بهگزارش بخش مالی سیانان، در مقایسه با
هنگکنگیها، شهروندان پاریس با سالانه تنها ۱۶۰۴ ساعت کار معادل هفتهای
۳۵ ساعت، حدود ۱۰۰۰ ساعت نسبت به هنگکنگیها کمتر کار میکنند و جزو
تنآساترین مردم جهان شناخته میشوند.
بنابر این گزارش، منظقه بمبئی
هند، از حیث میزان ساعات و فعالیت کاری در رتبه دوم قرار میگیرد. در این
منظقه که در بین پرجمعیتترین شهرهای جهان می باشد، میانگین ساعات کاری در سال
۲۲۷۷ ساعت می باشد.
بنابر اعلام سازمان همکاریهای اقتصادی و توسعه
(OECD)، مکزیکوسیتی نیز جزو شهرهایی محسوب میشود که بیشترین ساعات کاری را
در اخیتار دارد. بنابراین تعجبی ندارد که بشنویم مردم این منظقه در سال
بهطور میانگین حدود ۲۲۶۱ ساعت کار میکنند. بدین ترتیب این منظقه در رتبه
سوم پرکارترین مردم جهان قرار میگیرد. این رقم حتی از پرکارترین شهروندان
آمریکایی یعنی ساکنان شیکاگو که سالانه ۲۰۳۰ ساعت کار میکنند هم بالاتر
می باشد.
ساکنان منظقه دهلینو، دیگر منظقه هندی با ۲۲۱۴ ساعت کاردر سال، در رتبه چهارم پرکارترینهای جهان قراردارند.
شهروندان
بانکوک سالانه بهطور میانگین ۲۱۹۱ ساعت کار میکنند درحالیکه تنها ۹ روز
مرخصی با حقوق دارند. کارگران این منظقه که تنها ۱۶ تعطیل رسمی دارند،
پنجمین مردم پرتلاش جهان هستند.
گرچه امیرنشین دوبی به داشتن
آسمانخراشهای سربهفلک کشیده سر شناس می باشد، اما ممکن است بسیاری از مردمی که از
بیرون به زرق و برقهای این منظقه مشاهده میکنند ندانند که در پشت این
زیباییهای ظاهری چه کارگران زحمتکشی با چه شرایط کاری دشواری فعالیت
میکنند. بنابر اعلام UBS، کارگران شاغل در دوبی، سالانه ۲۱۸۶ ساعت کار
میکنند که از این حیث در رتبه ششم پرکارترین مردم جهان قرار میگیرند.
آنها رویهم رفته تنها ۳۰ روز مرخصی با حقوق و تعطیل رسمی دارند.
کارگران
نایروبی، پایتخت کنیا نیز با میانگین سالانه ۲۱۸۴ ساعت کار و تنها ۲۲ روز
مرخصی بدون حقوق، هفتمین مردم پرکار جهان هستند. پس از آنها، ساکنان تایپه
در تایوان با سالی ۲۱۴۱ ساعت کار، و ساکنان جاکارتا، پایتخت اندونزی با
میانگین ۲۱۰۲ ساعت کار در سال، در رتبههای هشتم و نهم پرتلاشترینهای
جهان قرار دارند. مردم جاکارتا همچنین با ۱۲ روز، یکی از کمترین مرخصیهای
باحقوق جهان را دراختیار دارند.
در این ردهبندی، کارگران بوگوتا، پایتخت کلمبیا، با سالانه ۲۰۹۶ ساعت کار، در بین کوشاترین مردم جهان، در رتبه دهم قرار دارند.
بدون دیدگاه