پورتال۱ آرشیو وب فارسی:آشخانه: رئیس جمهور کشورمان گفت: ابعاد فاجعه امسال حج فراتر از آن می باشد که در حد سانحه طبیعی یا مسأله محلی با آن برخورد شود.به گزارش پایگاه تفریحی آشخانه به نقل ازخبرگزاری فارس، متن کامل سخنرانی حسن روحانی رئیس جمهور کشورمان در هفتادمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل به شرح زیر می باشد: سم الله الرحمن الرحیم الحمدلله و الصلوة علی رسول الله و اله و صحبه. آقای رییس من به نمایندگی از سوی ملت بزرگی حرف می گویم که امروز در غم از دست دادن هزاران زائر مسلمان و صدها نفر از هموطنان خود به سوگ نشسته می باشد؛سالمندان، جوانان،بانوان و مردانی که برای انجام مناسک مذهبی در گردهمایی عظیم معنوی و جهانی حج شرکت کرده بودند؛ولی متاسفانه قربانی بی کفایتی و سوء مدیریت مجریان شده و حتی به دلیل عدم پاسخگویی مسئولان، از شناسایی مفقودین و بازگرداندن سریع پیکر قربانیان به خانواده های عزادارشان دریغ شده می باشد. ابعاد فاجعه جان باختن و مجروح شدن هزاران انسان بی گناه از چهارگوشه جهان، فراتر از آن می باشد که در حد یک سانحه طبیعی یا یک مسئله محلی با آن برخورد شود. خسارت جریحه دار شدن عواطف میلیون ها مسلمان بزرگتر از آن می باشد که صرفاً با محاسبات مادی قابل جبران باشد. افکار عمومی خواستار آن می باشد که مسئولان دولت عربستان سعودی بی درنگ، به مسئولیت بین المللی خود در تأمین دسترسی کنسولی فوری برای شناسایی سریع و بازگرداندن بدون تأخیر اجساد مطهر عمل نمایند. همچنین ضروری می باشد شرایط لازم را برای بررسی مستقل و دقیقِ علل و عوامل این فاجعه و روش های پیشگیری از تکرار آن، در آینده فراهم نمایند. آقای رئیس، آقای دبیرکل عالیجنابان خانم ها، آقایان من به نمایندگی از ملتی حرف می گویم که دو سال قبل بار دیگر به تعامل سازنده با جهان رأی داد و اینک با افتخار می توانم اعلام کنم که «امروز، فصل جدیدی در روابط ایران با جهان آغاز شده می باشد.» دو سال پیش، مردم ایران در یک انتخابات توأم با رقابت به برنامه ای رأی دادند که ضمن حفظ حقوق، منافع و امنیت ملی ، خواستار تحکیم صلح، و گفتگوی سازنده با جهان بود. این ارادة ملی با یک برنامة دقیق و روشن دیپلماتیک ـ در «برنامه جامع اقدام مشترک» میان جمهوری اسلامی ایران و ۶ قدرت جهانی متجلی شد که بلافاصله پس از توافق، با تصویب شورای امنیت سازمان ملل متحد به یک سند بین المللی بَدَل گردید. این سند از نظر حقوق بین الملل، سازه استواری می باشد که برای اولین بار در تاریخ ملل، دو طرف، به جای مذاکره پس از جنگ برای دستیابی به صلح، پیش از مخاصمه، به مصالحه دست یافتند. من در اینجا لازم می دانم بر نقش همة مذاکره کنندگان تأکید کنم. ما تصمیم گرفته بودیم با حفظ اصول خود، فضایی تازه را رقم بزنیم و این کار را کردیم. آنجا که لازم بود جلو رفتیم و آنجا که لازم بود شهامت انعطاف را داشتیم؛ و در همه جا از ظرفیت حقوق بین الملل استفاده کردیم و توانمندی گفتگوی سازنده را به خوبی آشکار ساختیم. نکته کلیدی در موفقیت گفتگو، این واقعیت می باشد که، هر بازیگری در نظام بین الملل که در پی خواسته های حداکثری باشد و جایگاهی برای طرف مقابل خود باز نکند نمی تواند حرف از صلح، ثبات و توسعه یافتگی بزند. همانگونه که در تجارت و فعالیت اقتصادی، باید منافع طرفین در نظر گرفته شود، در سیاست نیز چند جانبه گرایی و بازی های