نتايج مطالعات مرکز پيشگيري و کنترل بيماري‌ها در آمريکا نشان مي‌دهد طي دو دهه گذشته تعداد زايمان‌هاي زودتر از موعد بدون دليل پزشکي افزايش قابل ملاحظه‌اي داشته است، به طوري که از سال ۱۹۹۲ به بعد در آمريکا، بطور متوسط طول مدتي که نوزاد در رحم مادر است، ۷ روز کاهش يافته است.

آماري که از بررسي ۱۸ هزار زايمان در سال ۲۰۰۷ بدست آمد، نشان داد که ۹/۶ درصد ميزان زايمان‌ها در اين سال زودهنگام بوده است.

محققان مي‌گويند: حاملگي کوتاه مدت در رشد ريه‌ها، بينايي، وزن و گاهي مغز جنين اثرات منفي بر جاي مي‌گذارد. به نحوي که نوزاداني که زودتر از موعد بدنيا مي‌آيند، بيشتر از حد نرمال مي‌خوابند همچنين در يادگيري تغذيه از سينه مادر خود دچار مشکل هستند، خطر بروز يرقان و دهيدراسيون در اين نوزادان بيشتر از نوزادني است که در موعد مقرر يعني هفته ۴۰ بارداري بدنيا آمده‌اند.

دکتر برايان اوشيرو، رييس بخش بانوان و زايمان دانشگاه لوما ليندا معتقد است که هر روز و هفته‌اي که زايمان زودتر از هفته ۳۹ اتفاق بيفتد، احتمال خطر بيشتر است؛ هر چند ممکن است تعداد زيادي از اين نوزادان مشکلي نداشته باشند.

حاملگي طبيعي ۴۰ هفته است، هر چند محققان معتقدند که ۳۹ هفته کامل نيز مشکلي ايجاد نمي‌کند و بسياري از زايمان‌هاي طبيعي در کمتر از اين هفته اتفاق مي‌افتند و يا گاهي به علت پزشکي بايد زايمان زودتر انجام شود اما مشکل زماني است که نوزاد هنگامي كه آماده نيست، بدنيا بيايد.

نی‌نی‌بان جدیدترین و بهترین مطالب خود را در تلگرام و از طریق سه کانال «راهنمای بارداری»، «کودک‌یاری» و «سلامت جنسی» در اختیار شما قرار می‌دهد.