اسپری بینی جدید  از بیماران دیابتی  مراقبت میکند  و باعث می شودکه شخص به دلیل افت قند خون دچار گیجی و منگی ناخود آگاه نشود  اکنون در ادامه مطالب در این باره توضیحات بیشتری میدهیم

بر اساس یک تحقیق جدید، این اسپری بینی جدید می تواند درمان موثرتری برای مقابله با هیپوگلایسمی شدید باشد. این اسپری بینی تقریباً به اندازه ی تزریق گلوکاگون در درمان هیپوگلایسمی شدید موثر است ، با وجود داشتن تأثیری یکسان، استفاده از اسپری بینی به  مراتب آسان تر از تزریق گلوکاگون است.

دکتر Grunbergerازدانشگاه Wayneدردیترویت و رئیس انجمن متخصصان غدد می گوید: این اسپری بینی چیزی است که سالها مردم به آن نیاز داشتند تنها زمان لازم است تا این اسپری دربازار جای خود را باز کند.

هیپوگلایسمی خفیف یا متوسط توسط خود بیمار قابل درمان است. بیمار به سادگی مقداری نوشیدنی حاوی شکر یا قرصهای گلوکز را استفاده کرده و قند خون خود را به حالت قبل برمی گرداند اما در هیپوگلایسمی شدید بیمار نیاز به  کمک افراد دیگر دارد، این نوع هیپوگلایسمی با سرگیجه ی شدید، استفراغ و حتی  بی هوشی همراه است.

 گاهی اوقات فرد در شرایط هیپوگلایسمی به اندازه ی کافی توان دارد که به مداوای خود بپردازد با این حال غالباً درشرایط هیپوگلایسمی شدید، استفاده از گلوکاگون تنها راه درمان است.

دراین شرایط لازم است فرد ویال گلوکاگون را به دست گرفته و به آن آب بیافزاید و آنرا تکان دهد و سپس به ماهیچه تزریق کند. اما این کار زمانیکه فرد بی هوش است باید توسط افراد دیگر انجام شود، در حالیکه اسپری بینی می تواند به راحتی توسط یک ناظر یا اعضای خانواده ی بیمار استفاده شود و اگر این کار بسرعت انجام شود حتی خود بیمار نیز قادر به استفاده از آن است.

در این تحقیق از ۷۵ فرد بزرگسال که به دیابت نوع ۱ مبتلا بودند، ثبت اسم شد. همه ی افراد شرکت کننده  دو بار هیپوگلایسمی را تجربه  کردند. اولین بار، هیپوگلایسمی با تزریق گلوکاگون درمان شد و برای بار دوم درمان بوسیله ی اسپری  بینی صورت  گرفت.

 تزریقات ۱۰۰ درصد موثر بودند و استفاده از اسپری بینی در ۹۹درصد موارد موفقیت آمیز بود. البته در استفاده از اسپری بینی بهبود فرد با گذشت زمان بیشتری حاصل می شود(به طور متوسط ۱۶ دقیقه درمقایسه  با تزریق گلوکاگون  که ۱۳ دقیقه  بطول می انجامد) اما در تزریق گلوکاگون زمان بیشتری صرف آماده  سازی و تزریق می شود.

در مطالعه ی قبلی نشان داده شد که بین ۱۶ تا۲۶  ثانیه زمان برای استفاده از اسپری گلوکاگون صرف می شود درحالیکه تزریق گلوکاگون  ۱٫۹تا ۲٫۴دقیقه، بسته به تجربه و آموزش فرد تزریق کننده، زمان می برد. اگر چه زمان عملکرد گلوکاگون اسپری شده در بینی با تاخیر همراه است، اما از نظر بالینی معنی دار نیست.

 دکتر Adimoolamاستادیار غدد و دیابت در دانشکده ی پزشکی Icahnدرنیویورک درمورد اثر تأخیری اسپری گلوکاگون  ابزار نگرانی میکند و می گوید: ما واقعاً نمی دانیم این تأخیر از نظر بالینی مسئله ساز است یا خیر، زمانی که فرد دچار تشنج شده و آگاهی خود  را از دست می دهد، ممکن است  حوادث فاجعه باری  بوقوع بپیوندد بنابراین سخت  می توان در مورد  این تأخیر اظهار نظر کرد.

دکتر Adimoolamمی گوید: این تحقیق تمام  گروه های سنی را دربر نمی گیرد و بر روی گروه سنی خاصی تمرکز شده است، من تصور می کنم استفاده از اسپری گلوکاگون درافراد مسن تر که در معرض خطر بیشتری برای هیپوگلایسمی مرتبط با انسولین هستند، باید ارزیابی شود.

از جمله عوارض جانبی اسپری گلوکاگون می توان به سرد  درد و ناراحتی در قسمت ی صورت و در یک سوم از شرکت کنندگان به حالت تهوع، اشاره  کرد.

 درحال حاضر، زمان عرضه ی محصول  به بازار مشخص نشده است  اما شرکت  Eli Lillyحق تولید  این اسپری را خریداری  کرده و در آینده  آنرا  به بازار عرضه خواهد کرد.

 نتایج این تحقیق درمجله ی Diabetes Careمنتشر گردید.

منبع : diabetestma.org