پرستاران باید درباره داروی نیتروگلیسیرین اطلاعات کاملی داشته باشند تا بتوانند به بیمار کمک کنند  ابتدا در این بخش این دارو را بیشتر معرفی کرده ودسته های دارویی را شرح داده و استفاده آن را برای رده های مختلف سنی بازگو میکنیم سپس قابلیت جذب وسایر موارد را به اختصار توضیح میدهیم

**اسم دارو:

NITROGLYCERIN

 

**اسم تجاری:

Nitradisc  ،  Tridil ،Anginine ،Deponite،Minitran

(راهنمای دارویی پرستاران قلب وسی سی یو)

Nitrolingual, Tridil, Deponit, Nitro – Derm, Nitrocontin ، Minitran, Niong , Nitrolglyn, Nitrong, Nitrostat

(داروهای ژنریک)

(SR Tab ) Nitrocontin   , (Subling)Nitrostat, (Oint) Nitrol, Depoint, Minitran, Nitrolingual

(ایران فارما)

 

**دسته بندی دارو:

-نیترات ،ضد آنژین، متسع کننده عروق(راهنمای دارویی پرستاران قلب و CCU )

-ضدآنژین، وازودیلاتور(داروهای ژنریک)

-نیترات – ضدآنژین ،هیپرتانسیون ، وازودیلاتور در نارسایی احتقانی قلب(ایران   فارما)

-ضد آنژین ، پایین آورنده فشارخون، کاهنده بار قلب (فارماکولوژی داروهای کاربردی درCCU)

 

بارداری : گروهC

(داروهای ژنریک، راهنمای دارویی پرستاران قلب و سی سی یو، ایران فارما)

کودکان : در شیرخوارانی که دوز بالای نیتروگلیسیرین را دریافت می‌کنند ممکن است متهموگلوبینمی به‌وجود آید.

(داروهای ژنریک)

 

**اشکال دارو:

Chew Tab	۰٫۱۵mg
SR Tab, ERCap	۶٫۴mg
St, Tab	۰٫۵mg
Oint	۲%
Ret Cap	۲٫۵mg
Plaster	۵mg, 10mg/24h
Ret Tab	۲٫۶mg
Spray	۴۰۰mcg/dosc
Cap, Tab	۰٫۴ mg
Inj	۱ mg/ml (2.5, 10 ml0, 5mg/ml (1, 2.5ml)

(داروهای ژنریک)

 

فارماکوکنیتیک و فارماکودینامیک:

-جذب:بطور کامل از دستگاه گوارش جذب میشود .بدلیل متابولیسم گذراول کبدی تا حدودی جذب ناکامل خواهد بود.برای اشکال زیر زبانی جذب از طریق غشای دهان بطور کامل صورت میگیرد.اشکال پوستی به خوبی جذب میشوند.

انتشار:بطور گسترده در بدن منتشر میشود .حدود ۶۰% با پروتیین پلاسما باند میشود.

متابولیسم: بطور کامل در کبد متابولیزه میشود.

دفع:از طریق ادرار

نیمه عمر:۴-۱ دقیقه

 

مدت اثر	اوج اثر	شروع اثر	روش مصرف
۱۲-۸ ساعت	ناشناخته	۴۵-۲۰ دقیقه	PO
۵-۳ دقیقه	ناشناخته	سریعا	IV
۶۰-۳۰ دقیقه	ناشناخته	۳-۱ دقیقه	SL
۵ ساعت	ناشناخته	۳دقیقه	Buccal
۶۰-۳۰ دقیقه	ناشناخته	۴-۲ دقیقه	translingual
۸-۴ ساعت	ناشناخته	۳۰دقیقه	Topical
کمتر از ۲۴ساعت	ناشناخته	۳۰ دقیقه	Transdermal

 

اثر شیمیایی: تقاضای اکسیژن را از طریق کاهش پره لود و افترلود کم میکند.همچنین جریان خون به عروق کولترال کرونر را افزایش میدهد.

اثر درمانی: پیشگیری یا تسکین آنژین حاد،کاهش فشارخون،کاهش نارسایی قلبی بعد از MI

 

 

-عملکرد :گشاد کردن وریدها و شریان‌ها که باعث کاهش مصرف اکسیژن میوگارد می‌شود. عروق کرونری را نیز گشاد می‌کند. فشار خون را نیز پایین می‌آورد.