برد ـ برد، باید مبنا واقع شود. آقای رئیس! سازمان ملل متحد، برای تضمین صلح و امنیت جهانی پس از دو جنگ جهانی، به وجود آمد، اگرچه متأسفانه در اکثر موارد این نهاد مهم بین المللی، موفق یا مؤثر نبوده. اما این بار باید گفت سازمان ملل تصمیم درستی گرفت. ما با وجود آن که به تصویب قطعنامه های ناعادلانه علیه جمهوری اسلامی ایران و تحریم ملت و دولت ایران در اثر سوءتفاهمات و بعضاً دشمنی های آشکار برخی کشورها، معترضیم اما بنا به آن ضرب المثل قدیمی ایرانی، معتقدیم که هرجا که جلوی ضرر گرفته شود، منفعت می باشد. امروز همان روزی می باشد که جلوی ضرر گرفته شده می باشد. قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت با وجود برخی کاستی های جدی ،تحولی مهم و مبنایی برای لغو قطعنامه های تحریم علیه ایران بود.ما عملکرد شورای امنیت در گذشته را غیر منصفانه می دانیم و تاکید می کنیم که ایران به دلیل فتوای مهم رهبری و نیز دکترین دفاعی خود هرگز قصدِ تولید سلاح هسته ای را نداشته و بنابراین قطعنامه های تحریمی علیه ایران ناعادلانه و غیرقانونی بوده اند. تحریم های شورای امنیت و نیز تحریم های یکجانبه برخی از کشورها بر اساس توهمات و اتهامات بی پایه اِعمال شدند و شرایط سختی را به مردم ما تحمیل کردند. اما این تحریمها هیچگاه در سیاستی که اتخاذ کرده بودیم و در نحوة برخورد ما با مذاکرات، موثر نبودند. ما در این مذاکرات ثابت کردیم که روی میز ایران، چیزی جز منطق، استدلال و اخلاق و نیز در صورت لزوم، دفاعِ مشروع و قاطع از خود و منافع خویش در برابر هر گونه تجاوز، وجود ندارد. که نهایتا ایالات متحده نیز وادار شد تا تحریم و فشار را کنار گذاشته و میز مذاکره را برگزیند. ۷کشور و اتحادیه اروپایی در این مذاکرات، زمان و سرمایة دیپلماتیک فراوانی صرف کردند و لذا باید برای حفظ و اجرای توافق نیز، تمام تلاش خود را بکار گیرند.پایبندی طرفین به انجام تعهداتشان را، اصلی ترین عامل موفقیت در روند اجرایی مذاکرات می دانیم. به موازات اجرای برجام، ما همچنین انتظار داریم که کشورهای هسته ای گامهای لازم را در جهت اجرای تعهدات خود بر طبق ماده ۶ ان پی تی، یعنی خلع سلاح کامل هسته ای، بردارند. همچنین انتظار داریم که آنها در جهت ایجاد منطقة عاری از سلاح هسته ای در خاورمیانه، نقشی مثبت ایفاء کنند و اجازه ندهند رژیم صهیونیستی همچنان، تنها مانع بر سر راه تحقق این مهم باشد. آقای رئیس، توافق هسته ای که نمونة درخشانی از «پیروزی بر جنگ» می باشد، توانسته سایه تخاصم و حتی جنگی دیگر و تنشی دامنه دار را از سر خاورمیانه دور کند، می تواند و باید، سرآغاز دوره ای جدید و موجب نتایجی مثبت برای صلح و ثباتی پایدار در قسمت نیز باشد. از نظر ما توافق حاصله، هدف نهایی نیست، بلکه تحولی می باشد که می تواند و باید، مبنای دستاوردهای بیشتری باشد. با توجه به اینکه این توافق هم مبنایی عینی فراهم کرده و هم الگوی مناسبی به دست داده، می تواند در جهت تحولی اساسی در قسمت، عمل نماید. سیاست ما این می باشد که در فضای جدید، حرکت صلح جویانة خود را در قسمت، بر مبنای همان قاعدة برد ـ برد، ادامه دهیم و به نحوی عمل کنیم که همه، در قسمت و جهان از مزایای این فضای جدید بهره مند شوند. می توانیم از این فرصت برای توجه به آینده و اجتناب از تمرکز بر گذشته استفاده کنیم و روابط خود را با کشورهای قسمت، بویژه همسایگانمان، بر اساس احترام متقابل و منافع مشترک و جمعی، بازسازی کنیم. متاسفانه، قسمت خاورمیانه و شمال آفریقا به یکی از متلاطم ترین مناطق جهان تبدیل شده می باشد.