آیا دوست ندارید در كنار افراد دیگری كه همگی به تازگی پدر شده اند بنشینید، و از آنها بپرسید كه زندگی به همراه نوزاد كوچكشان واقعا چگونه است؟ این دقیقا همان برنامه ای است كه در ۵۰ بیمارستان در سراسر ایالات متحده اجرا می شود.

آقای Greg Bishop، موسس این برنامه ها كه خودش پدر چهار فرزند است، می گوید: «بچه ها ممكن است برای والدین، خصوصا پدرها، كمی ترسناك باشند. باید كسانی را كه به تازگی پدر شده اند به اینگونه جلسات دعوت كرد، تا بتوانند احساس كنند كه واقعا پدر خوب و شایسته ای هستند».

پس با هدف كمك به مردان برای لذت بردن از زندگی با نوزادشان، و اینكه بتوانند از ابتدا در امور مربوط به نوزاد با همسرشان همكاری كنند، او یك برنامه جدید برای آنان كه بچه دار شده اند ابداع كرد: از پدرها خواست تا به همراه نوزادانشان به كلاس بیایند و نقش معلم را ایفا كنند، تا سایر افراد، یعنی مردهایی كه در انتظار به دنیا آمدن اولین فرزندشان هستند، به عنوان آموزش گیرنده سر كلاس بنشینند و سوالات خود را درباره همه چیز؛ از بغل كردن نوزاد تا تشخیص صدای انواع مختلف آروغ ها، از معلم ها بپرسند. افرادی كه در كلاس حاضر می شوند، یك قرار ساده با هم می گذارند و همین قرار ساده، ضامن موفقیت و پایداری كلاسها است: آموزش گیرندگان قول می دهند پس از اینكه نوزادشان به دنیا آمد، سر كلاس بیایند، معلم شوند و پدران جدید را راهنمایی كنند.

ده نكته مهم كه می تواند ضامن موفقیت آن مردهایی باشد كه منتظر به دنیا آمدن نوزادشان هستند عبارتند از:

از بهترین كسانی كه می توانند به شما كمك كنند، یاد بگیرید
از پرسنل شیرخوارگاه بیمارستان بخواهید تا نحوه تعویض پوشك، قنداق كردن و حمام كردن نوزاد را به شما یاد بدهند. ممکن است برخی از پدرها بخواهند كه خودشان (در بیمارستان، در بین پرستاران و اعضای خانواده)، اولین پوشك بچه را عوض كنند؛ آنها با این كار می خواهند اعلام وجود كنند. اما اگر از این روش خوشتان نمی آید، افراد باتجربه تر به شما پیشنهاد می كنند كه از پرستاران بخواهید روش انجام دادن این “كارهای اصلی” را به شما یاد بدهند. این كار، به نفع شما خواهد بود: دیگران در مورد شما قضاوت متفاوتی خواهند داشت. احتمالا با خود خواهند گفت كه شما از آن پدرهای قدیمی و سنتی كه در نگهداری از بچه به بانوان كمك نمی كنند، نیستید؛ می توانید به سرعت در زمینه یكی از كارهای مربوط به نوزاد، حرفه ای شوید و می توانید مسوولیتها و كارها را بین خود و همسرتان تقسیم نمایید.

واقعیت این است كه دوران حاملگی گذشته است؛ حتی اگر در آن دوران هم به همسر خود كمك نمی كردید، الان زمان آن فرا رسیده است كه روش خود را تغییر دهید. بجنبید! هر چه كارهای بیشتری از نوزاد را انجام دهید، احساس دلبستگی بین شما و او زودتر پدید می آید.

به غریزه خود اعتماد كنید
پس از مدتی، شما در امور مربوط به نوزاد خود، متخصص خواهید شد. برخی از پدرها به قدری دستپاچه هستند كه حتی از بغل كرن نوزاد خود نیز می ترسند. اگر نوزاد دیگری را به آنها بدهیم تا بغل كنند، اكثر آنان، هر چند می خواهند این مار را بخوبی انجام دهند اما در ابتدا آنقدر دستپاچه اند كه نوزاد را خیلی محكم به خود فشار می دهند. ولی پس از ۵ دقیقه، آرامش خود را پیدا می كنند و نوزاد را به آرامی در آغوش می گیرند.

