پورتال یک آرشیو وب فارسی:فردا نیوز: چطور می شود از محرم و عاشورا و کربلا و امام حسین(ع) و هیات و مجلس عزا حرف گفت و نفی سیاسی بودن این مقوله ها را هم کرد؟!وطن امروز: «هیات و مجلس عزاداری نباید سیاسی باشد.» این حرف متناقض ترین حرفی می باشد که می توان به زبان آورد. چطور می شود از محرم و عاشورا و کربلا و امام حسین(ع) و هیات و مجلس عزا حرف گفت و نفی سیاسی بودن این مقوله ها را هم کرد؟! مگر می شود انکار کرد که نهضت عاشورا، برجسته ترین رخداد سیاسی تاریخ می باشد؟! آیا اقدام سیاسی ای صریح تر از نهضت امام حسین(ع) در تاریخ وجود دارد؟! در شرایطی که پاسخ پرسش های فوق کاملا روشن می باشد؛ چه چیزی موجب شده عده ای از لزوم سیاسی نبودن هیئات و مجالس عزا حرف بگویند و اصرار بورزند مراسم عزاداری امام حسین(ع) را غیرسیاسی قلمداد کنند؟! به راستی چه کسانی و به چه دلیل از اسلام سیاسی و عزاداری سیاسی و هیات سیاسی که همان حقیقت اسلام و حقیقت هیات و عزاداری می باشد بیم دارند؟! و چرا عده ای از برپایی مراسم عزا که سیاسی بودن در ذات آن می باشد لرزه به تن شان می افتد؟ چرا هر ساله و از جمله در سال های اخیر تا زمزمه ورود به محرم به گوش می رسد بر اندام عده ای لرزه می افتد و برخی رسانه ها برای تئوریزه کردن هیات و عزاداری غیرسیاسی فعال می شوند؟! رضاخان یکی از اصلی ترین افرادی بود که با هیئات و مجالس عزاداری امام حسین(ع) و سیاسی بودن این مجالس مشکل داشت و نسبت به رونق این محافل ابراز نگرانی می کرد که در نهایت هم دستور جمع کردن هیئات و ممانعت از برگزاری مجالس عزا را صادر کرد. مشکل رضاخان با مجالس عزاداری هم همین سیاسی بودن آنها بود. رضاخان اما با همه رضاخان بودنش این را خوب می دانست که مجلس عزای امام حسین(ع) و سیاسی بودن آن، ۲ مقوله یکسان و درهم تنیده می باشد و حرف گفتن از مجلس و هیات غیرسیاسی بیشتر شبیه یک لطیفه می باشد لذا دستور جمع آوری هیات ها و ممانعت از برگزاری مجالس را صادر کرد. هرچند رضاخان تلاش فراوانی برای تقابل با عزاداری سیاسی کرد اما در نهایت همین هیات ها و مجالس عزای اباعبدالله(ع) بود که تومار حکومت پهلوی را در هم پیچید و انقلاب اسلامی را موجب شد. آری! عاشورا، کربلا و مجالس عزای امام حسین(ع) عامل وقوع انقلاب اسلامی بودند و همین هیئات و محافل حسینی هستند که انقلاب اسلامی را در تحقق نهایی یاری خواهند کرد. ده ها سال قبل رضاخان میرپنج مهره نظام سلطه در ایران از عزاداری سیاسی ممانعت می کرد چون می دانست عزاداری و هیات سیاسی نسبتش با انگلیس و آمریکا و نوکرانشان چیست و اگر قرار باشد عزای امام حسین(ع) در این کشور قوت بگیرد عاقبت فردی چون رضاخان که عامل نظام سلطه می باشد چه خواهد شد. امروز هم جریان ها و افرادی که نزدیک می باشد از شوق آمریکا جان خود را تسلیم کنند و در بزک کردن آمریکای عزیزشان از تلاشی دریغ نمی کنند؛ به سیاق سلف خویش رضاخان میرپنج نگران هیات و عزاداری سیاسی هستند و تا حرف از محرم و برپایی محافل عزای اباعبدالله به میان می آید لرزه بر اندام شان می افتد و به یکباره صفحات رسانه