تداوم و تشدید چنین وضعی می تواند موجب سرایت تشنج به دیگر مناطق جهان شود. در جهانِ به هم پیوسته و بدون مرز کنونی، کشورها و مناطق مختلف، به سختی می توانند مرزهای خود را نفوذ ناپذیر کنند و مانع اشاعه ناامنی و بی ثباتی شوند. خطر بزرگ و اصلی در جهان امروز آن می باشد که، سازمان های تروریستی به حکومت های تروریستی تبدیل شوند. ما متأسفیم که قیام های ملی در قسمت ما توسط تروریست ها به انحراف کشیده شوند و به جای صندوق رأی، اسلحه و ترور سرنوشت ملت ها را تعیین نماید. ما پیشنهاد می کنیم که رقابت با تروریسم به یک سند و قاعدة الزام آور بین المللی بدل شود و هیچ دولتی حق نداشته باشد از تروریسم به عنوان یک روش مداخله جویانه در امور ملت ها حمایت کند. ما آماده ایم که برای نابودی تروریسم و بسترسازی برای تحولات دموکراتیک در قسمت کمک کنیم و اجازه ندهیم اسلحه به ابزار تحول، بدل شود. ما همان گونه که در عراق و افغانستان به استقرار دموکراسی کمک کردیم آماده کمک به دموکراسی در سوریه و نیز یمن هستیم. ما از تداوم قدرت با رأی ملت و نه اسلحه حمایت می کنیم. ما از حکومت اکثریت با حفظ حقوق اقلیت دفاع می کنیم. ایران امروز با حفظ میراث تاریخی و فرهنگی خود، مشاهده به آینده دارد. نه فقط آینده ای دور بلکه آینده ای نزدیک با چشم اندازی روشن از همکاری و همزیستی. من خطاب به همة دولت ها و ملت ها می گویم: ما گذشته را فراموش نمی کنیم اما نمی خواهیم در گذشته بمانیم. ما جنگ و تحریم را از یاد نمی بریم، اما به صلح و توسعه فکر می کنیم. ما در «برنامه جامع اقدام مشترک» تنها، در پی دستیابی به یک توافق هسته ای نبودیم. ما می خواهیم حرکتی تازه و سازنده را برای بازآفرینی نظم جهانی پیشنهاد کنیم. نظمی براساس احترام متقابل،عدم دخالت در امور داخلی دیگران، همکاری مستمر و همزیستی دائم میان اعضای ملل متحد.برای آنکه آینده ای صلح آمیز بسازیم باید از گذشته های تلخ عبرت بیاموزیم ما می دانیم که تنها راه حفظ و تداوم صلح، توسعه می باشد. صلح بدون توسعه تنها یک زنگ تفریح می باشد تا انبارهای خشم و کینه انباشته شود. اما صلحِ همراه توسعه، خالی کردن آن انبارها از خشم و کینه و انباشتن آنها با امید و احترام ملت ها به دیگران می باشد. ما بارها گفته ایم که تنها راه ریشه کنی تروریسم در خاورمیانه از بین بردن زمینه های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی آن می باشد. تعامل اقتصادی در بسترِ به رسمیت شناختنِ تفاوت های فرهنگی، می تواند امنیت پایدار را به ارمغان آورد و قسمت را به کانونِ صلح و توسعه تبدیل کند. ایرانِ پس از برجام آمادگی دارد نشان دهد که راه عملی امنیت و ثبات، توسعه در سایة تعامل اقتصادی می باشد. ایران با همة ظرفیت های اقتصادی و فرهنگی خود آمادگی دارد که به کانونی برای مشارکت در سرمایه گذاری صادرات گرا تبدیل شود و نشان دهد که به جای صلح ناپایدار مبتنی بر تهدید،می توان صلح مبتنی بر توسعه و منافع مشترک را انتخاب کرد، که حاصل آن امنیت پایدار خواهد بود. ما امیدواریم با همسایگان خود در همه عرصه های اجتماعی و اقتصادی همکاری های گسترده ای داشته باشیم و از طریق همگرایی اقتصادی به تفاهم سیاسی و حتی همکاری های ساختاری امنیتی نیز دست