كافی است تنها چند بار از چنین مشوقهایی استفاده كنید تا پدران پیشرفت فوق العاده ای از خود نشان داده و ماهر شوند. آنهایی كه در اوائل تولد نوزاد خود از جمله این پدران دستپاچه بوده اند، به آنهایی كه در انتظار تولد اولین فرزند خود به سر می برند، می گویند كه آنها به هر حال باید با كودك خود ارتباط برقرار كرده و بخشی از كارهای او را بر عهده بگیرند: پوشك او را عوض كنید، كودك را بغل كرده و آرام كنید، به غریزه خود اعتماد كنید، و ظرف دو روز، شما هم از دستپاچگی درآمده و به یك پدر عادی و نرمال تبدیل خواهید شد!

صبور و مطمئن باشید
صحبت كردن و حمایت از مادران جدید، كلیدهای اصلی رابطه عاطفی والدین در دوران جدید هستند. پدرها عمدتا می گویند كه مهمترین وظیفه ای كه در هفته های اول بر عهده آنها بود، صبوری كردن و مراقبت از همسرشان بوده است. پدرهای باتجربه تر معمولا به “تازه كارها” توصیه می كنند كه به همسرشان سخت نگرفته و فرصت دهند كه خودش را پیدا كند: همسر شما، یعنی مادر نوزاد، در حال تحمل مشكلات فیزیكی ناشی از زایمان است و همه زندگی او در اثر تولد نوزاد وارونه شده است، هرچند این تغییر ممكن است بسیار هم شیرین باشد.

در عین حال، حتی اگر یك روز كارتان بسیار هم سنگین بود، اما برای همسر شما مانند این است كه شما به مرخصی رفته اید، زیرا كار او در خانه بسیار سنگین تر بوده است. پس صبور بوده و پشتیبان او باشید. توصیه استاندارد این است: بعدازظهر به همسر خود تلفن بزنید؛ زیرا او یك نیم روز سخت و سنگین را پشت سر گذاشته و ممکن است از شدت خستگی در این فكر باشد كه چرا روز تمام نمی شود؛ پس به او بگویید كه قدر تلاشهای او را می دانید.

موضع خود را حفظ كنید
به هیچ كس اجازه ندهید كه شما را از كودكتان جدا كند: نه مادر همسرتان، نه دوستانتان، و نه رییس تان در شركت. ممكن است شرایطی به سادگی پیش بیایند كه یك پدر تازه كار حس كند از مراقبت و نگهداری از كودك، كنار گذاشته شده است، یا اینكه احساس كند از عهده هیچ كاری بر نمی آید. ممکن است برخی از كارها را پدران به گونه ای متفاوت از مادران انجام دهند. این مسئله طبیعی است. اگر مشكلی وجود دارد (مثلا كسی با روش شما مخالفت می كند)، نوزاد را به یك اتاق دیگر برده و آنچه را فكر می كنید صحیح است انجام دهید. مدت زمانی را برای سپری كردن با نوزاد خود اختصاص دهید. خصوصا در یك ماه اول، بطوریكه فقط شما و نوزادتان باشید؛ بدون حضور هیچ كس دیگر.

ممکن است شما در این مسیر با مشكلاتی مواجه شوید؛ اما نكته كلیدی آن است كه باید از پس این مشكلات برآیید: اگر به یك روش نشد روش دیگری را امتحان كنید. وقتی موفق شوید، اضطراب شما نیز از بین خواهد رفت.

پدران با تجربه همگی بر این عقیده اند كه اگر مدت زمانی را با كودكتان به تنهایی سپری كنید، موجب می شود واقعا احساس “پدر بودن” به شما دست بدهد. همچنین، این تنها راهی است كه به شما كمك می كند تا پیشرفت كنید: مثلا یاد بگیرید هنگامی كه كودك گریه می كند او را آرام كنید، نه اینكه یك نفر دیگر (مثلا همسرتان) را صدا كرده و كودك را به او بدهید تا آرام كند. در واقع اگر به پدران فرصت داده شود، آنها در حل مسائل و مشكلاتشان، بسیار خلاقانه عمل خواهند كرد. این مسئله می تواند آرام كردن كودك در حال گریه باشد، یا یادگیری نحوه گذاشتن كودك در رختخوابش به صورتی كه از خواب بیدار نشود.

