چند کلمه حرف حساب با همه شما

پورتال یک : لطفا چند کلمه حرف حساب با همه شما را در ادامه دیدن نمایید.

چند کلمه حرف حساب با همه شما

 پست قبلی رو به خاطر طولانی شدن، دو تیکه کردم. اگه بخوایم درباره فصل سه و آغازی نو حرف بزنیم، توی پست قبلی کامنت بذارین. اما در مورد گلایه من بهتره جدا درباره اش حرف بزنیم. چون هردو مسائل مهمی هستن و بهتره با هم قاطی نشن.

    ازتون دلخورم. از وقتی رویای سبز پخش شد (با وجود اینکه چندان ازش خوشم نمیاد) سعی کردم سرم به کار خودم باشه و به جای ایراد گرفتن ازش، درباره فیلم جدید حرف بزنم. ولی اکثر شما به جای اینکه بازیگرهای جدید رو با کتاب مقایسه کنین، بازیگرهای جدید رو با بازیگرهای رویای سبز مقایسه کردین! در واقع مگان فالوز رو زدین توی سر الا بالنتاین! یکی میگه صورتش خودخواهانه نشون میده… یکی میگه دماغش خیلی کوچیکه… حتی یکی میگه جثه الا خیلی جمع و جوره!

    خوب شد شماها با این وضع نقد کردنتون منتقد سینما نشدین! خودتون می فهمین چی میگین؟ این ایرادهای بنی اسرائیلی چیه میذارین؟ خانم ایکس، الا توی عکس دوم خسته ست و معلومه به زور داره می خنده. توی عکس اول هم چونه اش رو بالا گرفته که به نظر خودخواهه. اگه اشتباه نکنم توی کتاب نوشته بود آنه موقع راه رفتن چونه اش رو بالا می گرفت و بعضی از مردم فکر می کردن آنه خودشو می گیره. ببینید سازنده ها به چه چیزایی دقت کردن! آقای ایگرگ، چطور میگین جثه الا برای آنه زیادی جمع و جوره؟ نکنه فکر می کنین بچه کلاس پنجم ابتدایی باید مثل مگان فالوز همقد ماریلا باشه؟ دماغ آنه هم توی کتاب، کوچیک و سربالا بود و اصلا دلخوشی آنه درباره ظاهرش همین یه دماغ بود. خانم رادیکال، چرا میگین هیچکس جای مگان فالوز و جاناتان کرومبی رو نمی گیره؟ مگه قراره بگیره؟ هر کسی جای خودش. این یه فیلمه، اون یه فیلم دیگه. مسلماً هر کدوم خوبی ها و کمبودهای خاص خودشون رو دارن. اصل کتابشه که نباید آنه دیگه ای جاش رو بگیره.

    چشمم روشن… می بینم که عشقِ بیش از حد خیلی از شما به این سریال، حسابی چشم و گوشتون رو بسته و حتی باعث شده توصیفهای کتاب رو هم زیر سوال بگیرین! یادتون باشه آنه توی کتاب یه دختر زیبا و ترگل ورگل نبوده که دوست دارین مثل مگان فالوز زیبا باشه. باطن آنه قشنگ بوده؛ در صورتی که ظاهرش چنگی به دل نمی زده. حتی خود آنه هم به ظاهرش ایراد می گرفت. یه بار دیگه توصیفات کتاب اول رو بخونید. رنگ پریده، دهانی گشاد، صورت کک و مکی، موی قرمز، لاغر و استخونی… کجای همچین دختری مثل مدلهای هالیوودی هست که حالا همچین انتظاری دارین؟ کی گفته هنرمند آنه باید شیرین و جذاب باشه؟ یادتون باشه در این مورد خاص اصلا مهم نیست شما چی دوست دارین یا من چی دوست دارم! مهم اینه که شبیه آنه باشه. آنه ی  کتاب. آنه ای که خودشه، نه چیزی که شما دوست دارین. یاد بگیرید گاهی اوقات اون چیزی که باید باشه، چیزی نیست که ما دوست داشته باشیم. لطفا در مورد ظاهر آنه، سلیقه زیباشناسی شخصیتون رو دخالت ندین.

