کودک آنلاین: یافتن شخصی مهربان و باوقار و علاقه‌مند که بداند چگونه و چه زمان به روشی مثبت به فرزندتان رسیدگی کند، کار ساده‌ای نیست. افراد بسیاری برای این کار به‌خوبی آموزش‌دیده‌اند و دستمزدهای بالایی را نیز دریافت می‌کنند.

گاهی اوقات، ممکن است بتوانید به‌صورت پاره‌زمان از خدمات افرادی مانند یک معلم بازنشسته و یا دانشجویی که به‌صورت نیمه‌زمان کار می‌کند یا یکی از اقوام، استفاده کنید. یا ممکن است بتوانید همراه با یک یا دو والد دیگر یک نفر را استخدام کنید که در خانۀ یکی از شما، از کودکانتان مراقبت کند.

قبل از آغاز جستجو برای یافتن پرستار در منزل، به انتظارات خود از شخصی که می‌خواهید او را استخدام کنید، بیندیشید. آیا می‌خواهید که پرستار تنها مسئولیت مراقبت از کودکتان را بپذیرد یا اینکه می‌خواهید تا کارهای سبک خانه، آشپزی و اتوکشی را نیز انجام دهد و در صورت نیاز برایتان حکم رانندۀ خصوصی را هم داشته باشد؟

آیا ترجیح می‌دهید این شخص به‌طور دائم با شما زندگی کند یا شب‌ها به خانۀ خود بازگردد؟ چند روز در هفته و چه روزهایی به منزلتان بیاید؟ آیا بعدازظهرها هم برای مراقبت از فرزندتان به کسی نیاز دارید؟

چقدر برایتان مهم می باشد که پرستار دربارۀ تنظیم ساعت‌های کاری خود انعطاف‌پذیری داشته باشد تا بتواند خود را با تغییرات زیادی که در برنامۀ کاری شما وجود دارد، وفق دهد. فهرست و وظایف کاری را که شامل این موارد می باشد، تنظیم کنید و بر این اساس تماس‌های تلفنی خود را با افراد انجام دهید.

روش‌های مختلفی برای یافتن پرستار وجود دارد. همۀ این راه‌ها را همزمان امتحان کنید تا امکان پیدا کردن یک فرد باتجربه برایتان بیشتر شود.

به این منظور ابتدا با مؤسسه‌های معتبری که در این کار تخصص دارند تماس بگیرید. شماره تلفن‌های این مراکز در آگهی روزنامه‌ها و مجلات موجود می باشد. ولی قبل از مراجعه به آن‌ها اطمینان حاصل کنید که اعتبار این مؤسسات خصوصی به ثبت رسیده می باشد.

مؤسسات خصوصی سعی می‌کنند پرستارانی به شما معرفی کنند که تا حد امکان نیازهای شما را رفع کنند. این کار سبب می‌شود در زمان بسیار صرفه‌جویی کنید. در صورت یافتن پرستار مناسب، به این مؤسسات حق‌الزحمه‌ای نیز تعلق می‌گیرد.

به هرکسی که می‌شناسید اعلام کنید که در جستجوی پرستار هستید. با افرادی مثل پزشک متخصص، افرادی که به لحاظ شغلی با آن‌ها در ارتباط هستید، والدین دوستان کودکتان، همین‌طور اقوام، دوستان و همسایه‌ها صحبت کنید. حتی می‌توانید برای این کار در روزنامه آگهی چاپ کنید یا درجاهای مختلفی مثل مراکز فرهنگی، دانشگاه، فروشگاه محل یا جاهای دیگری آگهی نصب کنید، که فکر می‌کنید افرادی به آنجا مراجعه می‌کنند که برای نگهداری از فرزندتان مناسب هستند. همچنین می‌توانید با شماره تلفن‌هایی که برای این منظور به درب منازل می‌فرستند تماس بگیرید. در ضمن مراقب باشید که پرستار سابقۀ کیفری نداشته باشد.

