پرسش: دختری ۲ ساله دارم شش ماه پیش در یک فروشگاه دختر بچه ای که کمی از او بزرگتر بود سعی کرد او را بغل کند ولی او را به زمین انداخت از آن روز به بعد دخترم از بچه ها می ترسد. ممکن می باشد بگویید با خودتان او را پارک ببرید و با بچه ها بازی کنید تا حساسیتش از بین برود ولی من تقریبا هر دو روز این کار را می کنم ولی هنوز با اینکه دوست دارد به پارک برود اگر بچه ای به او نزدیک شود با وحشت فرار میکند طوری که امکان زمین نوش جان کردن و صدمه تماشا او وجود دارد و همیشه دوست دارد من یا مادرش در کنارش باشیم و حتی وقتی در کنار او هستیم اگر بچه ای به او نزدیک شود بازی نمی کند و به ما پناه می آورد. آیا این رفتار طبیعی می باشد؟ چه باید بکنیم؟

پاسخ: برادر ارجمند گاه برخی مسایل با خاطره منفی که در ذهن کودکان ایجاد می کنه خیلی دیر از ذهنشون خارج می شه. برای این امر باید صبور باشید و ترس او را کم کم برطرف کنید. مثلا ابتدا اجازه بدین در فاصله دو متری کودکان دیگر باشد و به مرور با همراهیش زمینه را برای بازی او در جمع کودکان فراهم کنید و سپس او را به ناز کردن و لمس یک کودک دیگر ترغیب کنید و بازی هایی را به آن ها یاد دهید که بدون ارتباط پوستی و با فاصله آن ها انجام می شود.

و به تدریج ترس او را از کودکان کاهش دهید. و به مرور وابستگی او را به خود کاهش دهید. مثلا اگر شده ۵ دقیقه دور از شما بازی کند و بعد این زمان را بیشتر کنید. پس از اندکی بهبودی خوب می باشد که او را به مهد بسپارید آن هم به صورت پاره وقتی و با همراهی خود. و به تدریج حضور خود را در کنارش کم کنید. اگر این نوع وحشت در او همچنان کاهش پیدا نکرد باید با نظر یک روان شناس به بازی درمانی ارجاع داده شود.

برای عضویت در خبرنامه نی نی بان و اطلاع از بهترین و پربیننده ترین مطالب، کافی می باشد یک بار فرم عضویت ما را از اینجا پر کنید.