یابیم. در نظام بین الملل امروز پیوند متقابل اقتصاد کشورها به یکدیگر مهمترین عامل برای تسهیل تعامل سیاسی و کاهش چالشهای امنیتی می باشد. آقای رئیس من در سال ۲۰۱۳ از همین جایگاه، ندای رقابت با خشونت و افراط گرایی و تروریسم سر دادم؛ و شما نمایندگان جامعه جهانی با آراء یکپارچه و گرانقدر خود، بر آن مُهر تأیید زدید و قطعنامه wave پدید آمد. اندیشه اجرایی کردن wave، نیازمند راهکارهای مصلحانه و تجربه شده در عرصه دیپلماسی می باشد و خوشوقتم که اینک می توان با پیوند تجربه برجام و آراء گران سنگ حامیان wave، طرح مناسبی برای حل مشکل قسمت خاورمیانه خُرد شده در زیر پنجه های ق ساوت و شقاوت، تدوین نمود. من برای مقابله با جهل، دیکتاتوری، فقر، فساد، تروریسم و خشونت، و مقابله با اثرات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و امنیتی آن، جهان و بویژه کشورهای قسمت را به تدوین یک “برنامه جامع اقدام مشترک” برای این رقابت و ایجاد «جبهه متحد رقابت با افراط گرایی و خشونت»، دعوت می نمایم. جبهه ای که باید از طریق گفت وگو، حرکتی جمعی و جهانی برای حل جدّی معضلات قسمت ای ایجاد نماید؛ از کشتار مردم بیگناه و بمباران غیر نظامیان، و ترویج خشونت و انسان کشی جلوگیری نماید؛ و با حمایت از حکومت های مرکزی مستقر، ثبات را فراهم نماید و بالاخره پس از ایجاد آرامش و ثبات، دموکراسی و حکومت مردم سالار را در خاورمیانه برقرار نماید. خانم ها ، آقایان عراق، سوریه و یمن، مدل های یکسانِ بحران آفرینی از طریق ترور، افراطی گری، خشونت، کشتار، تجاوز، و بی تفاوتی جامعه جهانی هستند؛ نمونه های همسانِ آوارگی، پناهندگی، بی خانمانی، و گریز از وحشتِ جنگ و بمباران ؛ کشورهائی همانند، با درماندگی جامعه جهانی برای حل معضلات پدید آمده بر اساس خواست های نادرست تازه واردان قسمت ای و خوش باوران عرصه فرامنطقه ای ؛ که اینک موج خسارت های آن از جهان عرب تا اروپا و آمریکا را درنوردیده و به نابودی آثار مدنیت و تمدن های دیرپا و ارزشمند، و در وجهی کلان تر به کشتار انسانیت انجامیده می باشد. . فراموش نکنیم که ریشه های جنگ و ویرانی و ترور امروز، در اشغالگری و تجاوز و مداخلات نظامی دیروز نهفته می باشد. اگر تجاوز نظامی آمریکا به افغانستان و عراق نبود و اگر حمایت بی حساب آمریکا از اقدامات ضد انسانی رژیم صهیونیستی علیه ملت مظلوم فلسطین نبود، امروز تروریستها بهانه ای برای توجیه جنایات خود نمی یافتند. ضروری می باشد دولت آمریکا به جای تحریف واقعیت های قسمت و ایراد اتهامات ناروا علیه دیگران سیاستهای خطرناک خود و متحدان قسمت ای اش را که به افراطی گری، خشونت و فرقه گرایی در قسمت دامن می زند؛ پایان دهد و با آرمانها و خواست مردم قسمت هماهنگ شود. آقای رئیس علیرغم مشکلات موجود در قسمت ، ما به آینده ای پر امید باور داریم، و تردید نمی کنیم که با سرپنجه تدبیر می توانیم با بهره گیری از ظرفیت های قوی و جدیدی که برشمردیم و تکیه بر پشتوانه تمدنی و عزم جدی بر این مشکلات غلبه نماییم.ما در پرتو تعالیم آسمانی، به آینده روشن بشریت برای زندگی انسانها در صلح و آرامش و معنویت ایمان داریم. ما به اراده ملت ها در انتخاب نیکی و پاکی باور داریم. ما باور داریم که “والعاقبة للمتقین” ؛ پیروزی پایانی از آنِ پارسایانِ پاک طیینت خواهد بود. از توجه شما سپاسگزارم. انتهای پیام/

دوشنبه ، ۶مهر۱۳۹۴

[تماشا متن کامل خبر]