ساعت بخوابید.

نویسنده کتاب ادعا کرده که این الگو پس از یک هفته باعث می شود تا حس خوبی پیدا کنید.

جا دارد اشاره کنیم که این روش معمول بسیاری از مردم در آمریکای لاتین محسوب می شود. آن ها در طول شب ۵ تا ۶ ساعت کامل می خوابند و در طول روز نیز ۳۰ تا ۹۰ دقیقه چرت نیمروزی دارند.

وی همچنین بیان داشته: «از آن جا که نگران از دست دادن سلامت بدن خود بودم، تصمیم گرفتم از یک متخصص خواب به اسم دکتر «آلون آویدان» مشورت بگیرم.

او به من هشدار داد که این ایده خوبی نیست و مردم به بیشتر از ۵ ساعت خواب در طول روز نیاز دارند. هر نفر دست کم باید ۷ ساعت در روز بخوابد و ایده آل ترین میزان خواب، ۸ ساعت است.»

اما برگارا، آزمایش را روی خود انجام داده و ادعا می کند که در روزهای اول و دوم تحمل این کم خوابی برایش بسیار دشوار بوده. به طوری که در روز دوم انرژی کافی برای انجام وظایف و تکمیل کارهای خود را نداشته.

دکتر آویدان در مورد تاثیرات منفی کوتاه مدت این الگوی خواب به او هشدار داده بود، مواردی همانند کم شدن سرعت واکنش، اختلال در حافظه، مشکلات درکی و تشخیصی، کاهش خلاقیت و افزایش آسیب پذیری و رنجش.

در روز پنجم، همه اتفاق ها بسیار عجیب به نظرم می رسیدند.

او واقعا توان تمرکز کردن خود را از دست داده بوده و دچار خنده های عصبی و غیرارادی شده.

در روز هفتم، وی دیگر توان تحمل و مدیریت این وضعیت را نداشته و کنترل اوضاع از دستش خارج شده به طوری که آرزو می کرده که بتواند چندین روز خوابیده و این کمبود خواب ها را جبران کند.

وی در آخر بیان داشته: «بدون شک این روشی نیست که به کسی بخواهم پیشنهاد کنم. بهترین و سالم ترین روش زندگی همان ۷ تا ۸ ساعت خواب بی وقفه در شب است.»

منبع: العالم