سعی كنید مسائل مختلف را به صورت خانوادگی (فقط شما، همسرتان و نوزاد) یاد بگیرید
اجازه ندهید كمكهای دیگران، حالت دخالت در زندگی شما را پیدا كند. اقوام یا دوستانی كه می خواهند به شما كمك كنند، ممكن است دردسرهایی هم درست كنند، مثلا همسر شما و مادرش ممكن است به گونه ای عمل و برخورد كنند كه نقش شما به عنوان «پدر» كمرنگ شده و در عمل به حاشیه رانده شوید. بسیاری از پدرها می گویند كه تا زمانی كه اقوام دور و بر آنها را گرفته بودند، نتوانستند واقعا “پدر” باشند. اما این روزهای آغازین پس از تولد، مرحله ای بسیار حیاتی در شكل گیری خانواده است. یك توصیه خوب: می توانید چند روز اول را به همراه همسر و نوزاد خود در هتل بگذرانید، و از اقوام و دوستان بخواهید كه در امور منزل به شما كمك كنند نه در نگهداری از نوزاد. به این صورت، مادر، پدر و نوزاد می توانند بر روی ارتباط بین خود تمركز نمایند.

كودك شما قابل حمل است!
شما می توانید نوزاد خود را همه جا ببرید، پس لازم نیست دستپاچه شده و نگران باشید كه آیا مثلا فلان كار را می توانید بكنید یا نه. مطمئن باشید كه اگر خواب روزانه كودك خارج از خانه نیز انجام شود، نوزاد با مشكلی مواجه نخواهد شد. در واقع، نوزادان می توانند هرجایی كه هستند بخوابند. نوزاد را هم به همراه خودتان بیرون ببرید. در غیر این صورت، ممکن است احساس كنید در خانه گیر افتاده اید.

البته گاهی، احساس درماندگی خواهید كرد
در این حالت، كمی تمدد اعصاب داشته باشید؛ به عقب برگردید؛ تامل كنید (مثلا تا ۱۰ بشمارید)؛ و دوباره فكر كنید.

ممکن است مواردی پیش بیاید كه كودك دست از گریه برندارد و شما هم علت گریه او را ندانید؛ در این حالت، احساس درماندگی خواهید كرد. هنگامی كه همه دلایل احتمالی ناراحتی كودك را بررسی كرده ولی به نتیجه ای نرسیده اید، بهتر است بدانید كه ممكن است وقتی عاشقانه به بچه ها خیره می شوید، احساس می كنند كه باید گریه كنند؛ اما توان شما محدود است پس بهتر است این محدودیتها را نیز بدانید. گاهی اوقات می توانید كودك را به اتاقش برده و در تختش بخوابانید، سپس از اتاق خارج شده و در آن را ببندید، تا بتوانید تمدد اعصاب داشته و افكار خود را جمع و جور كنید. اشكالی ندارد؛ از این روش استفاده كنید.

با نوزاد “ارتباط چشمی” داشته باشید.
چگونه می توان با یك نوزاد بازی كرد؟ با دیدن كردن و صحبت كردن با او. او هم به شما دیدن خواهد كرد. برقراری ارتباط چشمی، مرحله مهمی در برقراری پیوند بین شما و نوزاد و همچنین گذارندن زمان با او است.

به یاد داشته باشید: این نیز بگذرد!
هنگامی كه احساس می كنید اوضاع برایتان بسیار دشوار شده است، به خاطر بیاورید كه نوزادتان، بسیار زودتر از آنچه فكرش را هم بكنید، بزرگ خواهد شد.

راحت باشید و از زمان گذرانی با هم لذت ببرید
بررسی پاهای كوچك او، بازی با نوزاد، ماساژ دادن و آواز خواندن برایش را به بخشی از عادات روزانه خود تبدیل كنید. پدران باتجربه غالبا می گویند كه هیچ چیز آرامش بخش تر از آن نیست كه نوزاد، در آغوش و روی سینه شما به خواب رود. این ممكن است بسیار جالب و بامزه به نظر برسد، اما اكثر مردان نمی دانند نوزادشان و این دوره از زندگی آنها چقدر اهمیت دارد.

بچه دار شدن غالبا در دوره ای از زندگی مردان اتفاق می افتد كه مجبور هستند ۶۰ ساعت در هفته یا بیشتر كار كنند. برخی از پدران بر این باورند كه این كمبودها را بعدا می توانند جبران كنند. اما واقعیت این است كه دیگر وقتی برای جبران این اوقات وجود ندارد. پس حتما زمانی را به كودك خود اختصاص دهید، حتی اگر این زمان، فقط یك ساعت در هفته است، آنرا با او به تنهایی بگذرانید.

نی‌نی‌بان جدیدترین و بهترین مطالب خود را در تلگرام و از طریق سه کانال «راهنمای بارداری»، «کودک‌یاری» و «سلامت جنسی» در اختیار شما قرار می‌دهد.