علی‌رغم پیشرفت‌ در دندانپزشکی، میلیون‌ها نفر از آمریکایی‌ها عمدتا به خاطر پوسیدگی دندان، بیماری پریودنتال و یا ضربه، دندان‌های خود را از دست می‌دهند. تا مدت‌ها تنها گزینه درمانی برای افراد با دندان‌های از دست رفته، بریج و دندان مصنوعی بود، اما امروزه ایمپلنت ها مورد استفاده هستند.

ایمپلنت جایگزین ریشه دندان است. همچنین پایه‌ محکمی برای جایگزین‌های دندانی ثابت (دائمی) و یا متحرک ایجاد می‌کند که برای مطابقت با دندان‌های طبیعی فرد ساخته می‌شود.

• بهبود ظاهر: ایمپلنت احساس و ظاهری شبیه دندان خودتان دارد و چون به استخوان چسبیده می‌شوند دائمی هستند.
• بهبود تکلم: دندان مصنوعی با تطابق ضعیف می‌تواند گفتار شما را دچار مشکل کند. ایمپلنت به شما اجازه می‌دهد که بدون نگرانی از این که ممکن است تکان بخورد صحبت کنید. ​
• راحتی بیشتر: چون به استخوان متصل می‌شوند مشکلات شبیه دندان مصنوعی را نخواهند داشت. ​
• بهبود تغذیه: حرکت کردن دندان مصنوعی جویدن را مشکل می‌کند. ایمپلنت‌ها مثل دندان‌های خود شما عمل می‌کنند و به شما این امکان را می‌دهند که غذاهای مورد علاقه خود را با اعتماد به نفس و بدون درد بخورید. ​
• بهبود اعتماد به نفس: ایمپلنت لبخند شما را بهبود می‌بخشد و به شما کمک می‌کند احساس بهتری نسبت به خودتان داشته باشید. ​
• بهبود سلامت دهان: ایمپلنت به تراش سایر دندان‌ها نیاز ندارد. ​از آنجایی که دندان‌های مجاور تغییر نمی‌کنند، بیشتر دندان‌هایتان دست‌نخورده باقی مانده و سلامت دهان برای بلند مدت بهبود می‌یابد. همچنین ایمپلنت‌ها امکان دسترسی آسان‌تر بین دندان‌ها را فراهم می‌کنند و بهداشت دهان را بهبود می‌بخشند. ​
• تداوم: ایمپلنت‌ها بسیار بادوام هستند و ممکن است تا آخر عمر باقی بمانند. ​
• راحتی: ایمپلنت‌ در مقایسه با دندان مصنوعی، موقع نوش جان کردن غذاهای چسبناک تکان نمی‌خورد.

• هر فردی که به اندازه کافی سالم باشد که بتواند تحت جراحی معمول دندانپزشکی قرار بگیرد می‌تواند برای ایمپلنت فرد مناسبی باشد.
• بیمار باید لثه سالم و استخوان کافی در محل داشته باشد.
• بیماران همچنین باید به رعایت بهداشت و ملاقات‌های منظم دندانپزشکی متعهد باشند.
• سیگاری‌ها، افرادی که از بیماری‌های مزمن کنترل‌نشده رنج می‌برند – مانند دیابت یا بیماری قلبی – یا بیمارانی که درمان رادیوتراپی در منطقه سر و گردن دارند باید به صورت فردی ارزیابی شوند.

• اولین قدم، طرح درمان مناسب است.
• پس از آن، ایمپلنت، که یک پست کوچک ساخته‌ شده از تیتانیوم است، در حفره استخوانی دندان از دست رفته قرار می‌گیرد. همانطور که استخوان فک ترمیم می‌یابد، در اطراف پست فلزی رشد می‌کند و آن را در فک محکم می‌کند. روند التیام می‌تواند از ۶ تا ۱۲ هفته طول بکشد. ​
• زمانی که ایمپلنت به استخوان فک متصل شد، یک رابط کوچک، به اسم کوچک اباتمنت به پست متصل می‌شود تا دندان جدید را نگه دارد.
• برای ساخت دندان جدید، دندانپزشک از دندان‌های شما قالب می‌گیرد و مدلی از همه دندان‌های شما و روابط آن‌ها را تهیه می‌کند. دندان جایگزین که روکش دندان نامیده می‌شود، پس از آن به اباتمنت متصل می‌شود. ​
• بعضی از بیماران به جای یک یا چند روکش، ممکن است اتچمنت‌هایی داشته باشند که بر روی ایمپلنت قرار گرفته و یک پروتز متحرک روی آن قرار می‌گیرد.​ ​​​​​​
• دندانپزشک همچنین رنگ روکش جدید را با دندان طبیعی شما مطابقت خواهد داد. از آنجایی که ایمپلنت در استخوان ثابت شده است مانند دندان طبیعی عمل می‌کند. ​