جذب : جذب خوراکی خوبی دارد. شروع اثر اشکال خوراکی آهسته است ( به جز قرص‌های زیر زبانی)، جذب خوراکی خوبی دارد. شروع اثر اشکال خوراکی آهسته است(به جز قرص‌های زیر زبانی)، پماد و فرم ترانس ترمال نیز جذب خوبی دارد. شروع اثر فرم وریدی۲-۱ دقیقه، فرم SL 3-1 دقیقه، پماد ۶۰-۲۰ دقیقه و قرص‌های SR، ۴۰ دقیقه، و فرم ترانس درمال ۶۰-۴۰دقیقه است.

– متابولیسم : در کبد و سرم.   -دفع : ادراری.    -نیمه‌عمر : ۱٫۴ دقیقه

– طول اثر : وریدی ۵-۳ دقیقه، SL تا ۳۰دقیقه، پماد ۶-۳ ساعت، قرص‌های SR، ۸-۴ ساعت و فرم ترانس درمال  ۲۴-۱۸ ساعت.

 

 

-تری نیتروگلیسرین با شل کردن ماهیچه های صاف عروق از طریق افزایش ساخت cGMP  موجب گشاد شدن عروق کرونری و محیطی شده و بدین ترتیب آثار پیشگیری و درمانی خود را در آنژین ایفا میکند. دارو از راه موکوس دهان ،دستگاه گوارش و پوست بی درنگ جذب شده اما فراهم زیستی آن از تمام راه های تجویزی کمتر از ۱۰۰% است که این فراهم زیستی از راه خوراکی به دلیل آثار متابولیسم عبور اولیه کبدی کاهش بیشتری دارد.

شروع اثر از راه تجویز وریدی ۲-۱ دقیقه ، زیرزبانی ۳-۱ دقیقه، از راه پمادهای جلدی و ترانس درمال بیش از ۲۴ ساعت و از راه خوراکی یا در فرم های آهسته رهش ۴۵-۲۰ دقیقه است. مدت زمان اثر دارو در فرم وریدی ۵-۳ دقیقه،زیرزبانی ۶۰-۳۰ دقیقه ،از راه پمادهای جلدی ۱۲-۲ ساعت ،از راه ترانس درمال بیش از ۲۴ ساعت و از راه خوراکی و فرم های آهسته رهش ۸-۳ ساعت است.

دارو در پلاسما دچار هیدرولیز میشود در کبد بوسیله گلوتاتیون –نیترات ردوکناز بی درنگ متابولیز شده و متابولیت های آن (دی نیترات) خاصیت گشادکنندگی عروق ضعیف تری نسبت به فرم تری نیترات و مونونیترات ، با آثار احتمالی ضعیف گشادکنندگی عروق دارند.

 

 

نیتروگلیسرین باعث اتساع عروق کرونر شده و نیاز میوکارد را به اکسیژن کاهش می دهد. با اتساع عروق محیطی باعث کاهش فشار خون میشود که در نتیجه آن کاهش افترلود و پره لود را در پی خواهد داشت. این دارو موجب افزایش جریان خون میوکارد و درنتیجه تسکین درد ناشی از ایسکمی میگردد. در دردهای آنژین نیتروگلیسرین به مقدار ۰٫۴ میلیگرم زیرزبانی استفاده میشود و درصورت نیاز میتوان هر ۵ دقیقه حداکثر تا سه دوز آن را تکرار کرد. از فرم تزریقی ابتدا با سرعت ۵ میکروگرم در دقیقه انفوزیون میشود سپس مقدار مصرف با اضافه کردن ۵ میکروگرم در دقیقه هر ۵ دقیقه افزایش میابد تا اثر مطلوب بدست آید برای اینکه سرعت انفوزیون به ۲۰ میکروگرم در دقیقه برسد.برای تهیه محلول تزریق یک آمپول ۵ میلیگیرمی را در ۱۰۰ سی سی سرم دکستروز ۵% داخل میکروست حل نموده و محلول آن را در هر میلی لیتر حاوی ۵۰ میکروگرم نیتروگلیسرین خواهد بود . شروع اثر قرص TNG 5-2 دقیقه و مدت اثر آن ۴۵-۲۰ دقیقه میباشد.برای انفوزیون مداوم سرم TNG طبق فرمول زیر انفوزیون میشود:

