خانم های باردار باید از استرس های مکرر بپرهیزند. همه استرس ها برای بانوان باردار خطرناک می باشد. استرس بر رشد نوزاد بعد از زایمان هم اثر می‌گذارد. وارد شدن استرس به دفعات، احتمال مشکل رفتاری یا سلامت ذهنی را در کودک افزایش می‌دهد.

استرس و شیزوفرنی
محققان به تازگی دریافته‌اند استرس شدید مادر در دوران بارداری، ممکن می باشد موجب ابتلای کودک او به شیزوفرنی در آینده شود.

شیزوفرنی (schizophrenia) یک نوع بیماری روحی می باشد که در آن فکر تخریب می شود و برداشت انسان از واقعیت غیرعادی می گردد.

احتمال ابتلا به شیزوفرنی و اختلالات مشابه در فرزند زنانی که یکی از عزیزان خود را در سه ماهه اول بارداری از دست داده‌اند، حدود ۶۷ درصد بیشتر می باشد. لازم می باشد بدانید این ارتباط (یعنی ارتباط بین از دست دادن عزیزان و احتمال شیزوفرنی) در کسانی که سابقه بیماری روانی نداشتند، مشاهده شد.

محققان فکر می‌کنند مواد شیمیایی که در پاسخ به استرس از مغز مادر آزاد می‌شود، اثر مستقیم بر مغز جنین (که در حال تکامل می باشد) دارد. این اثر ممکن می باشد در اوایل بارداری که سد محافظ بین مادر و جنین هنوز کامل نشده، بیشتر باشد. علاوه بر این احتمال شیزوفرنی به عوامل دیگری از جمله ژن‌ها هم ربط دارد.

استرس و سوء تغذیه
متأسفانه از هر ۵۰ زن باردار یک نفر به علت استرس بارداری مبتلا به اختلال در نوش جان کردن غذا می‌شود و نوزادی کم وزن و نارس به دنیا می آورد.

منظور از اختلال نوش جان کردن، بی‌اشتهایی عصبی(آنورکسیا) می باشد که در آن فرد از ترس چاق شدن، غذا نمی‌خورد و همچنین بولیمیا (پرخوری عصبی) که پس از نوش جان کردن غذا برای اینکه چاق نشود، خود را وادار به استفراغ می‌کند.

استرس و نوزاد دختر
بعضی تحقیقات نشان داده که استرس بارداری باعث دختر شدن کودک خواهد شد. احتمال دختر شدن نوزاد در مادران باردار پر استرس تا ۵ درصد بیشتر از مادرانی می باشد که آرامش خیال دارند. از آنجا که کروموزوم پدری تعیین‌کننده جنسیت جنین می باشد، امکان دارد سطوح بالای هورمون استرس لانه‌گزینی جنین پسر را در رحم سخت کرده و باعث سقط جنین‌های پسر شود.

استرس و بیمارى هاى مادر و جنین
استرس مى تواند تمامى سیستم هاى بدن مادر مانند سیستم ایمنى، گوارش، قلب، کلیه و حتى خواب و استراحت او را تحت تأثیر قرار دهد.

استرس مى تواند با تأثیر روى آنزیم ها و تولید مواد سمى و عبور آنها از جفت، منجر به مشکلات عدیده اى در جنین شود، مشکلاتى مانند مغزى، قلبى، کلیوى و … .

گاهى استرس هاى شدید که منجر به بدبینى در مادر مى شوند، افسردگى و بى حوصلگى و حتى نگرش منفى نسبت به جنین را در مادر متظاهر مى کند و آسیب هاى وارده به جنین جدى تر خواهد بود.

برخی از استرس هاى شدید، عوارض آنها در بزرگسالى مشاهده مى شود. به طورى که این جنین ها در بزرگسالى، افرادى نابهنجار و عصبى خواهند شد و اگر در بزرگسالى مشکلات هوشى و ذهنى نداشته باشند، مسائل عاطفى و هیجانى (افسردگى، اضطراب، پرخاشگرى و…) را از خود بروز خواهند داد.

ادامه دارد…