مصاحبه با پرستار و انتخاب او
برای کنار گذاشتن افرادی که ویژگی‌های موردنظر شما را ندارند، با هر یک از آن‌ها به مدت حداقل ۵ تا ۱۰ دقیقه تلفنی صحبت کنید. این مکالمه باید در شرایطی آرام و بدون وقفه انجام شود، به‌نحوی‌که شما و شخصی که با او تماس گرفته‌اید بتواند در آرامش و به‌راحتی باهم حرف بزنید.
اگر هر یک از شما عجله دارید، از آن شخص بخواهید که این تماس موقع دیگری انجام شود و زمان مجددی را برای این کار تعیین کنید.

در طول مکالمه شما باید:
– موقعیت خود را به‌طور خلاصه توضیح دهید.
– آیا رانندگی بلد هستید؟
– دربارۀ سابقه و تجارب فرد اطلاعاتی به دست آورید.
– آیا درزمینۀ آموزش اوایل کودکی یا رشد کودک دوره‌دیده می باشد؟
اگر فکر می‌کنید که آن شخص شرایط خوبی دارد، سؤال‌های زیر را از او بپرسید.
– چه چیزی باعث شده به این کار علاقه‌مند شوید؟
– فکر می‌کنید که انضباط را چگونه می‌توان به کودکان آموخت؟
– نظر شما در مورد آماده کردن غذا یا تغذیۀ کودکان چیست؟
– بعضی از فعالیت‌های متنوعی را که با کودکان اجرا می‌کنید، شرح دهید.
– از چه زمانی می‌توانید کار خود را شروع کنید.
– اسامی و شماره تلفن‌های ضامن‌های معتبر، اسامی کارفرمایان قبلی، مدت اشتغال و وظایف پیشین او را یادداشت کنید.

بعد از بررسی نکات مهم به‌صورت تلفنی، و اطمینان از اینکه می‌توانید به
انتخاب این شخص امید داشت باشید، قرار ملاقاتی بگذارید تا او به خانۀ شما
بیاید. قسمت‌های مختلف خانه را به پرستار نشان دهید. کارهایی را که انتظار
دارید انجام دهد برایش شرح دهید و به او بگویید که کودکتان چه روحیه‌ای
دارد. ممکن است ترجیح دهید تا همه‌چیز را بنویسید تا هیچ‌یک از جزئیات فراموش
نشود.

وقتی با یک نوجوان بالغ یا دانشجویی که به دنبال کاری بعد از ساعت‌های درسی خود می باشد، صحبت می‌کنید، از او بپرسید که آیا تجربۀ نگهداری از خواهر و برادرهای کوچک‌تر یا بچه‌های دیگر را داشته می باشد.

اگر او بخواهد خیلی سریع با کودک صمیمی شود یا ابراز احساسات کند یا چنانچه بیش‌ازحد تودل‌برو یا دلسوز باشد، ممکن است کودک از او دوری یا احساس وحشت کند. بهتر می باشد کودک خودش به سمت پرستار بیاید.

حتماً از اعتبار ضامن‌های او مطمئن شوید و با دو یا سه نفر از کارفرمایان قبلی او صحبت کنید و از آن‌ها بپرسید که چه مدتی می باشد که او را می‌شناسند، برای چه‌کاری نزد آن‌ها بوده و چه مسئولیت‌هایی داشته می باشد. آیا سروقت به منزل آن‌ها می‌رفته و از این نظر قابل‌اطمینان بوده می باشد؛ به چه نحو با کودکان کنار می‌آید؛ آیا آن‌ها حاضر هستند تا همان شخص را بازهم استخدام کنند.

علاوه بر تماس گرفتن با ضامن‌های معرفی‌شده، با پلیس محلی تماس بگیرید که مطمئن شوید آن شخص سابقۀ کودک‌آزاری یا خلاف‌های جنسی نداشته باشد.

در طول این مصاحبه، دوباره سؤال‌های قبلی را مرور کنید و مطمئن شوید که
پاسخ‌های یکسانی به سؤالات شما داده‌شده می باشد. پرستار را به کودک یا کودکان
خود معرفی کنید و به پورتال ۱ آن‌ها توجه کنید. این امر مهم می باشد که آن‌ها
بتوانند به‌خوبی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. ببینید که آن شخص ظاهراً
چگونه می باشد؟ آیا ذاتاً خونگرم و مهربان می باشد و به‌راحتی با فرزندتان گفت‌وگو
می‌کند و به او پاسخ می‌دهد؟