سرم TNG=مقدارسرم ×دوز تجویز شده بر حسب میکروگرم ×۶۰

۱۰۰۰×(کل دارو بر حسب میلیگرم)

 

(فارماکولوژی داروهای کاربردی در CCU)

 

**اندیکاسیون:

۱٫پیشگیری از حملات آنژین مزمن: بالغین ۲٫۵ یا ۲٫۶ mg از کپسولهای خوراکی آهسته رهش هر ۱۲-۸ ساعت یا پماد ۲% که با ۲/۱ اینچ شروع شده سپس تا زمان بروز سردرد میتوان به آن اضافه نمود.محدوده دوز پماد بین ۵-۲/۱ اینچ و دوز متوسط بین ۲-۱ اینچ میباشد یا از اشکال نیترودیسک (ترانس درمال)میزان ۰٫۴-۰٫۲ mg/h روزانه میتوان استفاده نمود.

۲٫آنژین صدری حاد،پیشگیری یا تخفیف حملات آنژین درست قبل از انجام فعالیت های استرس آور : بالغین از قرص های زیرزبانی به میزان(grain 100/1، ۱۵۰/۱ ، ۲۰۰/۱ ،۴۰۰/۱) در زیر زبان یا گونه با شروع آنژین میتوان استفاده نمود .در صورت لزوم هر ۵ تا ۱۵ دقیقه میتوان تکرار کرد یا میتوان از اسپری نیترات به میزان ۱ تا ۲ پاف به داخل دهان یا گونه استفاده کرد. در صورت لزوم هر ۵-۳ دقیقه تا حداکثر ۳ دوز در طی ۱۵ دقیقه یا به میزان ۳-۱ میلی گرم از فرم ترانس موکوزال هر ۵-۳ ساعت در طی راه رفتن استفاده کرد.

۳٫هیپرتانسیون ناشی از جراحی،نارسایی قلبی ناشی از MI ،آنژین صدری در موقعیت حاد، کنترل فشارخون در طی جراحی : بالغین ابتدا با سرعت mcg/min5 انفوزیون را شروع کنید در صورت لزوم mcg/min5 هر ۵-۳ دقیقه تا رسیدن به پاسخ نرمال به آن اضافه کنید .ممکن است حتی به بالاتر از mcg/min100 نیاز شود.

۴٫بحران هیپرتانسیون: بالغین انفوزیون mcg/min100-5.

(راهنمای دارویی پرستاران قلب و سی سی یو)

 

1. پیشگیری از حملات آنژینی مزمن : پماد ۲% یا اینچ شروع می‌شود. و سپس هرباراینچ بدان افزوده می‌شود تا زمانی که سردرد به وجود آید (محدوده پماد مصرفی ۲٫۵ اینچ است، دوز معمول پماد ۲-۱ اینچ است. پد ترانس درمال را نیز می‌توان روزی یکبار در منطقه بدون مو به کار برد. جهت پیشگیری از تولرانس، اشکال موضعی را نباید در طول شب مصرف کرد. یا اینکه کپسول SR هر ۸ ساعت تا ۱۲ ساعت.
2. تسکین آنژین حاد، پروفیلاکسی یا تقلیل حملات آنژینی بلافاصله قبل از وقایع پراسترس.

بالغین : یک قرص SL، که هر ۵دقیقه تا ۳ دوز قابل تکرار است.

3. کنترل HTN ناشی از جراحی، درمان نارسایی قلبی ناشی از MI، تسکین آنژین صدری در موقعیت‌‌های حاد، ایجاد هیپوتانسون کنترل‌شده در حین جراحی :

بالغین : سرعت انفوزیون اولیه ۵ mcg/min است که هر ۵-۳ دقیقه می‌توان ۵mceg/min بدان افزود تا پاسخ درمانی ایجاد شود. اگر با ۱۰mcg/min پاسخ مطلوب ایجاد نشود، می‌توان دور دارو را حداکثر تا ۲۰ mcg/min پاسخ مطلوب ایجاد نشود، می‌توان دوز دارو را حداکثر تا ۲۰ mcg/min هر ۳ تا ۵ دقیقه اضافه کرد.