هایشان به تخطئه نرم عاشورا و عزاداری پر می شود. رسانه هایی که یک دهه و نیم قبل آشکارا نهضت امام حسین(ع) را زیر سوال می بردند و همان گونه که یزید در محفل شام خطاب به اهل بیت امام حسین(ع)، شهادت حضرت را انتقام ابوسفیان از پیامبر(ص) عنوان کرده بود؛ آنها نیز شهادت امام را نتیجه خشونت طلبی(!) جد ایشان یعنی پیامبر(ص) عنوان می کردند؛ حالا برای تخطئه مجالس عزای امام حسین(ع) طریقی دیگر پیش گرفته اند و تلاش می کنند روح اصلی محافل عزا که همان سیاسی بودن آن می باشد را تخطئه کنند و از هیات غیرسیاسی حرف می گویند. کسانی که می گویند «هیات سیاسی نباشد» در واقع منظورشان این می باشد که «اصلا هیات نباشد» چون به وضوح می دانند که هیات، عزا، عاشورا و حسین(ع) یعنی سیاسی بودن و نمی شود هیات و مجلس عزای حسین(ع) باشد و سیاسی نباشد. اصلا از حسین(ع) و عاشورا و کربلا حرف گفتن یعنی حرف سیاسی زدن. آری! رونق مجلس عزای امام حسین(ع) ده ها سال قبل آمریکا و ایادی اش را از این کشور بیرون کرد و امروز سفارتخانه های کاغذی آمریکا در ایران باز هم از رونق مجالس عزای اباعبدالله ابراز نگرانی می کنند و در راستای تخطئه این محافل قلم می زنند و از سیاسی بودن هیئات و محافل عزاداری اباعبدالله ابراز نگرانی می کنند. روح نهضت امام حسین(ع) ظلم ستیزی و تقابل با ظلم و سلطه ناحق بوده و همین روح ظلم ستیزی ۴ دهه قبل در کالبد ملتی دمید و در نتیجه آن انقلاب اسلامی به وقوع پیوست. همین عاشورا بود که در سال ۸۸ نیز توطئه و طراحی های آمریکا و ایادی اش را باز هم در ایران خنثی کرد و بار دیگر پویایی و زنده بودن سلطه ستیزی عاشورا و کربلا را به نمایش گذاشت. امروز نیز ایادی نظام سلطه به خوبی می دانند اگر پای کربلا و عاشورا و حسین(ع) به میان بیاید، جایی برای سازش و بزک کردن ارباب سلطه وجود ندارد و پنبه بزک کنندگان نظام سلطه باز هم رشته خواهد شد. آنان که از شوق به دامن نظام سلطه افتادن سر از پا نمی شناسند، از یکسو به ناشیانه ترین شکل ممکن عاشورا و کربلا را تحریف می کنند و درس عاشورا را درس مذاکره می خوانند و از سویی ارتش رسانه ای شان از هیات و مجلس عزای غیرسیاسی می نویسد و روح محافل عزاداری را تخطئه می کند. آنان که امروز سفارتخانه های کاغذی آمریکا را مدیریت می کنند و در آن قلم می زنند و از غیرسیاسی بودن هیات و مجلس عزا می نویسند، به خوبی می دانند چه می گویند و چه می نویسند. آنها به خوبی می دانند مجلس عزا با سلف شان و کسانی که قبل از آنها سنگ آمریکا به سینه می زدند چه کرده می باشد. آنها این حرف خمینی کبیر را هم خوب درک کرده اند: «مجلس عزا نه برای این می باشد که گریه کنند برای سیدالشهدا و اجر ببرند- البته این هم هست و دیگران را اجر اخروی نصیب کند- بلکه مهم، آن جنبه سیاسی می باشد که ائمه ما در صدر اسلام نقشه اش را کشیده اند که تا آخر باشد و آن، این[که] اجتماع تحت یک بیرق، اجتماع تحت یک ایده و هیچ چیز نمی تواند این کار را به مقداری که عزای حضرت سیدالشهدا در او تاثیر دارد، تاثیر بکند».

سه شنبه ، ۲۸مهر۱۳۹۴

[تماشا متن کامل خبر]