پاسخ: كودک در ارتباط با مادر سه بند ناف دارد.

 ۱- بند نافی كه پس از “زایمان” پاره می شود.

 ۳- بند ناف “عاطفی” كه تا دوازده سالگی مادر و كودک را به هم متصل نگه می دارد. اتصال بند ناف چسبندگی بین مادر و كودك تا حدود دو سالگی برای “ایجاد دلبستگی ایمن” در كودک لازم می باشد ولی بعد از دو سال باید پاره شود .

ایجاد رابطه ی نزدیك پدر با كودك به این معنا كه پدر در حمام كردن، لباس پوشیدن، غذا دادن و یاری كردن با كودك مشاركت فعال داشته باشد، تا مادر بتواند نقش همسری خود را دوباره از سر گیرد. محول كردن كارهایی كه كودك قادر به انجام انهاست . اموزش توالت از دو یا دو نیم سالگی ( در صورتی كه كودك امادگی لازم داشته باشد) والدین باید به كودك فرصت دهند تا مراحل رشد خود را به تدریج طی كند، یعنی یاد بگیرد؛ غذا بخورد، ادرار و مدفوعش را كنترل كند و لباسش را بپوشد.

اضطراب والدین و ترس از واگذاری مسئولیت ها متناسب با سن كودك می تواند؛ هر یک از این مراحل را به تعویق بیندازد وانها را به بحرانی برای خانواده مبدل سازد. همچنین اگر كودك متوجه شود، با براورده نكردن خواسته ها و انتظارات والدین قادراست توجه انها را به خود جلب كند، به شدت از انجام كارها امتناع می كند. در نتیجه اضطراب مادر افزایش می یابد و با بالا رفتن اضطراب افكار و احساسات منفی جای خود را در ذهن باز می كنند. مثلا احساس گناه در مورد این كه :به نظر برسد من مادر خوب و لایقی نیستم.