4. کریز فشار خون بالغین : انفوزیون ۵-۱۰۰ mcg/min .

 

 

۱٫پروفیلاکسی و درمان حمله حاد آنژین صدری

در این موارد می توان از قرص یا کپسول زیرزبانی یا اسپری نیتروگلیسیرین استفاده کرد.

قرص یا کپسول زیرزبانی : به بیمار آموزش داده می شود که به محض شروع درد ۳/۰- ۶/۰ از دارو را زیر زبان خود قراردهد و در صورت نیاز میتواند هر ۵دقیقه ( تا ۳ دوز) این عمل را تکرار کند. در صورتی که بعد از دریافت ۳ دوز در مدت ۱۵ دقیقه هنوز درد بیمار کاهش نیافته باشد باید به پزشک مراجعه کند. در ضمن بیمار می تواند در زمان قرار گرفتن در شرایط استرس زا یا ۵-۱۰ دقیقه قبل از انجام فعالیتی که احتمال بروز درد سینه در آن وجود دارد ،از داروی زیر زبانی جهت پیشگیری استفاده کند.

اسپری: به محض شروع درد یک یا دو پاف به رو یا زیر زبان زده شود. بیش از ۳ پاف در مدت ۱۵دقیقه توصیه نمی شود. در صورتی که بعد از دریافت ۳ پاف هنوز درد بیمار ادامه داشته باشد باید به پزشک مراجعه کند. در ضمن بیمار می تواند ۵-۱۰ دقیقه قبل از قرار گرفتن در شرایط استرس زا یا انجام فعالیتی که ممکن است سبب بروز حمله آنژین صدری شود، جهت پیشگیری از اسپری استفاده کند.

۲٫آنژین مزمن پایدار

در این موارد از قرص آهسته رهش یا فرم پوستی دارو می توان استفاده کرد.

ابتدا با دوز کم شروع شده و به طور معمول ۶/۲-۴/۶ میلی گرم هر ۱۲ ساعت و در صورت نیاز و تحمل بیمار هر ۸ ساعت تجویز می شود. حداکثر دوز روزانه ۱۳ میلی گرم دو تا سه بار در روز است.

پماد پوستی : دوز اولیه ۲۵/۱ سانتیمتر (۰٫۵ اینچ )از پماد دو تا سه بار در روز است. در صورتی که هیپوتانسیون علامت دار ایجاد نشود، می توان هر بار به اندازه ۲۵/۱سانتیمتر به دوز دارو اضافه کرد تا حدی که پاسخ مطلوب بالینی   به دست آید. دوز معمول روزانه ۵-۵/۲ سانتیمتر از پماد هر ۸ ساعت است و تا حداکثر ۵/۱۲-۱۰ سانتیمتر هر ۴ ساعت میتوان در روز از این فرآورده دارویی استفاده کرد.

توجه: پماد را در محدود ای با وسعت حداقل۳ ×۲ اینچ پخش کنید.هرگز محل را ماساژ ندهید .قسمتی از پوست که بدون مو باشد مثل قفسه سینه جلو و پشت ، منطقه معده یا جلوی ران را انتخاب کنید و توجه داشته باشید که پوست خشک و تمیز باشد.بکار بردن پماد در محل درد از نظر روانی اثر مثبتی بر روی بیمار دارد.

توجه: هر اینچ ( ۵/۲( cm از پماد ۲% حاوی حدود ۱۵ میلی گرم نیتروگلیسیرین است.

توجه: با در نظر گرفتن اینکه مصارف طولانی مدت نیترات ها سبب ایجاد تحمل در بیمار می شود. سعی کنید جهت جلوگیری از بروز این عارضه فواصلی به مدت حداقل ۱۲ ساعت در روز ، بیمار دارو دریافت نکند.

۳٫آنژین صدری ناپایدار که به نیتروگلیسیرین زیر زبانی پاسخ نداده باشد. کریز هیپرتانسیون ( به ویژه در زمان جراحی ). انفارکتوس وسیع قدامی و  ناشی از انفارکتوس حاد میوکارد:CHF

در این موارد از انفوزیون وریدی نیتروگلیسرین استفاده میشود.