جراحی ایمپلنت دندانی فرآیندی است که در عرض چند ماه انجام می‌شود. ابتدا، یک برش در لثه زده می‌شود. سپس ایمپلنت در استخوان فک قرار می‌گیرد، این فرآیند به ایمپلنت اجازه می‌دهد تا ریشه دندان اصلی را جایگزین کند. پس از قرار دادن ایمپلنت، لثه بخیه زده می‌شود. سپس باید به ایمپلنت اجازه داد تا ظرف مدت ۳ تا ۶ ماه بهبود یابد که در طی آن استخوان فک در اطراف ایمپلنت شکل خواهد گرفت. روکش‌های موقت را نیز می‌توان طی دوره‌ی بهبودی به منظور نوش جان کردن، آشامیدن و حفظ ظاهر لبخند بیمار آماده کرد. ​

پس از آن که ایمپلنت بهبود پیدا کرد، اباتمنت باید روی آن قرار گیرد. اباتمنت به عنوان پایه‌ای برای روکش عمل می‌کند. از اباتمنت قالب‌گیری می‌شود و برای ساخت روکش ایمپلنت‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد (البته این یکی از تکنیک‌های قالب گیری ایمپلنت است). هنگامی که ساخت روکش کامل شد، باید مجددا به دندانپزشک خود مراجعه کنید تا این پروسه با تحویل روکش به طور کامل به اتمام برسد.

همانطور که می‌دانید جراحی ایمپلنت‌های دندانی جهت جایگزینی دندان‌های از دست رفته یا آسیب‌دیده انجام می‌شود و نگرانی اصلی بیماران غالبا از وجود درد حین جراحی ایمپلنت و پس از آن است. به همین دلیل بسیاری از بیماران ترس و اضطراب بالایی را قبل از جراحی تجربه می‌کنند. با این حال، بیشتر بیماران پس از عمل ادعا می‌کنند که این جراحی موجب صدمه و آسیب به آن‌ها نشده و ناراحتی پس از آن حداقل است. به علاوه، ایمپلنت‌ها امروزه بسیار شاخص و متداول هستند و موجب ایجاد یک لبخند طبیعی و پایدار و بازگشت مجدد عملکرد جویدن به بیماران می‌شوند. ​

با اینکه کل این فرایند شامل برداشت استخوان و پیچ کردن ایمپلنت ممکن است دردناک به نظر برسد، خوب است بدانید که شما حین قراردهی ایمپلنت‌ها راحتی بیشتری نسبت به کشیدن دندان احساس خواهید کرد. معمولا از بی‌حسی موضعی استفاده می‌شود که به این معنی است که شما در حین عمل کاملا هوشیار هستید. ​شما نباید هیچ دردی را در طی جراحی احساس کنید، به خصوص اگر قراردهی در بافت سالم انجام شود. هم چنین استخوانی که ایمپلنت در آن قرار می‌گیرد، اعصاب حسی زیادی ندارد. اما اگر شما در مورد جراحی بسیار نگران هستید، می‌توانید مسکن دریافت کنید، که شما را طی جراحی راحت‌تر می‌کند. ​

بلافاصله بعد از جراحی و احتمالا برای چند روز شما برخی از ناراحتی‌ها را تجربه خواهید کرد. با این حال، هر گونه درد طی این دوره قابل کنترل است. این ناراحتی‌ها در منطقه‌ چانه، گونه و زیر چشم احساس خواهد شد. همچنین ممکن است کبودی پوست و لثه، درد در محل قرارگیری ایمپلنت و خونریزی مختصری را تجربه کنید. مسکن‌ نیز مثل ایبوبروفن توصیه می‌شود. ​

بعد از جراحی، شما باید از یک پک یخ (یا بسته‌های منجمد) برای کاهش تورم استفاده کنید. همچنین باید بعد از هر مرحله از جراحی به مدت ۱۰ تا ۱۴ روز غداهای نرم مصرف کنید. ​شستشو آرام با آب نمک گرم در طول روزهای بعد از عمل جراحی به تمیزی و تسکین بافت‌های جراحی شده و تسهیل بهبودی بعد از جراحی دهان کمک کرده و آرامش بیشتری را فراهم خواهد کرد.

ایمپلنت‌ها هم به اندازه دندان‌های واقعی، به مسواک زدن، استفاده از نخ دندان، شستن با دهانشویه ضد باکتری، و معاینات منظم دندانپزشکی نیاز دارند.

سیگار کشیدن می‌تواند باعث شکست و عدم موفقیت ایمپلنت‌های دندانی شود. اگر شما هم در دهان خود ایمپلنت دارید، محققان به شما توصیه می‌کنند که به هیچ عنوان سیگار نکشید، زیرا سیگار کشیدن خطر شکست ایمپلنت را به شدت افزایش خواهد داد. ​

محققان اسپانیایی ۶۶ بیمار که ۱۶۵ ایمپلنت دریافت کرده بودند را مورد مطالعه قرار دادند و به مدت ۵ سال آن‌ها زیر نظر گرفتند. میزان شکست ایمپلنت در افراد سیگاری ۱۵.۸ درصد بود در حالی که در غیر سیگاری‌ها فقط ۱.۴ درصد بود. ​

۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ ۲۱:۴۹