    ببینید فرقی نداره هنرمند کی باشه؛ شما برای بررسی کردن ظاهر هنرمند آنه (چه مگان، چه الا)، باید، باید، باید ظاهرش رو بذارین کنار عکس جلد کتاب اول. نه اینکه بذارینش کنار عکس یه هنرمند دیگه. از خودتون بپرسین بازیگرهای جدید چقدر شبیه تصور خودتون از کتابهاست. مثلا به نظر من هنرمند گیلبرت اصلا شبیه گیلبرتی که توی ذهنم بوده نیست. گیلبرت رو یه آدم قد بلند و چهارشونه تصور می کردم (مخصوصا که گفتن چند کلاس رفوزه شده). نه کسی که صورتش مثل بچه ۸ ساله می مونه. فقط با کتاب تطبیق بدین؛ رویای سبز تموم شد! لطفا یاد بگیرید بررسی کنین، نه مقایسه.

    آخه اگه دهن من باز بشه که سیل راه می افته و کل پروژه رویای سبز رو می بره زیر آب! نذارین بگم توی فیلم اول، دیانا یه عشق پنهانی به گیلبرت داشته (البته اینجای فیلم من دوبله نشده بود پس حتما تلویزیون سانسور کرده). نذارین ماجرای خواستگاری کردن آقای هریس از آنه رو بکشم وسط (توی فصل دو). نذارین بگم اگه توی فصل دو، ورود دزدی آنه به انباری اون کالج رو جمعش نمی کردن، آنه الان در کدوم زندان به سر می برد! (یادم نمیاد آنه توی کتاب دزدکی جایی وارد شده باشه). می دونستین توی اون سکانس که آنه بعد از دعوا با ریچل داره گریه می کنه، موهای مگان تقریبا زرده؟! عکسی از سریال دارم که رنگ موهای پریسی اندروز با مگان یکی هست! موهاش رنگ ثابت نداره؛ گاهی نارنجی هست و گاهی کاملا بلوند. می دونستین وقتی ماریلا داره اندازه های آنه رو برای لباس دوختن می گیره، بازوهای مگان فالوز ۱۷ ساله چاقتر از بازوهای منِ بیست و چند ساله هست؟ وقتی خانم بلوئیت گفت آنه زیادی لاغره، پوزخند زدم! یا چشمای اون ضعیفه یا من نمی دونم فرق بین چاقی و لاغری چیه.

    ای کاش همینقدر که الا بالنتاین رو به این خوبی زیر ذره بین گذاشتین، یه عنایتی هم به قد و وزن و رنگ موی خانوم مگان فالوز می کردین که در ۱۷ سالگی نقش دختر ۱۰ ساله رو بازی کرده! اونوقت کک و مک های صورت الا بالنتاین رو نمی بینین. بچه ها خیلی بی انصافید. در کمال نامردی دارین بیخودی فیلم جدید رو می کوبین؛ فقط به خاطر اینکه توی ذهنتون خاطره نساخته.

    به کامنت ها که دقیق تر شدم فهمیدم هرکسی که بیشتر توی کتابها غرق شده، با من هم عقیده هست که سریال رویای سبز همچین آش دهن سوزی هم نیست. خوب بود ولی عالی نبود. حسها و بازیها خیلی خوب بود ولی به قول یکی از دوستام، چندان شبیه تصویری که کتاب از آنه ارائه داده نبود. گریم بد، شباهت نداشتن ظاهر اکثر بازیگرها به توصیفات کتاب، و بعضی از دستکاری هایی که توی داستان بوده کار رو خراب کرده. مخصوصا فصل سه که همش دروغه.

    در عوض می بینم کسایی که اینجا از رویای سبز تعریف کردن، دو دسته هستن. دسته اول بیشتر به خاطر اون حس نوستالژی و خاطره ای که با این سریال دارن بهش علاقه دارن. معمولا بیشتر درباره خود اون هنرمند حرف می زنن تا نقشش. یا به خاطر اینکه اولین بار از طریق این سریال با آنه آشنا شدن. اما دسته دوم هنوز توی جو شبکه تماشا هستن و چون تازگی ها یه چیزی دیدن که اسم کوچک کوچک آنه رو یدک می کشه، بیخودی ازش دفاع می کنن. منم اگه کتاب رو نخونده بودم و کارتونش رو ندیده بودم، فکر می کردم آنه همینه. مطمئنم که هر دو دسته اصلا با کتابها ارتباط برقرار نکردن. این خیلی بده.

    اگه رویای سبز رو دوست دارین، من به سلیقه شما احترام میذارم ولی لطفا ازش بُت نسازین و بیش از حد بزرگش نکنین.

تهیه و گردآوری : پورتال یک

امیدواریم که از چند کلمه حرف حساب با همه شما استفاده کافی را برده باشد.