توجه: جهت کنترل هیپرتانسیون در حین عمل جراحی در زمان لوله گذاری تراشه ،آنستزی، برش پوست، استرئوتومی ، بای پس قلبی و در دوره ی بی درنگ بعد از عمل می توان نیتروگلیسیرین وریدی استفاده کرد.

توجه: جهت انفوزیون دارو ابتدا آن را در محلول دکستروز ۵% یا کلریدسدیم ۹/۰ % رقیق کنید و داروی دیگری را به این محلول اضافه نکنید.

توجه: جهت انفوزیون از ظرف شیشه ای مخصوص تزریق وریدی استفاده کنید زیرا محلول های تهیه شده از نیتروگلیسیرین ( که معمولا ۴۰-۸۰ درصد هستند) ممکن است به وسیله ی ست های معمولی تزریق که از جنس  PVCهستند جذب شوند.

 

بزرگسالان : دوز اولیه ۵-۱۰ انفوزیون وریدی است وسپس تحت کنترل دقیق فشار خون هر ۵-۳ دقیقه ۵mcg/min به دوز اضافه میشود. در صورتیکه با ۲۰mcg/min پاسخ مناسبی ایجاد نشود پس از آن هر ۵-۳ دقیقه ۱۰-۲۰mcg/min به دوز دارو اضافه کرد.

افزایش دوز تا زمانی انجام می شود که پاسخ بالینی مناسبی ایجاد شود یا اینکه فشار سیستولی بیمار افت کند.حداکثر دوز انفوزیون ۲۰۰mcg/min است و دوزهای بالاتر با خطر افت فشار خون همراه است.

کودکان : دوز اولیه ۰٫۲۵-۰٫۵mcg/min است و میتوان در صورت نیاز به فواصل ۵-۳ دقیقه ۰٫۵-۱mvg/min به دوز دارو اضافه کرد و بطور معمول دوز انفوزیون دارو در کودکان ۱-۵mcg/kg/min رسانده میشود.حداکثر دوز ۲۰mcg/kg/min  است.

مصارف جانبی: نارسایی مزمن قلب( از فرم یر زبانی یا قرص SR نیتروگلیسیرین استفاده می شود) انفارکتوس میوکارد ( از فرم زیر زبانی یا خوراکی نیتروگلیسیرین استفاده می شود) آشالازی: ۳/۰- ۶/۰  میلی گرم فرم زیر زبانی قبل از صرف غذا . اسپاسم منتشر مری: ۳/۰- ۶/۰ میلی گرم از فرم زیر زبانی قبل از صرف غذا. نارسایی حاد یا شدید میترال : فرم وریدی نیتروگلیسرین جهت کاهش پس بار تجویز می شود. خونریزی از واریس مری : نیتروگلیسیرین وریدی به همراه انفوزیون سیستمیک وازوپرسین سبب کاهش فشار ورید پورت و کاهش خونریزی می شود. کاردیومیوپاتی هیپوتروفیک ، ترومبوز حاد هموروئید خارجی و فیشر آنال ( پماد نیتروگلیسیرین به کار می رود) .سندرم رینود و بیماری های عروق محیطی ( پماد نیتروگلیسیرین به کار می رود.) فشارخون اولیه شریان ریوی : نیتروگلیسیرین وریدی. خارج کردن بقایای جفت از رحم به دنبال زایمان : نیتروگلیسیرین وریدی . نرم کردن سرویکس جهت خارج کردن جنین بریچ یا قبل از گذاشتن IUD : اسپری زیر زبانی . دیس منوره متوسط تا شدید: فرم پوستی نیتروگلیسیرین. خارج کردن سنگ های صفراوی از طریق اندوسکوپی : اسپری زیر زبانی سبب شل کردن اسفنکتر اودی می شود. پره اکلامپسی: نیتروگلیسیرین وریدی . اختلالات نعوظ : پماد نیتروگلیسیرین سبب گشادی عروق آلت و نعوظ می شود. بیمار باید از کاندوم استفاده کند تا اثر موضعی دارو به شریک جنسی وی منتقل نشود.

 

درمان و پیشگیری از آنژین صدری

کنترل فشارخون در هیپرتانسیون

کاهش درد ناشی از انفارکتوس میوکارد

(فارماکولوژی داروهای کاربردی در CCU)

 

**کنتراندیکاسیون:

در بیماران حساس به نیترات ، MI اخیر(نیترات زیرزبانی)،آنمی شدید ، گلوکوم زاویه بسته ،افزایش فشار داخل جمجمه ای،کاهش فشارخون وضعیتی، آلرژی به انواع مواد پوستی(فرم ترانس درمال) منع مصرف دارد.

در بیماران با تامپوناد قلبی ، کاردیومیوپاتی محدودکننده ، حساس به فرم وریدی انفوزیون نیترات ممنوع است.

در بیماران با کاهش فشارخون و کاهش حجم با احتیاط مصرف شود.

(راهنمای دارویی پرستاران قلب و سی سی یو ، داروهای ژنریک)

 

اشکال مختلف نیتروگلیسیرین در صورت حساسیت به نیترات ها ، برای بیمارانی مبتلا به کم خونی شدید ، افزایش فشارداخل جمجمه ای ، گلوکوم با زاویه بسته و هیپوتانسیون وضعیتی ، منع مصرف دارند.

نیتروگلیسیرین زیر زبانی در صورتی که بیمار به تازگی دچار سکته قلبی شده باشد، منع مصرف دارد. نیتروگلیسیرین وریدی برای بیماران با هیپوتانسیون یا کاهش حجم مایعات بدن ، ضعف در خونرسانی به مغز، افزایش فشار داخل جمجمه ای ، تامپوناد قلبی ، کاردیومیوپاتی محدودکننده، پریکاردیت فشارنده یا حساسیت به شکل وریدی دارو، منع مصرف دارد.

بی خطر بودن و کارایی این دارو برای کودکان ثابت نشده است.

به طور کلی نیترات ها را باید هنگام حمله حاد قلبی و نزدیک به آن با احتیاط تجویز کرد وضعیت قلبی عروقی این بیماران همواره باید تحت نظارت باشد. در چنین وضعیتی باید از نیترات های کوتاه اثر استفاده کرد استفاده از اشکال آهسته رهش نیتروگلیسیرین یا ایزوسورباید دی نیترات که اثرشان به سرعت رفع نمی شود، مناسب نیست. بنابراین از آنها در مراحل حاد حمله قلبی یا نارسایی احتقانی قلبی استفاده نکنید.

حتی مقادیر کم نیترات ها (به ویژه ایزوسورباید مونونیترات) نیز ممکن است به هیپوتانسیون وضعیتی ، سرگیجه ، ضعف، سنکوپ، یا سایر نشانه های ایسکمی مغزی منجر شود. در برخی موارد این مشکل حتی به مرگ بیمار نیز منتهی شده است. مصرف الکل یا ایستادن به صورت بی حرکت این عارضه را تشدید می کند. در صورت بروز هیپوتانسیون ، بیمار را به حالت درازکش و سر را پایین تر از بدن قرار دهید دست ها و پاها را بالا بگیرید و از بیمار بخواهید نفس های عمیق بکشد. نیترات ها ممکن است علایم آنژین ناشی از کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک را تشدید کند.

در موارد بیماری های شدید کبدی یا کلیوی احتیاط کنید.

دوز بالای نیترات ها ممکن است باعث بروز سردرد شود. کم کردن دوز یا استفاده از مسکن ها می تواند مفید واقع شود.

(ایران فارما)

حساسیت ، آنمی شدید ، صدمه به سر ، افزایش ICP ، گلوکوم ، هیپوولمی تصحیح نشده ، پریکادیت فشارنده، تامپوناد قلبی، هیپوتانسیون، خونریزی مغزی

(فارماکولوژی داروهای کاربردی در CCU)

 

**عوارض جانبی:

CNS: سردرد،سرگیجه،ضعف

CV: کاهش فشار خون وضعیتی،تاکیکاردی،تپش قلب،گر گرفتگی

EENT: سوختگی زیر زبانی

GI: تهوع، استفراغ

پوست: اتساع عروق پوستی،راش،درماتیت تماسی

سایر:حساسیت

(راهنمای دارویی پرستاران قلب و سی سی یو)

 

شایع :سردرد، سرگیجه، هیپوتانسیون ارتوستاتیک، تاکیکاردی، فلاشینگ

خطرناک : واکنش حساسیت مفرط

غیر شایع : ضعف، غش کردن، وازودیلاتاسیون پوستی، درماتیت تماسی (با فرم ترانس درمال)، راش.

(داروهای ژنریک)

 

شایعترین: سردرد، گاهی اوقات به صورت ضربانی ،سرگیجه، هیپوتانسیون وضعیتی ، تاکی کاردی ، گرگرفتگی ، تپش قلب .

مهمترین: آریتمی ، واکنش های حساسیتی

سایر عوارض: تاکی کاردی ، احساس ناراحتی در پشت جناغ سینه، فیبریلاسیون دهلیزی ، انقباضات زودرس بطنی ، بی قراری ، خستگی ، ورتیگو، برانگیختگی ، اضطراب ، گیجی ، بی خوابی ، عصبی بودن، کابوس ، هیپوستازی ، هیپوکینزی ، بثورات جلدی ، یا درماتیت اکسفولیاتیو، گرگرفتگی همراه با اتساع عروق پوستی ، خارش ، تهوع ، استفراغ، اسهال، سوهاضمه، دفع غیر ارادی مدفوع، دل درد، تنسموس ، مشکلات دندانی ، دفع دردناک ادرار، کاهش توانایی تنفس، پرش عضلات، رنگ پریدگی ، تعریق، عرق سرد، آنمی همولیتیک ، تاری دید، دو بینی ، ادم، بدحالی ، سفتی گردن، افزایش اشتها.

در دوزهای رایج نیترات ها مت هموگلوبینمی به ندرت روی می دهد. بروز آن وابسته به دوز است. در بیمارانی که زمینه ژنتیک داشته باشند، حتی در دوزهای معمول درمانی نیز ممکن است دیده شود.

(ایران فارما)

 

سردرد ، تاری دید، ضعف، سرگیجه، تاکیکاردی، سنکوپ و کلاپس عروقی، تهوع و استفراغ، دفع غیرارادی ادرار و مدفوع، اتساع عروق محیطی، واکنشهای آلرژیک و موضعی با پماد، عرق سرد، رنگ پریدگی، خشکی دهان، سوزش زیرزبان.

(فارماکولوژی داروهای کاربردی در سی سی یو)

 

**تداخلات:

ضدفشارخون ها باعث کاهش شدید فشار خون میشوند از مصرف همزمان اجتناب کنید.

دی هیدروارگوتامین اثر ضدآنژینی را کاهش میدهد.

سیلدانافیل و الکل باعث کاهش شدید فشار خون میشود.

(راهنمای دارویی پرستاران قلب و سی سی یو)

 

داروهای ضدفشارخون، فنوتازین ها و الکل اثر کاهش فشار این دارو را تشدید می‌کنند. بیمار را از نزدیک مانیتور کنید.

این دارو دستیابی آلکالوتیدهای ارگوت را زیاد کرده و لذا ممکن است باعث شعله‌ور شدن آنژین شود. از مصرف همزمان انها اجتناب شود.

سیلدنافیل اثر هیپوتانسیو نیترات‌ها را تشدید می‌کند. از مصرف همزمان اجتناب شود.

(داروهای ژنریک)

۱٫مصرف نیتروگلیسرین همراه سایر داروهای کاهنده فشارخون ممکن است باعث افت بیش از اندازه فشارخون بیمار شود. در صورت استفاده هم زمان وضعیت بیمار را تحت نظر داشته باشید.

2. الکل آسپرین و مسدودکننده های کانال کلسیمی ممکن است تاثیر نیترات ها را افزایش دهد.
3. نیتروگلیسرین ممکن است آثار دارویی هپارین را کاهش دهد.
4. مصرف همزمان با آلکالوئیدهای ارگوت ممکن است سبب تشدید آنژین شود. از مصرف هم زمان آنها خودداری شود.
5. مصرف هم زمان با مهارکننده های فسفودی استراز تیپ ۵ (سیلدنافیل،تادالافیل و واردنافیل) می تواند موجب تشدید فشارخون بیمار شود. از مصرف هم زمان این داروها با هم خودداری شود.

منبع : http://irannurse.ir